Poems (English/Dutch)

21. Fear Me

Deez is oud verplaats ff alle nederlandse hierheen xx

Heb je ooit echte angst meegemaakt? Het is schokkend. Iemand kan zódanig bang voor iets zijn dat het hem overheerst. Echte angst is zeldzaam. Iedereen is wel eens bang. Zo zit de mens in elkaar, we zijn bang. Bang dat er iets met ons gebeurt. De dood. Daar is iedereen bang voor. Als je kwetsbaar bent heb je meer kans om te sterven. Zo zit het systeem in elkaar. Maar je kan ook bang zijn voor iemand anders. Bang dat diegene iets overkomt. Je wilt niemand bang zien. Moet een mens bang zijn? Ik bedoel, als je doodgaat, heb je er toch niks meer aan? We willen niet sterven omdat we dan geen leven meer hebben. Maar tegelijkertijd, als we dood zijn denken we daar niet meer aan. Wat is erger? Angst is iets wat je overvalt. Het maakt je klein, maar ook groot. Je leert ervan. "You can not change, erase or forget your past, you can only accept it". Soms breekt het je. Als je steeds weer opnieuw die angst beleeft gaat het niet meer weg. Nooit. Maar wat anders? Hoe zou de wereld eruit zien zonder angst? Een leven zonder pijn en verdriet. Veilig. Kan dat? Gewoon, zonder zorgen leven? Een vraag waar ik in mijn korte leven al veel over heb nagedacht. Het zit moeilijk in elkaar. Aan de ene kant moet je genieten van je leven, niet te veel nadenken. Maar aan de andere kant, als niemand dat meer doet, wat heb je dan te verliezen? Mensen zouden alles doen wat ze wilden, ze worden er toch niet bang van... Ons bestaan zou éen grote chaos zijn. Af en toe lijkt het net alsof angst expres is gecreëerd. Dat er mensen worden gemaakt, puur om elkaar klein en onzeker te maken. Kunnen mensen dan niet inzien hoe dat is? Ze voelen zichzelf zo groot, terwijl ze zó klein zijn. Wij zijn immers maar éen minuscuul stipje in een wereld van oneindigheid. Wat zit er achter dat gordijn van raadsels en onzekerheid. Gaan we er ooit achter komen? Misschien. Zullen mensen dan eindelijk beseffen dat ze niets meer zijn dan een klein, onzeker, wezen? Want als we zo door gaan, wat komt er dan van ons terecht? Blijven we elkaar onzeker maken, bang? Bang voor alles om ons heen. Iedereen moet beseffen dan we maar éen keer leven. Willen we die enige kans die we krijgen om de wereld te verbeteren verpesten? Alleen zodat je andere mensen die zwakker zijn kan beledigen. Soms is de angst en pijn te groot. Als iemand zelfmoord pleegt, betekent dat niet dat diegene een einde aan zijn leven wil maken, het betekent dat diegene weg wil van de pijn. Dit soort dingen mogen toch niet gebeuren? Want je kan mij niet wijsmaken dat níemand die een eind aan zijn leven maakt, dat niet aan een ander te danken heeft. Denk nou eens na! Is dat waar we voor leven? Waarom heb ik het gevoel alsof niemand me begrijpt? Al die aanslagen, schietpartijen, en ongelukken. Ik kan het niet aanhoren. Het is de bedoeling ons angst te geven. Wat is de focking reden? We zijn allemaal mensen, we leven allemaal op éen planeet, en we maken er zo'n potje van! Het is vergelijkbaar met een mierenhoop. Allemaal wezens met een eigen wil en mening, dat gaat toch nooit goed? Al dat gezeik, om religie, afkomst en huidskleur, wat maakt het uit? Als we dan toch een leven hebben gekregen, gebruik het dan effectief. Laat je leven niet leiden door angst, maar overwin de angst en beheer het. Stop.