Wicked Witch (NL)

Deel 10: dreigement

'De vervormde stem praat weer verder...'

"Hou je erg van je ouders?" Vraagt hij. Ik frons. Ik probeer mijn stem zo normaal mogelijk te laten klinken en zeg: "ja, hoezo vraag je dat?" "Als je ze ooit nog terug wilt zien, moet je nu erg goed luisteren. En o ja, je spreekt mij aan met u!" Antwoord hij. Ik begin te hyperventileren en probeer tot rust te komen. "Hoe bedoel j..uh.. u?" Vraag ik. In mijn stem hoor je duidelijk dat ik bang ben, en in paniek. "Ik heb je ouders gekidnapt, en als je niet doet wat ik zeg, zal je ze nooit meer terug zien." Ik ga stuk vanbinnen en dan besef ik het me. Hoe weet ik zeker dat hij mijn ouders heeft? En zo ja, of ze nog leven? Ik slik en zeg "ik doe pas iets als ik zeker weet dat u mijn ouders heeft. Geef me bewijs!" Ik hoor wat gerommel en dan: " wil je je ouders? Dan krijg je ze!" Daarna hoor ik het hartverscheurende gesnik van mam, en meteen begin ik te roepen. " MAM! PAP! ZIJN JULLIE DAAR?" "Ja schat, we zijn hier, en weten wat je bent en wat je kan. Wij wisten dat het eraan zat te komen. Alles komt goed. Maar geef nooit, maar dan ook nooit, je krachten weg." Ik roep dat ik van haar hou en ik roep hetzelfde naar pap. Dan hoor ik de vervormde stem weer. "Is dit bewijs genoeg?" Ik zwijg. "Om je ouders terug te krijgen moet je één simpel ding doen. Je geeft gewoon je krachten aan mij en Basta! Je hebt je ouders terug." Ik zwijg nog steeds. Ik kijk Jack aan en zie hem verschrikt kijken, en vervolgens zijn hoofd schudden. "Ontmoet me over 2 dagen, om 01:00 bij de oude haven. Kom je niet... tjakka!" 'Piep piep piep piep piep...' hoor ik maar ik ben zo in schok dat ik niet in staat ben om op te hangen. Gelukkig is Jack er om dat voor me te doen, en al gauw hoor ik de motor starten. Eenmaal thuis (bij Jack) komen de tranen. Ik stort in en ik ben mentaal en fysiek gebroken. Ik lig huilend, opgerold op de vloer. Niet meer in staat om op te staan. Na 10 minuten voel ik Jacks sterke armen om mij heen en even later het zachte bed. Ik val vrijwel meteen in slaap.
Ongeveer 2 uurtjes later word ik weer wakker, met extreem rode ogen en haar alsof er een bom in is afgegaan. Ik fatsoeneer mezelf en loop naar de woonkamer. Meteen zie ik Jack bezorgd kijken. Hij wil net zijn mond opendoen als ik zeg: "het gaat prima, op het feit na dat ik gekidnapte ouders heb" een brok komt in mijn keel. Jack gaat op de bank zitten en ik ga naast hem zitten. "Bella, je snapt toch wel dat je je krachten niet weg mag geven? Een uitverkorene is er niet zomaar, die is er Voor een rede." Zegt Jack. "Wat moet ik dan doen? Mijn ouders dood laten gaan?! Als ik mijn krachten kwijt raak en daardoor mijn ouders heb, dan doe ik dat, met plezier!!!" Jack probeert me rustig te krijgen en na ongeveer 10 minuten is dat al aardig gelukt. "Oké oké, ik weet dat ik dat niet kan doen, en dat ik 'bestemd ben voor iets groters' bla bla bla. Maar wat moet ik dan? Mijn ouders in de steek laten? Dat kan ik toch niet doen?" Ik begin weer te hyperventileren en zwarte vlekken dansen voor mijn ogen. Ik ga zitten en langzaam trekken ze weg. Jack pakt mijn handen vast en zegt: " we hebben een plan nodig."
————-————————————-————————————————–———
Hey lieve lezertjeees,
Weer een nieuw hoofdstuk voor jullie. De upload is extreem laat, het is nu ongeveer 5:15 's nachts 😂 maar dat gebeurt er als je gaat logeren en je hebt tijd over om te schrijven... maar ik ga nu eindelijk slapen.

Byeee
Up04
(OMG al 211 reads!!! Als we de 500 halen -dat zou super vet zijn- dan upload ik 2 extra lange hoofdstukken tegelijk 😃)
616 woorden