PYAAR Kİ YE EK KAHAANİ ( BU BİR AŞK HİKAYESİ ) yeniden Yazılıyor...

1.BÖLÜM

Abhay'dan

Hayat bana nasıl bir oyun oynuyor anlamıyorum. Bu şehre geleli 24 saat bile olmamıştı, ve ben hiç iyi hissetmiyorum. Buradaki anılarım canımı yakıyor. Sanki tekrar tekrar ölüyorum ama alışmak zorundayım ama bencil olmamalıyım chand bana yeni bir hayat ve yeni  bir aile verdi. O benim babamdı ona baba diyordum aslında hiçbir kan bağımız yoktu ama beni dönüştüren de oydu. Derin düşüncelerden sıyrılmamı haseena sağladı. Omzuma dokunup konuşmaya başladı.
" abhay iyimisin " dedi . Ona dönüp konuştum. " iyiyim anne " ona arkamı döndüm. Aslında iyi degilim hava almaya ihtiyacım vardı. Ona dönüp " ben ormana gidiyorum anne " bana bakıp konuşmaya başladı. " avlanmaya mı gidiyorsun ? Ama abhay evde kan stoğumuz var şuan avlanman doğru olmaz biri seni görebilir " Dedi.
Haklıydı dikkat çekmenin anlamı yoktu ama biraz keşif yapmaktan zarar çıkmazdı.
" hayır anne biraz keşif yapmak istiyorum. " beni başıyla onayladı. Yanağını öpüp kapıya doğru yürümeye başladım. Tam kapıdan çıkacaken birinin konuşmasıyla durdum bu babamdı. " abhay burada dikkatli olmak zorundayız. Seninde ona göre davranmanı istiyorum. Bir aptallık yapma " ona dönüp konuştum.
" anladım simdi gidebilirmiyim " ikisine baktım ve el sallayıp çıktım. Vampir güçlerimin en güzel yani hızlı olmam ve bu hızım sayesinde ormana çabucak yetiştim.

Piyadan

Otobüsten yeni inmiştim valizlerimle bekliyor ve etrafı süzüyordum. Melendere yeni gelmiştim, ve burayı bilmiyordum. Mount kolejine burs kazandım. Daha fazla dikilmemek için ileride barakada çay yapan çocuğun yanına gittim. Daha fazla beklemeden konuşmaya başladım.
" merhaba mount kolejine nasıl giderim" çocuk bana dönüp konuştu.
" ana yoldan gidersen 1 saat ama orman yolundan geçersen 15 dk gidersin ama orman yolu tehlikelidir. " dedi . " teşekkür ederim ben o zaman orman yolundan giderim" bana eliyle orman tarafını gösterdi. Daha fazla zaman kaybetmeden yürümeye başladım.
                      ♧♣♧♣
Yaklaşık 10 dk yürüyorum. Yoruldum valizi yere bırakıp yere oturdum. Ve gök yüzüne baktım hava bugün bulutluydu sanki yağmur yağacak gibiydi.
Derin bi nefes aldım tam kalkacaken çalılardan sesler gelmeye başladı. Kalbim hızlı hızlı atmaya başladı nefes alış verişlerim kontrolden çıktı. Bir anda etrafımda daire çizen bir şey geçti çok hızlıydı. Korkudan artık nefes alamamaya başladım. Gözlerim kararmaya başladı. Ayaklarım beni taşımıyordu. Daha fazla direnemedim ve yere yığıldığım. Gözlerim yavaş yavaş kapandı. Sonrası karanlık...

Aarkadaşlar daha yeniyim umarım beğenirsiniz yeni bölüm pazar günü gelecek...
   ♧♣ İYİ OKUMALAR ♣♧