Niektóre osoby, są wsród nas,
Choć ignorujemy przez cały czas
Gdy jest wesoło, nikt się nie przejmuje
A gdy jest smutno on twój uśmiech ratuje
I tak to się stałe kręci w koło
I niby wszystkim jest wesoło
I każdy swoim się zajmuje
I nikt się nim już nie przejmuje
Dopóki tak się niestety wydarzy
Że uśmiech i jemu spełznie z twarzy
Jest przygnębiony, już nie żartuje
Zobaczysz, każdy to poczuje
Wtedy dopiero doceniamy
Jak wiele dzięki niemu mamy
Jak wiele nam od siebie daje,
I nic nie oczekuje, wcale
Wtedy już wiemy co dla nas znaczy,
Mamy nadzieję, że nam wybaczy.
I tak to stado egoistów
Zazwyczaj niezdolnych do takich pomysłów
Myśli o grupce ludzi na świecie
O których istnieniu pewnie nie wiecie
Którzy sprawiają, jak coś się zdarzy
Że uśmiech pojawia się na twej twarzy
A potem o kącie skulony marzy,
Że ktoś także podejdzie do niego
I powie mu coś przyjemnego
I jedno smutki też precz przegoni
Przez proste podanie pomocnej dłoni.
CZYTASZ
Wiersze
PoetryNie da się zaplanować kiedy zaczniesz pisać wiersze, nie wiesz czy w ogóle zaczniesz, a nawet jeśli rzeczywiście, to nawet będąc Sherlockiem nie dasz rady przewidzieć tego momentu. Nie wiesz ile będziesz mieć lat ani jaka to będzie pora dnia, bo t...
