Chanyeol evden çıkalı 2 saat geçmişti ve saat öğlen 1:37 idi. Baekhyun, Chanyeol'un yapmasını istediği her şeyi yapmıştı ve geriye yalnızca onu beklemek kalmıştı.
Ve kapı çaldığında Baekhyun heyecanla yerinden sıçradı ve hızlı adımlarla kapıyı açtı.
Karşısında gördüğü manzarayla gözlerini kocaman açtı ve büyüğünü süzdü. O... mükemmel görünüyordu ve küçüğünün gözlerini kamaştırmıştı.
Takım elbise ile bambaşka görünüyordu ve işin bir diğer kısmı, onun giydiği takım elbise ile uyumluydu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Harika görünüyorsun..." İkisi de aynı anda konuştuğunda gülümsediler. "Şey, ben beyaz takım elbiseyi bulamadım."
Chanyeol zaten biliyormuşcasına başını salladı. "Biliyorum, son anda beyaz olandan vazgeçtim."
Baekhyun kaşlarını kaldırdı. "Ne ara sakladın?" Ses tonunda garip bir şirinlik sezdi büyüğü ve askılığa uzanıp, paltosunu aldı ve elinden tutup dışarıya çektikten sonra ardlarından kapıyı kapattı.
"Ama telefonu-"
Büyüğü sözünü kesti. "Ona ihtiyacımız yok, geç kalacağız hadi gidelim, güzelim."
"Bilmiyorum, tuhafsın. Takım elbiseler falan. Resmi yerleri sevmezsin sanıyordum ki, beni bile götürüyorsun."
Chanyeol bir şey demeden sırıttı ve arabayı çalıştırırken küçüğünün elini, büyük elleri arasına hapsetti.
~~
Yol boyunca Baekhyun susmamış, sorular sormuştu ve Chanyeol'un verdiği cevaplar onu daha da heyecanlandırmıştı.
Sonunda vardıklarında, Chanyeol derin bir nefes alarak arabadan indi.
Baekhyun da indiğinde elini ona uzattı. "Burası bir kilise."
Chanyeol gülümsedi ve küçüğünün uzattı elini kavradı.
"Bizi böyle görmeleri hoş olmayacak, burası insan dolu. Girişi bile çiçekler ile doldurmuşlar baksana." Chanyeol derin bir nefes aldı ve içeriye ilk adımını attığında Baekhyun da atmıştı. "Gergin olma ve umursama bebeğim, hadi girelim."
Baekhyun gülümsedi ve içeri girdiler.
Havuzda Chanyeol ile gördüğü kız nikah masasında oturuyordu ve yanı boştu. Bu ne demek oluyordu?
Chanyeol onu üst kata, nikah töreninin izlenebileceği balkona sürüklerken sordu.
"Beni evliliğini görmem için mi buraya getirdin?" Baekhyun balkondan aşağı bakarken sormuştu. Herkes çok heyecanlı görünüyordu ancak Chanyeol'un babası, telaşlıydı.
Baekhyun hala aşağıdakileri izlerken aynı zamanda da Chanyeol'dan bir cevap bekliyordu. Chanyeol'un cevabı ise dizlerinin üzerinde çöküp, aldığı kadife kutuyu ona uzatması olmuştu.
"Benimle evlenir misin meleğim?" Baekhyun duyduğu ses ile büyüğüne döndüğünde gözleri çoktan dolmuştu.
Dili tutulmuştu, cidden çok fazla şaşırmıştı. "B-ben..."
Chanyeol'un gözlerinden ışıklar saçılıyordu resmen. Küçüğünün mutluluk gözyaşları ile onun da gözleri doldu.
"Evet!" Bağırdığında aşağıdakiler, babası ve Seulgi dahil, bakışlarını onlara çevirmişlerdi. Chanyeol bunu farketse de umursamadı ve ayağa kalkıp yüzüğü küçüğünün narin parmağına taktı. Ardından kutuyu da ona uzattı.
Baekhyun da diğer yüzüğü ona taktığında birbirlerine sarıldılar.
Baekhyun mutluluk gözyaşlarını sevdiği adamın omuzlarına akıttı,
Her şey o kadar mükemmeldi ki, ikisi de inanamıyordu.
Geri çekildiklerinde gözyaşlarının ıslattığı tuzlu dudaklara bir buse kondurdu dev olan ve elini tutarak aşağı indirdi.
Şimdi, babasının ve Seulgi'nin karşısında duruyorlardı.
"Gördüğünüz gibi, ben evliyim." Elini uzatıp yüzüğü gösterdiğinde Baekhyun da onun gibi yaparak elini uzattı.
Büyüğü gülümsedi ve ellerini birbirine kenetledi.
"Evli olan biri ikinci kez evlenemez, değil mi? Üzgünüm baba ancak, gözden kaçırdığın şeyler var,"
Chanyeol gururla gülümsedi ve küçüğünü çıkışa doğru sürüklerken son kez babasına doğru döndü.
