Sen Mutluluk

♣1♧

Multimedya: Lena
Bölüm Şarkısı: P¡nk-Try // Nicole Cross Cover

“Ama artık o var. Hiç bitmek bilmeyen bir kabus gibi. Tıpkı suratıma vurulan gerçekler gibi.”

1. Bölüm

İ

ki kelimesi.

1. Birden sonra gelen sayının adı.
2. Bu sayıyı gösteren rakam, 2

Elinize bir sözlük alıp karıştırdığınızda veya internette arama motorunuzda arattığınızda muhtemel olarak bu kelimenin tanımı bu şekilde olmuştur. Ancak bu kelime şuandan itibaren benim için bunu ifade etmekten başka her şeyi ifade çağrıştırıyordu.

Hafif hafif esen rüzgara saçlarımı dağıtmasına izin vermedim ve bileğimde duran toka ile gelişigüzel bir şekilde saçlarımı topladım. Hemen yanımda duran siyah çantamı kendime doğru çektim ve yanımda getirdiğim günlüğümü ve kalemimi çıkarttım. Siyah kapaklı defterim artık bitmek üzereydi ve o kadar çok yıpranmıştı ki, bu eskime ona ayrı bir hava katıyordu.

Derince bir nefes alırken gözümden akan damlaları elimin tersi ile sildim.

Merhaba defterim,

Sana ilk defa bir sahiplik eki ile geldiğimi görünce şaşkınlıktan elin ayağına dolanmış olabilir ancak hemen götün kalkmasın. Çünkü bu gelip geçici bir şey. Şuan sana yazıyorum çünkü bundan sonra artık neye sahip olacağımı kestiremiyorum.

Sahip olmak da yitirirmiş kendini. Ben bugün bunu öğrendim. On sekiz yıllık hayatımda alıp alabileceğim en önemli derslerden biri olabileceğine inandığım şeyi şimdi seninle paylaşacağım.

Çok uzun bir süre bekledikten sonra elde ettiğin bir şeyin mutluluğunu doya doya yaşarsın. Mutlusundur çünkü ona sahip olduğunu bilirsin. Mutlusundur çünkü kaybedebileceğin ihtimalini hiç düşünmeden elde ettiğin şeye tutunur, bağlanırsın. Sonra o hayalini kurduğun, sahip olduğun şey ansızın ellerinin arasından kayıp gider, sen bir dur bile diyemezsin. Halbuki o senden çoktan uzaklaşmıştır. O gün anlarsın değerini. Kaybedince. Ben bugün kaybettim. Bir kez daha hayata yenildim.

Beren'i kaybettim.

Artık o yok. Gitti.

Şimdi gelelim 'iki' rakamı ile alıp veremediğime.

Birçok insanın yoğun ısrarları sonucunda onları kıramadım, gelecekteki hayallerime kıyamadım ve sonunda yola gelip tedaviyi kabul ettiğimde bundan sonra her şeyin güzel olacağına inancım tamdı. Bir ay boyunca Almanya'da kalıp sonra döneceğimizi planlamıştık. Ama bir aksilik çıkmak zorunda ya, evdeki hesap çarşıya uymaz ya; İşte o hesap Almanya'da tedavimi olduğum esnada bir sürü aksilik yakamı bırakmadı. Başta en yakın arkadaşım Beren'in Marmaris'e taşınabileceği ihtimalinin var olması ve birçok farklı üzücü olay bende umulandan daha çok bir etki yarattı ve strese bağlı olarak fizyoterapi gördüğüm zamanlarda, başarısızlığım ön plana çıktı.

Hayatta bir şeyleri hemen başarabilen bir insan asla olmadım ama ilk defa bunu istedim. Ama unutulan bir şey var ki isteklerim de hemen olmazdı.

Doktor tedaviye cevap verebilmem için benimle gerçekten fazla ilgilendi. Ben gerçekten yeniden yürüyebilecek olmaya o kadar çok inanıyordum ki fazla umutlarımın sonu yine hayal kırıklığı oldu.

Doktorum, durumumun bir aydan daha uzun bir süreyi tutabileceğini söylediğinde yıkılmıştım ama bu zamanlarda yanımda olan insanlar babam ve Miraç'tı.