'Till I met you (BOOK 1) (COMPLETED)

T'll I met you(Broken words)

EDITED

Ok lang naman diba? Its ok to believe even in the worst things.

I'm scared of being left behind.

I'm scared to be alone.

I'm scared being alone in the darkness.

H-hindi ko na alam gagawin ko...t-tulong...tulungan n'yo ko. Ayoko na dito, natatakot na ko.

"TULONG!!"

"Kathileen!"

I felt a sharp pain in my head, napa-angat naman ako ng tingin ng may aninong humarang sa liwanag na sumisinag sa mukha ko.

"Ang sakit ng ulo ko..."

"Kath? Ok ka lang ba?" Tanong n'ya.

Muli kong in-angat ang ulo ko para tignan kung sino ang nag-tanong, to my suprise it was Aeron.

"O-ok lang ako, pasensya na. Magsisimula na ba ulit?" Tanong ko naman.

Umupo s'ya sa tabi ko at umiling, "Hindi pa, gugulatin sana kita. Kaso ng maka-lapit ako, nakita kitang natutulog." Ani n'ya.

"Ganun ba," ang tangi kong na-sabi dahil hindi pa rin na-aalis ang sakit ng ulo ko.

"Sigurado ka bang ok ka lang?" Muli n'yang pag-tanong, tumango na lamang ako. He's acting weird.

"Bakit? May something ba sa gwapo kong mukha para titigan mo ito?" Pagmama-yabang n'ya, I rolled my eyes out at hindi na s'ya muling tinignan.

"Wala, ang pangit kasi," sagot ko, hearing him laugh.

Nandito kami ngayon sa bahay nila Peter at nagpa-practice ng sayaw namin para sa mass demo. Ang naatasang namang mag-turo ay ang isa pa naming dalawang dancer na sila Mayomi at Elier. I didn't want to volunteer kaya tumahimik na lang ako sa isang tabi.

Hiphop ang binigay saming theme ng isa-sayaw, so its been almost a week since nung unang araw ng practice namin.

"Guys miryenda na muna kayo," sabi ni kuya Bryan na kakalabas lang dala-dala ang isang tray ng iba't-ibang klase ng tinapay.

At dahil sa mga gutom na ang mga kaklase ko agad naman silang lumapit kay kuya Bryan. But I stayed where I was sitting, ayoko munang kausapin s'ya. Dito kasi kami nagpa-practice sa garahe nila, it has a big space na pwedeng-pwede saming lahat.

Sa pagkaka-alala ko ang huling pagu-usap namin ay nung nakaraang linggo pa. Ayoko ng marinig mula sa bibig n'ya ang about kay Ain.

And I hate myself for starting to hate them. Ayoko ng ganito. Ayoko ng nagtatanim ng galit sa isang tao, its not healthy at all. Para bang sinisiraan ko sila sa utak ko.

I sighed and look up to see kuya James looking straight at me at the other side of the garage. Agad naman akong umiwas ng tingin at tumingin na lang sa girls na kanina pang nagu-usap.

Nakalimutan kong nandito nga rin pala si kuya James.

And you know what's the worst part? Chris is even here! I asked Peter kung bakit pero nginitian n'ya lang ako, they are up to something again and I don't like it.

What's even the matter with them? Bakit lahat ng tungkol sa'kin napaka-big deal sa kanilang lima? Na para bang pag-hindi lang nila ako ma-kita parang ika-mamatay na nila 'yun. No that's not it, I'm over exaggerating.

I'm just really shock sa mga nangyayari, like how they lowkey flirt with me. If you even call it flirting, I don't know. They may be also sweet sometimes, pero minsan uma-abot kasi sa point na hindi ko na maintindihan. Its either are they really worried or is it something else?