The Lust Of Ashken Lim (SPG)

four - virginity of Ashken

Elien.

Kinaumagahan, dahan dahan kong minulat ang mga mata ko at nasilaw ako sa liwanag ng araw kaya tumalikod ako sa bintana. As I turned around, I saw Ashken's face.

"Oh..." I said quietly.

I don't want to wake him up. I don't want him to see me. I don't want him to remember everything that happened last night. Ayokong pandirihan niya pa ako lalo.

Sumilip ako sa ilalim ng kumot at nagtaka ako nang may suot na akong panty at bra.

Ilang beses muna ako huminga ng malalim bago ko naisipang alisin ng dahan dahan ang kamay niyang nakayakap sakin. Pero bago ko pa maangat yun, humigpit lang ang yakap niya sakin. I looked at his "oh-so-handsome-face", and I was just stunned from the view. Ang gwapo gwapo ng Ashken ko. As if he's mine.

Shiz! Why is he so, urgh!

Sinubukan kong alisin ulit ang pagkakayakap niya kaso mas lalo pang humigpit ang yakap niya sakin kaya medyo nabangga ko ang labi ko sa noo niya. I didn't move for a sec just to make sure I won't wake him up.

But as I was about to try to get rid of his embrace again, he opened his eyes which made my eyes bigger than before.

Nagulat ako na naging dahilan ng pag hiyaw ko ng malakas.

"Kyaaaaaaaaaaaaahhh!"

"Holy sht!" Sigaw niya nang magulat siya sa sigaw ko.

Napagulong kami palayo sa isa't isa kaya nahulog kami sa kama. Nasakin ang kumot kaya tinakpan ko ang buong mukha at katawan ko habang humihiyaw parin. At siya naman pabulong na sumigaw din sakin.

"Hey! Don't shout! Don't shout!"

I peeked at him for once and he was about to walk towards me. Di ko hinayaang makalapit siya sakin kaya tumakbo ako palayo.

"No! Wait! Wag kang lumapit please." Sigaw ko ulit.

"Fine fine just don't scream." He calmly said. Mabilis naman akong tumango. Nakarinig kami ng sigaw sa labas ng pinto kaya sabay kaming napatingin dun.

"Ashken? Anong nangyayare dyan?" Si Kype. Pano na to?

"Sht!" Ashken exlaimed. Naluluha na ako. Di ko na alam ang gagawin ko. "Calm down."

Kalmado na ako Ken! Ano pa bang kalma gusto mo? Pinipigilan ko na ngang umiyak eh.

Sinuot niya na ang pantalon niya pero binigay niya naman sakin ang damit niya.

"Sira na yung palda at short mo. Suotin mo nalang yan."

Di ako gumalaw sa pwesto ko at napakagat nalang ako sa labi. Kaya naman sinuot niya sakin ng diretsohan ang damit niya. Kaya parang tinakpan lang talaga ang buong katawan ko kung titingnan mo.

He turned around from me and started to walk towards the door. I slowly went to my things and pick it up. Then I saw my glasses. It's broken.

At doon ko narealize, why isn't he shocked at all? Naalala ba niya lahat kagabi? May malay pa ba siya nun?

I heard the door opened and I don't know why but I started to cry. Sobrang bigat ng iyak ko na halos di na ako makahinga.

I heard a gasp from the outside. Nahihiya na ako sa sitwasyon ko. Nahihiya na ako sa pwesto ko. Nakakahiya na.

"Ash, what have you done?" Narinig kong bulong ni Kype kay Ashken.

"It's nothing." Narinig kong sagot niya.

That only made me cry for more. Tinakpan ko nalang ang mukha ko. Nandito ang tatlong kaibigan niya. At kinakahiya ko na ang sarili ko.

Mukhang umalis na si Ashken at ang dalawa pa niyang kaibigan. A minute after, Kype went to my side and picked up my things for me.