Wicked Witch (NL)

Hoofdstuk 14: verdachte man 2.0?

Het is nu een week later en mijn vader is vandaag ontslagen uit het ziekenhuis. De doctoren waren erg verbaast over de genezing van de wond maar gelukkig waren ze niet extreem wantrouwend. Er zijn geen extra krachten bij gekomen en mijn ogen hebben hun gewone kleur. Ik heb flink ruzie gehad met Lisa, en sindsdien lijkt ze me uitgesloten te hebben. Ik hoor haar niet meer en het lukt me ook niet om contact te zoeken. Al heb ik wel het gevoel dat ze er is, en meekijkt. Ik ga vandaag proberen op die manier contact te zoeken door een brief te schrijven waarin ik uitgebreid mijn excuses aan bied. "Ik ga maar beginnen..." mompel ik in mijzelf.
Hoi Lisa,
Ik weet dat je dit ziet, en ik weet dat je boos bent. De rede hiervoor weet ik niet. Maar het enigste wat ik wil zeggen is sorry, duizendmaal sorry. Ik hoop dat je me vergeeft. Ik heb je nodig. Ik weet/kan niks zonder je. Niet alleen met mijn krachten, maar ook met andere dingen. Je bent speciaal voor me; als een zusje.
Xjes
Bella
"Dat is alles wat ik wilde, en meer zelfs. Ik beschouw jou hetzelfde; als een zus."
"LISA!" Roep ik blij uit. "Owh Lisa! Wat ben ik blij om jou weer te horen! Ik weet niet of je het door had, maar het spijt me" ik hoor Lisa lachen. "Nee.. dat had ik niet door." Zei Lisa, nogal sarcastisch. "Bella!" Hoor ik Jack uit de keuken roepen. "Eten!" 'Yes!' Mompel ik in mezelf. Jack kan echt goed koken. Misschien meld ik hem ooit wel aan voor Masterchef. Ik loop naar de keuken. Maar het is niet Jack die ik zie. Het is een nogal behaarde man. Ik heb wel eens een boek uit de bibliotheek geleend, 'magische wezens voor Dummies'.door dat boek wist ik meteen dat dit een weerwolf was. Hij sprong op me af en landde achter mij. Ik riep zo hard als ik kan "JACK!". De weerwolf pakte met zijn ene arm mij in een wurg-greep en met de andere pakte hij mijn schouder vast. Hij veranderde zijn 'mensen nagels' in de nagels van een weerwolf. Ik voelde ze door mijn huid boren, en ik wou schreeuwen van de pijn, maar dat ging niet, want hij had mij nog steeds vast in de wurg-greep.

Vlekken beginnen voor mijn ogen te dansen, en ik hap naar adem. Ik hoor Lisa: "voor dit soort situaties zijn je krachten Bella! Focus!" Ik maak mijn hoofd leeg en focus me op de grond. Een plant klimt omhoog en wikkelt zich om de man heen. Ik probeer de plant zo hard mogelijk te laten knijpen, en de grip op mijn keel verslapt. Hij hakt de planten met zijn nagels los en ontsnapt via het openstaande raam, terwijl hij hard roept: "Ik krijg je nog wel!" Ik val op de koude vloer en het laatste wat ik zie is Jack die door de voordeur naar binnen komt en naar me toe rent.

Ik word wakker...piep....piep....piep... ik wil mijn ogen openen, maar ze lijken wel dichtgeplakt. Ik probeer nog harder te trekken. Een enorme pijn schiet door mijn lichaam, alsof mijn lichaam in tweeën word getrokken. Plotseling hap ik heel luid naar adem. Ik lijk een soort van omhoog te zweven, maar dan op een manier zodat ik opsta. Ik loop naar de deur. Maar dan zie ik het. 'Ik' lig nog op bed. Een hoop zusters staan om me heen en een daarvan zegt: "als je daar bent, vecht met alles wat je in je hebt. Je moet uit deze coma komen."

Ik weet het: dit is echt een mini hoofdstuk. Ik was eigenlijk van plan om later pas te uploaden. Ik hoop dat jullie het hoofdstukje toch nog leuk vinden.

Gr.
Up04