Perfectly Matched (Complete)

Chapter 17

~❁✲❁***♥***❁✲❁~

"Aaaaaah!" I screamed before opening my eyes. I was crying and sweating while my heart was beating intensely. Dàmn! Panaginip lang pala.

"Huy, chebz! What's wrong?!"

Napatingin ako kay Kuya Lance na nasa tabi ko habang hawak ang magkabilang balikat ko. Inalalayan niya akong makaupo bago ako yumakap at umiyak nang umiyak sa balikat niya. Dàmn, I was still having difficulty breathing because of that dream. He caressed my back gently.

"I thought it was real. Thank God, panaginip lang pala," umiiyak na bulong ko habang humihingal.

Inilayo niya ako nang bahagya. "Bakit? Ano ba'ng napanaginipan mo? Tell me."

Umiling ako at ngumiti sa kanya. "Wala! He's not important at all."

"He?" Hinarap ako ni Kuya Lance na may pagtataka.

My eyes widened when I realized what I just said. I bit my lower lip. Shuckz! Nadulas ako d'un ah. "He! Dàmn it, Kuya! A HEppopotamus kissed me in my dream. Kaya sobrang naiyak ako. Waaaah! Imagine, a HEppopotamus kissed me and HE fell in love with me! That's so gross, isn't it? Yuck! Tapos hinahabol-habol pa n'ya 'ko dahil napunta sa kanya 'yung cursed kiss ng Montreals. Then lahat ng mga manliligaw ko at mga lalaking lumalapit sa 'kin inaaway n'ya. Even you and Kuya Gab. Even my friends! Huhu! That's ridiculously absurd, right? That's impossible to happen because that was just a dream. And I'm hurting because of that HEppopotamus. Kaya nga HE is not important." Dàmn, my heart was hurting and it felt so unfair. Bakit sa buong angkan namin umeepkto 'yung cursed kiss na 'yun, pero bakit n'ung ako ang gumawa bakit hindi nagkar'on ng epekto kay Yuseff? Pinahid ko ang mga luha sa magkabilang pisngi ko. Taena! Bakit ba naiiyak na naman ako? Wala na bang katapusan 'tong mga luhang 'to?

( ー ︿ ー ) He crossed his arms and looked at me unbelievingly. His brow rose up and I was very sure na hindi siya convinced sa mala-hippotale kong kwento.

Napatingin ako sa side table, I saw a small basin half-filled with water and a face towel in it. "Ah. . . Eh. . . Bakit may bimpo at palanggana ka dito? Nagpupunas ka ba ng mga gamit— ouch!" Pinitik niya ang noo ko.

"Pssss! Sabi nang wag pinipitik ang noo ko, eh! May naaalala 'ko!"

His brow rose again. "Sino'ng naaalala mo?"

"Ah. . . Eh. . . 'Yung masungit na na-encounter ko somewhere. Basta! Eh bakit nga may palanggana at—"

"Baliw! Nakita kita kanina n'ung nasa labas ako ng pinto nitong kwarto mo na namamaluktot dito sa kama at inaapoy ng lagnat kaya pinunasan kita. Bumalik lang ako dahil narining ko 'yung iyak mo."

"Hehe. . . Sorry! Ito naman, di na nasanay kapag nagkakasakit ako! Haha!" I laughed uncomfortably as I tried to change our topic. I averted my gaze. Shuckz! Sana di niya mahalata ang tunay na nararamdaman ko.

"I want to meet that HEppopotamus," he told me very seriously all of a sudden.

My gaze flew to him. "H-ha?"

He narrowed his eyes on me. "Dahil ba sa HEppopotamus na 'yun kaya ka nagkakaganyan? Palaging wala sa sarili at kusang tumutulo ang mga luha?"

"Wahahaha! Ano ka ba, Kuya? It was just a dream. That HEppopotamus was just a dream!" Pilit kong pinasigla ang tono ko. Alam kong nakakahalata na si Kuya Lance at naka-overprotective mode na naman siya. All my cousins were known to be womanizers. Nagtitino lang sila kapag nagsipag-asawa na. Pero dahil ang isang 'to at si Kuya Gab ay bachelors pa, hayagan pa rin kung mambabae ang dalawang 'to at natatakot silang sa akin gumanti ang karma nila kaya halos lahat sila ay sobrang OA sa pagbabantay sa mga lalaking lumalapit at nagpaparamdam sa akin.