KARA BELA

Bölüm 3

"İçeriye gelmesini söyle" diyen sesle Bade'in  hassas midesi kötü olmaya başlamıştı.Eve gelmekle delilik ettiğini görüyordu.Keşke kendini bu adama öldürtseydi ,daha az acı çekeceğine emindi.

Kısacık boyu uzamış olan Necla ,"Hey sen kara oğlan çabuk içeriye gir!Öyle kaş çatmayla beni korkutamazsın!"diye de diklenmeyi ihmal etmedi.

Babaannesinin kimden bahsettiği açıktı.Ama biraz ihtiyatsız davrandığı da açıktı karşısında ki adam eli silahlı bir mafyaydı gözünü  kırpmaz acımadan öldürürdü."Hayır!!Onun hakkında böyle konuşma babaanne!!"dedi hemen.

"Niye dokunulmazlığı mı var!!"

Bade bembeyaz oldu" Babaanne durumlar bildiğin gibi değil"

"Kırığını bana savunma Bade!"diye üsteledi.Zaten bakışları da cin gibiydi.

"Hayır...Hayır,asla" diye fısıldadı telaşla Bade.Ne inattı şu babaannesi, zaten dedesi de bu inadından dolayı ölmüştü kesin.Bir keresinde onun istediğini yapmadığı için günlerce konuşmadığına şahit olmuştu.Zavallı dedesi gönlünü yapmak için neler yapmıştı.

"Bu kara oğlanın derdine düşmede.Hadi geç içeri baban odada bekliyor seni"

Utançtan yerin dibine girmişti Bade.Birazda darılmış gibiydi. Kala kala bu adama mı kalmıştı.Bu sırada kapıdan içeri iteklenmiş bir halde kendisini buldu.Mesajı anlamıştı."Gir içeride baban ifadeni alsın" 

Yarı iteklenerek yarı yarıya babaannesi tarafından sürüklenerek .Odaya girmesiyle kendisini bekleyen şeyleri ,düşününce kanı donmuştu sanki.Bu gün farklı bir havaları vardı sanki,bir şey olmuş olmalıydı.Babaannesini görmese öldüğünü düşünecekti ama dişi atmaca gibi kapıda onu karşılamıştı. Şöyle bir kaçamak bakışlarla etrafı tarafı ortamda elle tutulur bir gerginlik vardı.

Kapıya doğru dönmeye çalıştığında arkasında ki iri kıyım bedenin varlığını yeniden algıladı.Genç adam iğneleyici bir sesle "Gözlüğün kaymış"demesiyle.

Bade gayri ihtiyari elini gözlüklerine götürdü "Öyle mi?" diye sordu sanki tek derdi gözlüğüydü.

"Biri kolunda kırığıyla gezer, bir diğeri kumar oynar" diyen babasının sesiyle kendine gelerek bir anda babasına dönüp,

"Sahiden mi?" diye sordu. 

Enver karısına bir doğru bir göz atıp."Babalar yalan söylemez"dedi.Zavallı kadın gözlerini kıstı bir şeyden şüphe eder hali vardı ama zamanı değildi.

Demek abisi sonunda bunu da yapmıştı.İyi ki çantası kolunda güvendeydi.Bu arada dikkatini bir şey çekti.Babasının yanına rahatça yayılıp ,oturan o angut emre'miydi?İnsan yüzsüz olurdu da bunun gibi olmazdı.

"Senin ne işin var burada?" diye parladı.

"Kızım Bade,o nasıl konuşmak öyle " 

Bade annesine döndü canıydı bu kadın, nasılda kanıyordu bu adamın masum suratına öyle,"Hiç terbiye kalmamış ,edebide unutmuş bu kız" diyerek laf sokan babaannesine döndü şaşkınlıkla.

Emre yüzünden kendisine laf mı sokuyordu .

Necla bir komutan edasıyla,"Biri sarhoş olup koluna kırığını takar gelir, bir diğeri de kefen paramla kumar oynar"dediğinde ellerini önünde birleştirdi ve gelecek hamleyi bekledi."Ben sana demiştim Enver,bu çocukların başı boş diye"