Chapter 1: Past

5 0 0
                                    

Her POV..

(Flashback)

"I'm sorry...itigil na natin to" hindi ako makagalaw sa sinasabi niya. Anong ibig niyang sabihin?

May binigay siyang kwentas..ang kwentas na binigay ko sakanya.

"Anong ibig sabihin nito??Anong ibig mong sabihin?"

Hindi ako iiyak..hindi ako iyak.

"Sorry sa lahat. Itigil na natin to masasaktan lang kita kapag tinuloy natin ang relasyon natin" sabihin nyo nag bibiro lang siya diba? Diba?

Pinipigilan kung may pumatak na luha galing sa mga mata ko,pinipigilan kung maging mahina  pero walangyang luha to eh mga trydor pumatak parin.

"Wag ka namang mag biro ng ganyan. Hindi nakakatawa eh..." Umiiyak kong sabi.

"I'm so sorry but I have to do this, MAG HIWALAY NA TAYO..."

MAG HIWALAY NA TAYO....

MAG HIWALAY NA TAYO....

MAG HIWALAY NA TAYO....

Hindi ko na naman mapigilang umiyak

Hinawakan ko ang kamay niya."please...mahal kita eh, hindi ko kayang mawala ka sa buhay ko"walang tigil parin sa pag patak ang mga trydor kung luha

"Alam kung mahal mo ko, pero kayanin mong wala ako sa buhay mo. Masasaktan lang kita" inalis niya ang pag kakahawak ko sa kamay niya.anong ibig niyang sabihin? Bakit niya ako masasaktan

"Anong rason mo? Bakit mo to ginagawa sakin?"

"Gusto mong malaman?.. Hindi kita minahal,may mahal akong iba at yung pag ligaw ko sayo? Dahil lang yun sa dare na magiging tayo sa loob ng pitung buwan. Hindi kita mahal!"

Gusto ko ng mamatay...

Pero bakit sa lahat ng sinabi niya mahal ko parin siya.

"Hindi kita mahal. Sana makalimutan mo na ako simula sa panahong ito...Sana mapatawad mo ako"

"Gag* ka pala eh . Sobra kitang minahal tapos ngayon sasabihin mong sana makalimutan na kita simula sa panahon ito?.." Sabi ko habang umiiyak

"I'm sorry..sana mapatawad mo ako.."

"Sorry? Walang magagawa ang sorry mo sa nararamdaman ko ngayon. Kung ganon man lang..Hindi ko lailangan to." Inabot ko sakanya ang singsing na binigay niya sakin.

Ang singsing na hindi ko maalis sa daliri dahil pinapahalagahan ko ito.Ang unang binigay niya sakin..

"Hindi mo kailangang gawin yan."

"Ayaw mong kunin?" tinapon ko yun sa harap niya at tumakbo palayo..

Alam nyo para akong kaluluwang tumatakbo.
Bakit hindi pa na uubos ang mga luha ko? Bakit hindi pa sila tumitigil sa pag patak?...Nanghihina na ako...GUSTO KO NG MAMATAY

Tumakbo nalang ako ng tumakbo hanggang sa di ko namalayan na nandito pala ako sa malaking puno, ang lugar na nagpapasaya sakin kapag malungkot ako.

Umiyak na naman ako..

"WALANG HIYA KA! MINAHAL KITA NG SOBRA PERO BAKIT? BAKIT MO GINAWA SAKIN YUN??!"

Para akong baliw na nag sisigaw dito..bahala na kung sino g makarinig sakin dito kung may tao mn.

"DARATING ANG PANAHON NA MAKAKALIMUTAN DIN KITA! DARATING ANG PANON NA PAGSISISIHAN MO ANG GINAWA MO!"

Umiiyak naman ako..

Makakalimutan din kita..makakalimut din ako


_______________________________
Author's Note:

Sorry sa first chapter kung hindi nyo mn nagustuhan..

Stupid loveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon