PYAAR Kİ YE EK KAHAANİ ( BU BİR AŞK HİKAYESİ ) yeniden Yazılıyor...

~ fedakarlık ~

Abhaydan
Annem kırmızı koltuğuna oturmuş bana reinanın, piyayı görürse ne olacağından bahsedip duruyordu. " abhay inan bana duyguların şuan umurumda değil. Kızım 30 yıl sonra tekrar yanımda ve ben aptal bir yansıma yüzünden onu kaybetmek istemiyorum." Derin bir nefes alıp konuşmaya devam etti. " Bunu bencillik olarak görebilirsin ama ben bir anneyim abhay onu ben doğurdum. Bir vampirin hamile kalması mucize gibi birşey fakat bir o kadarda zor ben bunu bile bile onu dünyaya getirdim. O benim kanımdan abhay ve ben onu tekrar kaybetmek istemiyorum." Dedi. Ne diye bilirim ki o haklıydı o beni bile bağrına basmış öz oğlu olarak görmüştü. Bencil olmamalıydımmm... bir yolunu bulup bu durumdan en az hasarla kurtulmalıydım. Anneme bakmadan konuşmaya başladım. " üzgünüm anne bencil olmamalıydım. Ama sana söz veriyorum bu  konuyu en kısa zamanda halledicem. Reinaya gelince o hiç birşey bilmiycek emin olabilirsin." Dedim. Bana bakıp yavaş hareketlerle ayağa kalktı daha sonra da bana sıkıca sarıldı.  " iste benim oğlum. Abhay belki seni ben dünyaya getirmedim ama yetiştiren bendim. Bunu hiç bir zaman unutma sen benim oğlumsun ve ben senden asla vazgeçmem " dedi. Ona daha sıkı sarıldım. Sanki onu kaybedicekmisim gibi sarıldım.  Beni hiç bırakmasını istemiyordum çünkü o benim annemdi. " vayy aile kucaklamaşsı ha " sesin geldiği yöne baktığımızda reina merdiven demrine yaşlanmış sırıtıyordu. Bu kız hiç degismiycekti herşeye alayla bakıyordu." Hiç değişmeyeceksin degil mi ? " yavaş hareketlerle bana bakarak aşağıya inmeye başladı. Karşımda durduğunda düşünür gibi yapıp konuşmaya başladı. " dur bi düşüneyim. Imm sanırım değişmeyecegim... " benimle halla alay ediyordu. Anneme baktığımda bize hayran hayran bakıyordu. "Sizi böyle görmeyi özlemişim " dedi. Ona e içten bir şekilde gülümseyerek karşılık verdim. Reina benim koluma girip anneme baktı.
" neyse duygusallığa gerek yok anne ben burdayım ve hep burda olucam söz veriyorum " dedi. Annemin sıcak gülümsemesi yüzüne yayıldı. Sanırım reinanın bu sözü onu fazlasıyla mutlu etmiş olmalı. " evet şimdi sıra sorguda ... benim ne gibi bişeyden kesinlikle haberim olmamalı ...? " dedi. İşte bunu gerçekten beklemiyordum.
bizi dinlemişmiydi. Peki simdi reinaya ne diyecegim... !!!