The Nerd's Secret (REVISING)

Chapter 35

Devonne POV's

*Rinnnggg!!!*

*Bogshh*

Bwisit na alarm clock, geeze kulang pa tulog ko. And fudge Monday na ngayon pasukan nanaman and they say it 'back to normal again'. Tsk, alam niyo ba kung bakit ako naiinis? After nung last hour ng festival nung sabado, hapon ng linggo pinapunta kami sa school kasi ang akala namin sinugod kami ng iba't-ibang school.

And wow, pagdating namin. Party pala sa aming mga nanalo sa school festival. And guess what mukha kaming ewan ng malaman namin na hindi pala totoo yun. Ayan napilitan tuloy kaming maki-party kunno nalang sakanila wala kaming mood, pero pinilit nila kami.

Kulang pa kaya tulog namin kahapon, mukha tuloy akong zombie ngayon. Bumangon na ako sa kama ko at pumunta sa banyo para gawin yung morning rituals ko.

Pagkatapos ko, bumaba na ako at nakita ko na silang lahat na kumakain pero mukhang mga robot dahil sa mga inaantok pa sila. Himala ahh, ang aga nila. "Tsk, ang aga niyo ahh?" I said.

"Bwisit yung naglagay ng alarm clock sa kwarto ko." Ava said.

"Yeah." "Ne." "Oo nga." Samut saring reaction nila. Maliban kay chase. Tinignan namin siya at bigla naman siyang nagtaas ng kamay.

"Oy, wala akong kasalanan diyan." Kita mo, masyado siyang pahalata ayan tuloy. Bigla naman siyang sinugod nila Xander, nauna siyempre si Ava. Masama yan gisingin pag kulang tulog niya.

"Wahh!! Tulong dev. Suko na ako, ang sasakit ng mga batok niyo." Chase. Bahala ka diyan magdusa ka.

Tinapos ko nalang pagkain ko at nauna na sakanila. Bahala sila buhay nila jan. Pumunta na ako sa garage at kinuha yung isa sa mga big bikes ko. Tinatamad ako mag-kotse ehh.

Pinaandar ko na at pumunta na sa school. After a minute, nandito na ako. So back to normal na nga talaga.
Pagpasok ko nakita kong wala pang gaanong tao as usual. May mga hangover siguro sa school festival. Paano ba naman pagkatapos ng event pasok agad? San ka pa.

Well as for our prize is, sa sembreak nalang daw. Para sa kaalaman niyo next month pa yun, ganda nila magbigay ng prize ehh. Hindi pa nga yun worth it para sa amin. It's two weeks vacation in tagaytay.

Dumiretso na ako sa room at nakita kong wala pa namang tao kaya natulog muna ako. Tsk, ang aga pa kaya. Alam niyo namang maaga ako pumapasok.

----

Naalimpungatan ako sa narinig ko na ingay. Arghh, ano bang problema ng nga toh, baka gusto nilang maitapon sa Bermuda triangle. Minulat ko na mata ko, nakita ko na sila Eloise. At tinanong ko sila agad kung anong meron.

"Anong meron, ang iingay nila." I said.

"Tsk, kailangan daw nating pumunta sa gymnasium. And I think that's the time na aawardan tayo." Ava. Well yeah, yan siguro ang rason. Tsk, hindi naman na kailangan pang ipagsigawan na kami ang overall.

Dahil sa wala akong magagawa pumunta na kami. And the heck lang, pinagtitinginan kami ng mga tao at pinaguusapan pa. Nakakairita, dahil sa event na yan naging eye catcher nadin ako. Tsk, I hate this feeling.

Nang makarating na kami sa gymnasium nakita namin sila Xander kasama si Ace at ang grupo niya. Kinawayan nila kami at nakita naming may nakareserve na kaming seats. And what's with those sitting arrangement, at sa lahat pa ng makakatabi ko si Ace pa? Tsk.

Wala na akong magawa at umupo nalang. Bahala sila sa buhay nila. Nakita kong meron yung dean especially si tanda, tsk. Ano namang probelma niya at nagpakita pa siya.

"Good morning students! Pinapunta ko kayo dito dahil sa isang special event sa ating mga istudyante na nagkamit ng panalo sa ating school! Dahil sakanila bumalik ang Moore University bilang top Elite University. May we call our headmaster to some little speech." MC. Tumayo naman ang headmaster at nagsimula ng magsalita.

"Good morning my fellow students, I want all of you to congratulate. We won the tittle this year, thanks to our students who compete the event this year. Now I want them to invite here and give them the award they deserve." Headmaster.

"May we ask the students who compete the event, to join us here in stage." MC.

And with that pumunta na kami sa stage magagawa namin, kailangan namin pumunta para matapos na agad toh, alam kong nababagot na itong mga kasama ko. Tinitiis lang nila dahil sa event to para samin.

Pagkatapos nun, isa-isa kaming binigyan ng medal at kinamayan ng headmaster. Nang matapat na sakin ang medal at ako na ang susunod, nakita kong huminto ang headmaster. Naramdaman ko ito at nakita ko dahil sa pares ng mga sapatos niya sa sahig, nakatingin lang kasi ako sa baba. Eh sa magagawa nila, trip ko.

"Heads up Miss, you must be proud because you are the one who gave the university a tittle." The headmaster said. I look at him, nakita ko siyang nagulat onti pero nawala din ito. Makikita mo sa mga mata niya ang lungkot at galit.

"Hindi ko inaasahang kasama ka sa magbibigay ng titulo ng university na toh, Devonne Moore." Mahina niyang sabi pero sapat na para kami lang ang makarinig. I smirk to him.

"Hindi ko din inaasahan na makita ka dito Lolo or should I say Mr. David Samuel Moore." I said to him while smirking.

"Tsk, you have the guts to say that word to me, huh? How do you manage to enter a school like this, ohh I think your a scholar. I pity you, and I must say na sa squater area ka lang nakatira." He said then smirk.

Nakita kong nagtataka na din yung iba Kung bakit ang tagal namin. I guess I need to end this stupid conversation now.

"Think what you want to think Mr.Moore, I want you to keep and remember this once your precious gems destroy don't ever talk to me. You don't know me yet Mr.Moore. I guess your company right know is in critical state, I pity you." I said while mimicking his voice in the line 'i pity you'. I left him hanging his mouth and leave that hell I don't want to see him again.

He is the one who destroy my life, yes he is not the one who kill my parents but when that scene happen he got mad, and made me thrown out to our own house. He blames me for the death of my parents. Somehow I pity him, he doesn't know how I feel when that incident happens it turns my life like a hell. I lost my parents. Even my brother, he didn't die but that old man took him.

I leave that place cause I don't want to see my self kneeling infront on him again, I don't want to see that I maybe turn to a cry baby again and kneel down to him. I don't want to cry again because of that incident, I promise them not to cry anymore.

Sana sa mga araw na lumipas makayanan ko pa ang mga nangyayari.

----

Hello guys! I think meron na kayong clue kung ano talaga si Devonne noh? Haha, sana magustuhan niyo po. Sorry nalang sa wrong grammars diyan, talagang napa-nosebleed ako ehh. Sana po magustuhan niyo update ko ngayon, yun lang po. Lovelots💕💞
~MissIce_