BAĞIMLI... (DefÖm +18)

Alo!

Ö: Alo Rüstem Abi.

R: Noldu Ömer sesin nefes nefese geliyo.

Ö: Sana bişe dicem şimdi. Iyi dinle beni. Sana bi konum atıcam bi kafenin konumu saat 18:50 gibi varın oraya ne olur ne olmaz. Ordan saat 19 da bi kadın çıkacak fotoğrafını gönderdim. Sonra kadını takip edin evine kadar nedir ne değildir kimi var kimi yok bana gelin. Benim işime yarayacak şeyler bulun.

R: Tamam biz hallederiz ama sen bunu istediğinden emin misin?

Ö: Her şeyden çok.  

Ömer telefonu kapattı ve yüzüne kendinden emin bir gülüş yerleştirdi. Ardından şirkete gitti. Emir ise Ömer için endişelenmekten başka bir şey yapamıyordu.

.........

W: Aha Rüstem Abinin dediği kız yürü git haber ver.

Q: Tamam
....Rüstem Abi kız çıktı çabuk.

Rüstem adamlarını kafenin orada bıraktı yanına sağ kolunu alıp Defneyi takip etmeye başladılar.

X: Yalnız iyi kızmış abi.

R: Kes sesini şerefsizlik yapma kovdurtma kendini bana.

X: Tamam abi sustum hem belli ki Ömer beyin helali bize laf düşmez

R: Hah şöyle.

O  sırada kadın eve çoktan varmıştı, zile bastı. Kapı açıldığında küçük bir kız ona doğru koşarak sarıldı.

D: Ablacım sen çok mu özledin beni?

B: Evet evet evet. Çoook ilk iş günün nasıldı?

D: Oyy ölürüm ben sana anlatcam da geç içeri üşüme.

Kadın ve kız içeri geçti ardından tüm notları aldıktan sonra Rüstem de gitti.

        ERTESI GÜN.   
D: Emir bey benim gözüm sanki bir yerlerden ısırıyor sizi. Siz beni hiç gördünüz mü? 

Emir ne diyeceğini bilemiyordu. Aslında evet, sen barda tepeme tepsi geçirdin demek istiyordu. Defne istifa etsin Ömer de artık kendine gelsin. Bu kız ona iyi gelmiyordu. Ama arkadaşı belki mutlu olabilirdi bu kadınla. Bilmiyordu. Ki Defne söze atıldı.

D: Bir dakika!

FLASHBACK

Ö: Durun! Ben buraya sizin için gelmedim sizin burda olduğunuzu bile bilmiyordum arkadaşımın mekanı o çağırdı ama konuşmak isterim sizinle

D: Ne münasebet canım!

Flashback Son

D: Ben sizi bard- tabi yaa! Of bu nasıl bir şanstır.

E: Hatırladın mı sonunda?

D: Neden söylemediniz peki?

E: Canım istemedi. Bende söylemedim. (Üzgünüm Ömer)

D: Peki. Istifa ediyorum.

E: Başarılar.

Emirin üzerinden büyük bir yük kalmıştı. Her şey kendiliğinden gelişmişti. Ve Defne gitmişti. Oh be!
________________

R: Alo Ömer şirkette misin

Ö: Evet ama sen buraya gelme. Konumunu atcam bi yerin oraya gel. Kimse bi iş döndüğünü anlamasın.

R: Tamam.

Bunu dedikten sonra ikiside doğrudan mekanın yerini tuttu ve vardılar. Bi masaya geçip konuşmaya başladılar.