The Nerd's Secret (REVISING)

Chapter 29

Devonne POV's

Naalimpungatan ako dahil sa may narinig akong tumatawag as akin, at napakaingay ng mga tao. Geeze, ano bang problema nila? Kitang natutulog yung tao ehh. Shit, oo nga pala Laban ko ng archery, tsk.

Pagmulat ko nakita Kong nakaready na yung mga players, well I guess ako nalang ang kulang. Masyado silang atat ehh. Napantig ang tenga ko as sinabi ng isang player.

"Tsk, takot naman yang player ng Moore. Umatras na ata." Ako? Takot? The hell baka gusto niyang siya ang maging target ko ngayon. Mas gugustuhin ko pa.

Bumaba na ako at pumunta SA field para walang masabi yung bwisit na player na yun. Tsk, Mali ata siya ng kinalaban.

"Tsk, pinaghintay ko na kayo? I'm sorry, I'm late?" I said insert sarcastic tone.

"Tsk, ano ba naman tong player nato, pa red carpet ang gusto." One of the referee said. Dahil sa sinabi niya nilapitan ko siya, I'm juts giving her my piece of advice.

"Ikaw miss gusto mo bang mabalot sa red carpet at matapon sa bangin? Be careful miss, baka ikaw ang papalit sa target ng archery." I said. Namutla naman siya sa sinabi ko. Tsk, beast mode ang lola niyo kaya wag niyo akong galitin.

"So I think all the players are complete. Now we will start our game."

"Tsk, buti dumating ka pa. Akala ko natakot ka na ehh." Sabi ng isa na na taga ford. Tsk, I don't care.

"Kayanga, saka nerd kalaban namin? Geeze, wala na bang mapili ang nga taga Moore at ikaw ang pinili nila. Kawawa naman sila. Haist." Tsk, She is Ronalyn Taverna ng Grey University ang Champion 3x in a row.

"Oh, ganun ba? I'm nerd, so what. Hindi din pala Aki nainform na may kalaban akong clown na tadtad ng arina at isang hipon na tadtad din ng arina? Kawawa naman ang Ford at Grey University at kayo ang pinili." Panggagaya ko sakanya. Tsk, Tama naman sinabi ko ahh, Akala mo maganda mukha namang hipon at clown.

"Anong sinab-" pinutol ko na siya, mamaya kung Saan pa mapunta to ehh.

"Shh, nagdadasal ako na sana pag umulan ng kagandahan masalo niyo, kaso di ata kayo lumabas nun ehh. Kaya nagmukha kayong clown at hipon ehh." I said, at nakita ko namang nagpipigil ng tawa mga kaibigan ko pati nadin si Ace na nasa tabi ko na pala.

"Okay, enough with that. The game are already start so please focus on your game." Oh, buhay pa pala tong emcee akala ko Hindi na ehh. Haha.

"Nice one, huh." Ace said. Well, I'm Devonne Takashi ehh

Nakita ko naman ang mga taga Royal University at tinanguan lang nila ako. Kilala ko sila? Well it's for me to know and for you to find out.

Well mukhang exciting to, tsk bakit napakahilig maglagay ng mga sports manager ng thrill. Anong nakain netong mga toh. Pero gusto ko naman, I want thrill. Ang ayaw ko lang yung sa racing. Geeze, kawawa naman baby ko.

Sa larong Ito mayroong three stages. Ang una at ang 50 meters. Pangalawa at ang 70 meters. At last at ang 100 meters. Pero kapag nakaabot ka sa last stage meron pang pinakahihintay ang 150 meters Kung saan mayroong thrill ang laro. Lahat naman mayroon, kaya imposibleng wala silang nilagay sa tatlong stage.

Dahil sa kakasalita ko dito turn ko na pala. Tinignan ko yung mga target ng iba, well good shot huh? Wala pa ang patibong nila. Lahat sila nakakuha ng perfect score. Tsk.

Kumuha na ako ng arrow at pumwesto, at walang alinlangan ko tong pinakawalan. At yun sapul nga sa gitna. Paulit-ulit ko lang yung ginawa.

At ngayon nasa last stage na kami. Lahat kami nakapasok at wala pang natatanggal. Hmm, interesting.
"Mukhang seryoso ang ating mga player ahh, lahat sila nakapasok sa third stage ng ating archery. Abangan natin Kung Hanggang last sa finals makakalaro pa sila." Emcee.

Tsk, umpisa na ng patibong nila. Well ang sinasabi ko kanina na pinakalast stage yun ay ang finals na ng laro.

Una ay ang ford, nakita kong irerelease niya na sana ang arrow, kaso may biglang nagpikata na tao sa target isang babaeng hindi ganun kaedaran. Interesting, illusion huh? Tsk, wala pa sa finals Yan na yung patibong nila. Magaling, matalino ang gumawa ng larong toh.

Tsk, nanginginig ang kamay ng taga ford na player. Ang bilis nga ng karma. Well, I know mararanasan ko din Yan. Pero matagal ko ng napaghandaan yan, dahil kapag once na may kalaban ka at pamilya o mahal mo sa buhay ang ginawang pa-in sayo, malalaman nila kahinaan mo.

Tsk, ano toh hugot? Dahil nga sa hindi talaga nila matamaan ay nasa seven hanggang nine lang ang nakukuha nila. Ngayon kay ace naman, hmm sino kaya kahinaan niya? Sabi niya Wala silang problema ng pamilya niya masaya sila, kaya baka sila din.

Nagsimula na siya, at may biglang lumabas na isang pigura ng bata? Isa siyang batang babae, baka naman kapatid niya? Pero parang may kamukha yung bata ehh. Parang nakita ko na siya?

Nakita ko namang natigilan siya, at makikita mo sa mga Mata niya ang lungkot at ulila? Shit kailangan niya mag-focus, hologram lang yan at illusion. Sino ba kasing nagimbento netong laro na toh. Wait, concern ba ako? No way, concern lang ako sa team namin, tsk.

"Focus ace, it's just an illusion. Believe in yourself." I said to him, wala namang makakarinig samin kundi kami lang. Sapat na yun para marinig niya.

Tumingin siya sa akin, lungkot at takot. Yan ang makikita mo sakanya, may ganitong side pala ang Zachary Ace Montereal ng Moore University.  Ako lang ang makakakita nun, dahil malapit siya sakin.

"Focus, you can do it. Time is running." Pagpapagaan ko ng kanyang loob, tsk. Hindi ako toh, nakakainis.

Nakita ko namang ngumiti siya sakin saglit at tumingin na sa target. Bumuntong hininga muna siya at nagready na. Nang nirelease niya na ang arrow, ay nakahinga na ako ng maluwag. Sakto namang tumama toh sa pula, nice bull's eye.

Tumingin siya sa akin at ngumiti. Pero may lungkot parin ang kanyang mga mata.

"You did a great job, Kung sino man siya. Alam kong masaya siya para sayo." I said,at tumingin na sa target ko. Ako na. Sino kaya ang lalabas.

Nakita Kong may lumabas, no.
No, bakit sila pa. Bakit dalawa sa akin, akala ko ba ready ka na Devonne? Mom, dad why? Naramdaman Kong may tumapik sa braso ko,

"You can do it, just like what you said Believe in yourself. It's just an illusion." He said then smile. You owe me a lot Ace.

Tinignan ko siya at tinanguan lang, never niya ako mapapangiti noh. Tsk, tinignan ko ang target at nirelease ng walang sabi-sabi ito. Nice, sapul ang red dot sa gitna. I guess we will proceed finals. Dapat panalo na kami kaso nga Hindi magkalayo ang score namin ng Royal at Grey. Out na ang Ford, wala naman pala silang binatbat ehh.

Mamaya pa namin itutuloy ang finals dahil sa lunch na. I guess may pahinga pa kami, Ikaw ba naman may sunod-sunod na laro. Pumunta naman ang mga kaibigan ko samin at nagcongrats sila. Nagnod lang naman ako biglang response.

"Grabe dev, wala man lang bang ngiti diyan?" Xander said. Sinamaan ko lang siya ng ngiti at nagpeace sign lang siya. Tsk, ASA sila Kung mapapangiti nila ako. Tatlong tao lang ang may kaya niyang.

Habang nagkwekwentuhan pa sila sa nangyari sa game kanina, lumapit naman siya sa akin. "Nice game by the way, and thanks for comfort kanina" He said.

"Tsk, it's nothing." I said.

"I owe you a lot, can I ask you a lunch para naman mapalitan ko ang ginawa mo sakin." Ace

"No, you don't need to pay me. It's nothing." I said.

"No insist. Yun lang naman ang naiisip kong paraan." Ace

Tsk, as if I have no choice. Geeze.

------
To be continued.

Haha, I'm sorry guys. To be continued again, siyempre  kailangan ng bitin. Lame po ba? By the way guys, ilang oras nalang New Year na. Yung mga kailangang magbago, magbago na guys. Haha, joke. Sorry po sa late updates ko lagi. Hayaan niyo po gagalingan na ni author sa 2017 para sainyo! HAPPY NEW YEAR guys!! Wish you all a luck and a healthy family. 💕🎆🎉 ~MissIce_