HerShe

XXII.

Alexis

              
             Sabi nga nila keep your friends close and your enemies closer.

Pero dahil sa insidenteng iyon mukang hindi ko na muli makakausap si brent gusto ko sana mag paliwanag sa kanya.

Teka? Bakit ako mag papaliwanag?

Hindi naman kami ni Jenefer.

Oo nga pala.

Hindi naman pala kami ni jenefer.

Hindi nga pala siya sa akin.

Hindi nga ba siya sa akin?

Pero bakit parang salungat yon sa bawat pag titinginan namin, mga ngitian at halik na pinag sasaluhan namin.

Parang sa akin siya.

Parang kami pero hindi.

When I first laid my eyes on her I knew there's something different about her, different about us. Her presence imprinted in my heart and mind felt like I've known her further more. Like we've met a long time ago.

I let out a sigh.

I closed my eyes and calmed myself.

Pero ang brain cells ko'y naglulumukot na para bang kay jimmy neutron.

Na anytime ay mapapa 'Brain Blast!" ako.

Random memories kept flashing in my mind then felt like a lightning strike through my head.

The ache jolted my brain and got me anxious.

Anxious enough to break the coffee mug I'm holding.

Seeing the sight of falling pieces of the mug got my eyes widened in shock.

As the slit of wound showed at my palm.

And then the blood flowed.

Bughaw.

Kakulay ng mga mata ni fer.

Nag tataka pa rin ako bakit ganon?

Yung totoo? Alien ba ako?

Mula ba ako sa kalawakan at ibinagsak ng kalangitan sa bakuran nang aking ama't ina?

How could this be possible?

Bago pa ako ma baliw ng tuluyan ay nilinis ko na ang nabasag kong mug at ginamot na ang aking sugat.

Napabuntong hininga ulit ako.

"Ang landi landi mo na, ang tanga tanga mo pa" sabi ko sa sarili ko at mariing ipinikit ang aking mga mata.

Bigla naman akong napangiwi ng maramdaman ang pag kirot ng panga ko.

Pero ininda ko lang iyon, wala naman yon kumpara sa sakit na nararamdaman ko.

Nakakatawang isipin na tila tama nga ang sabi sabi na kapag sobra mong saya kapalit agad non ay sobrang kalungkutan.

Champion at MVP nga ako sa basketball pero talunan naman ako sa pag mamahal ni fer.

The worst part eh double kill. Nakasakit ako ng dalawang mahalagang tao sa buhay niya.

Her sister and her boyfriend.

Yep her boyfriend. I sighed.

Someone knocked on my room's door.

Lumingon ako upang makita ang aking ina, ngumiti siya sa akin, ngiting nakikisimpatya, at tuluyan na siyang pumasok sa kwarto ko't umupo sa tabi ko.

Wala naman kaya akong sinabi na pumasok siya.