Angel And Devil

Wezelfeestje

Draco

Met een glimlach op mijn gezicht liep ik de kerker van Sneep uit. Toverdranken was mijn beste vak, ik zou zeker Boven Verwachting halen of zelfs beter.
Ik liep voorbij Hermelien, Potter en Wezel.
"Succes" fluisterde ik Hermelien toe. Hermelien schonk me een zenuwachtig glimlachje toe en Potter en Wezel keken me verbaasd aan, maar ik liep stug door. Ik wist wel dat Hermelien het fantastisch zou doen, ze is echt een hele slimme heks.
De voorbije maand hebben we samen gestudeerd en er is maar één vak dat ik beter kan dan zij: Toverdranken. Tijdens mijn gesprek met Sneep over wat ik later wou worden raadde hij me dus ook aan  iets met Toverdranken te gaan doen. Maar ik wou nog niet te veel aan later denken, zeker niet nu de Heer van het Duister sterker werd, mijn vader zwakker en mijn moeder banger. Mijn ouders wouden vluchten, de lafaards.
Ik wou dit leven niet, ik wou helemaal geen Dooddoener zijn.

Tijdens het studeren praatten Hermelien en ik over onze kindertijd, de examens maar natuurlijk ook over Voldemort. Eerst reageerde ik afstandelijk maar na een tijdje wist ze me te overtuigen en vertelde ik haar alles; over mijn tattoo, over mijn ouders die wouden vluchten en over dat ik dit leven beu was. Ik wou gewoon een rustig en normaal leven. Afstuderen, job vinden, trouwen, gezin stichten en oud worden. Meer wou ik niet. Een simpel leven. Maar ik ben Draco Malfidus. Een simpel leven zat er voor mij niet in.

Hermelien

Draco liep met een grijns de kerker uit, hij had het waarschijnlijk super goed gedaan, Toverdranken is zijn beste vak.
Ik vond het leuk dat we terug normaal met elkaar konden omgaan.
Op sommige momenten leek het zelfs of ik een sterkere band met hem had dan met Ron. Maar Harry was nog steeds mijn beste vriend, niemand zou hem vervangen, met Draco was het anders.

Ik schrok op uit mijn gedachten door het piepend geluid van de scharnieren van de kerkerdeur.
"Griffel"
Meteen voelde ik de adrenaline door mijn lichaam gieren, ik probeerde alle leerstof nog eens te overlopen maar diep van binnen wist ik dat het niet nodig was, ik wist alles tot in de puntjes. Mijn enige probleem was dat ik soms de mist in ging tijdens het brouwen van een toverdrank dankzij mijn zenuwen.

Ik ging aan de tafel zitten en wachtte op instructies van Sneep.
Hij stond met zijn rug naar mij en rommelde wat in een kast, uiteindelijk draaide hij zich om en keek me enkele seconden aan voor hij zei:
"Brouw een liefdesdrank"
"Mag ik ingrediënten-"
"Ja, start"
Meteen liep ik naar de voorraadkast en zocht alles wat ik nodig had.

Toen ik klaar was zag de kleur er perfect uit. De dampende rook had een roze kleur maar af en toe steeg er ook een groen rookwolk op.
Vreemd. De geur van het brouwsel bereikte mijn neus en ik rook pekament, vers afgemaaid gras en.. appel?
Sneep keek mijn ketel in en snoof de geur van mijn toverdrank op, even zag ik een pijnscheut in zijn ogen, mentale pijn, maar zo plots als het was gekomen was het ook verdwenen.
"Uitstekend juffrouw Griffel"
Ik glimlachte en liep snel de kerker uit.

Eenmaal in de toren zag ik Draco op de grond met Nor spelen.
"Wat moest jij brouwen?"
Draco stond recht en kwam op me af.
"Levende Dood, en jij?"
"een liefdesdrank"
Draco kwam steeds dichter. Een beetje geïntimideerd door zijn grootte zette ik een stap naar achter.
"Geef me een beetje ruimte Draco. Ik ben klein en je maakt me bang"
Met een speelse blik in zijn ogen zette hij nog een stap dichter tot er nog maar tien centimeter afstand was tussen zijn borst en de mijne.
Hij was me aan het uitdagen.
"Blijf jij op school tijdens de vakantie?"
De woorden stroomden mijn oren binnen maar ik leek ze maar niet te kunnen verwerken, mijn hersenen werkten niet meer.

