BAĞIMLI... (DefÖm +18)

Allah Belanı Versin!

Az önce aynı bölümü yayımladım ama yarısı yayımlanmamış şimdi okuyun.

İyi Okumalağr

÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷

E: Ömer git artık. Daha fazla sorun çıkarma!

D: Katılıyorum.

E: Kendine çeki düzen vermelisin artık.

D: Katılıyorum.

E: Zaten Defnede döndü sorun kalmadı.

D: Kat- ne! Sorun derken?

Ömer içinden Emire söverken Emirinde Ömerden eksik kalır yanı yoktu.

Ö: Y-yani şimdi tartışırken sen döndün buraya geldin ya. Müşteriler yalnız kalmış. Sorun çıkabilir. Onu diyo dimi Emir!

E: Aynen öyle! Neyse hadi git sen Ömer.

Ö: Gitmiyorum! İçicem lan. Sonuçta burası özgür bi kafe. Bende müşteriyim.

D: Off bununla uğraşılmaz boşver Emir. Geçsin zıkkımlansın gitsin.

Ömer bu cevap karşılığında biraz daha sinirlenmişti. Emir ve Defnenin bu kadar yakın olmasına tahammülü olmazken birde birbirlerini savunuyorlardı. Ama Defne hele bi eline geçsin, hepsinin hesabını verecekti. Ömer burnundan soluyarak kafeye geçti ve bir masaya yerleşti. Emir ve Defnede içeriye geçti.

E: Defne sana bişe dicem.

D: Noldu.

E: Benim eve gitmem lazım. Bugün erken çıkcaktım geç bile kaldım.

D: Çık çık nolcak. Ömerde zaten gider birazdan.

E: (sessizce) Hiç sanmıyorum amaaa,

D: Ha?

E: Yok bişe hadi bay kolay gelsin.

Emir neredeyse uçarak kafeden çıktı. Ömerse hala içiyordu.
                                      

Gecenin ortalarına doğru, Ömer sarhoşlukta bir dünya rekoru kırmışken Defnede kafede kalan son müşteriyi yani Ömeri bekliyordu.
D: Offf ne zaman gidicek bu

Ö: Şşş turuncu gelseneğ.

D: Bana mı dedin?
Turuncu dedin
Sen!
Bana!
Turuncu!
Sensin turuncu ayı!
Seni lime lime ederim etlerini timsahlara atarım cesedini bulamazlar kaslarını mamutlara yediririm gerçi mamutların nesli tükendi ama bulurum ben mamut. Yada duur ben sana ağda yapıyım. Yok yada elin adamına niye ağda yapıyım dim-

Ö: Off ne çok konuştun lan gel buraya beni eve götür.

D: Pışıık çok beklersin, daha ne istiyon.

Ö: Seni!

D: Allahım dejavu yaşıyorum resmen ben kurtulamıcam galiba. Burda demir tepsi de yok. En yakın zamanda alıyım ya.

Ömer kuscakmış gibi yapıyordu. Defne yüzünü büzerek Ömere doğru koştu elinde bez vardı. Her halükâra karşı tabi.

D: Dur dur! Ayh kusma hadi gidelim.

Defne Ömerin kolunu omzuna attı. Bir yandan omzundaki elini tutuyor, bir yandan da beline elini koymuş destekliyordu. Dışarıya çıktıklarında gökten boşalırcasına yağmur yağıyordu. Ömer Defneyi durdurdu ve dudaklarına gömüldü. Şuan yüzlerinden akan yağmur suları ve sırılsıklam kıyafetleri vardı sadece hissettikleri. Çünkü Ömer sarhoş, Defne duygusuzdu. Yinede Ömerin öpüşme hayatındaki en güzel dudaklar bunlardı. Muhakkak sabah hatırlayacaktı bu dudakların tadını ve verdiği hissi.Defne Ömeri itti tam tokat atıcakken Ömerin yere kapaklandığını gördü. Eli havada kaldı.