Draco

Hermelien beet op haar lip en staarde naar de grond alsof ik juist een heel moeilijke vraag had gesteld.
"Hermelien?"
Ze keek omhoog en meteen voelde ik een warme gloed door mijn lichaam trekken.
"S-sorry, wat zei je?"
"Ik vroeg of jij naar huis gaat deze vakantie"
"Neen"
Dan hebben we de toren voor ons twee. Mooi.
Voor mijn gedachten en fantasieën op hol zouden slaan zei ik: "Blijven Potter en Wezel ook?"
"Zijn naam is Ron Wemel en ja zij blijven ook"
Even staarden we elkaar aan tot Hermelien zich van tussen de muur en mij wurmde en naar haar kamer liep. "Fred en George organiseren een feestje vanavond in de Kamer van Hoge Nood, wil je ook komen?"
Ze bleef staan in de deuropening van haar kamer en keek me vragend aan.
Een feestje met de Wezels, dacht het niet.
Hoewel het wel goed zou zijn om dichter bij Hermelien te komen en ik kon wat ontspanning en vrolijkheid gebruiken.
"Ik zal erover nadenken"
"Oké om negen uur begint het, ik zie je daar"
Ze draaide zich om en smeet haar deur met een smak dicht.
Damn. Ze is echt een meid met ballen.
Maar dat wist ik al toen ze me in ons derde jaar een mep in mijn gezicht verkocht. Ik had spijt van mijn gedrag toen. Het is raar maar ik had echt spijt en ik wou het echt goed maken met Hermelien. Niet alleen omdat ze zo knap is maar ook omdat ze zo'n ongelooflijk leuk persoon is.
Wow, moest de Draco van drie jaar geleden -nee zelfs van vorig jaar- mij nu horen zou hij me echt een pussy vinden en zou hij me onthoofden ofzo.
Oké, dat was misschien een beetje overdreven.
Maar het punt is dat ik echt veranderd was, vanbinnen. En ik was er blij, zelfs trots om. Ik zou altijd een klootzak blijven maar wel geen bevooroordeelde klootzak.

Hermelien

Ik probeerde mijn haar uit mjn gezicht te kammen maar het was hopeloos. Uiteindelijk gaf ik het op en liep mijn kamer uit richting het portretgat. Stiekem keek ik even naar Draco's deur maar die was dicht.

Voorzichtig en op de toppen van mijn tenen sloop ik de gangen door richting de Kamer van Hoge Nood.
Toen ik de deur opende bereikte een orkaan van geluid mijn oren.
Fred en George hadden zichzelf weer overtroffen.
Er was een hoek met zitzakken waar enkele koppeltjes zaten, in het midden was een dansvloer waar zowat iedereen stond te dansen en in een andere hoek stond een tafel met eten, maar het meest opvallendste was de sfeer die er hing. Een uitgelaten en vrolijke sfeer. Ik liep op Harry en Ron af die juist niet op de dansvloer stonden te smoezen terwijl ze keken naar een groepje dansende meisjes. Typisch.
"Hey jongens, mooi uitzicht?"
Geschrokken draaide Ron zich om.
"Bloody hell, Hermelien ik schrok me rot"

Na een halfuur besloot ik iets te eten te halen. Ik stak juist een worstenbroodje in mijn mond toen ik Ron hoorde roepen: "Wat doet hij hier?!"
Ik keek naar de deur en zag Draco staan. Hij zag er heel sexy uit. Hij droeg een wit hemd, zonder das(!), een zwarte broek en een zware even zwarte riem.
Het werd meteen iets stiller en ik liep naar Draco om het niet te gênant voor hem te maken. Stilletjes aan begon iedereen terug te praten en steeg het geroezemoes weer tot een normaal feest-level.
"Hey, leuk dat je gekomen bent"
"Mja, daar denkt Kwezel duidelijk anders over"
"Het is Wezel!"
Draco sperde zijn ogen open, wat had ik juist gezegd?!
"Ik bedoel Wemel"
Draco proestte het uit en ik kon het niet laten dan mee te lachen.

Draco

Ik pakte Hermelien bij de schouder en trok haar dichter tegen me aan. Zogezegd een spontane beweging tijdens het lachen. Maar eigenlijk deed ik het omdat ik Roodhoofd jaloers zag kijken. En ik wou er nog een schepje bovenop doen, puur om hem nog jaloerser te maken. En misschien ook omdat ik haar graag aanraak.

Hier is hem dan: het nieuwe hoofdstuk. Ik wil mijn lezers bedanken, jullie zijn stuk voor stuk fantastisch ik denk dat ik jullie nog niet heb bedankt! Maar ik zou niet updaten als jullie er niet waren.
Love u guys! Xxx
Geniet van dit hoofdstuk en tot de volgende!

Xxx