Summer Love Affair

Hit the Dancefloor

Maaraw ang hapong ito. Nakikisabay sa pagsayaw ng aking katawan ang mahabang kong buhok. Nandito ako ngayon sa lobby at nag a-audition para makasali sa Dance Troupe ng aming eskwelahan. Kinakabahan ako sa bawat paghataw ko dahil lahat ng mga mata nila-- sa akin nakatuon.

Hindi ko maiwasang maipakita ang pagka ilang ko sa pagsayaw dahil sa mga judges na kaharap ko. I feel like I'm so small compared to them,besides they're all professionals kaya sinong hindi kakabahan na humataw sa harapan nila?

Hindi ko rin napigilan ang sarili kong mapatingin doon aa judge na lalaking gwapo. Omg hot. Pero wait I'm not here para lumandi. Nandito ako para makasali sa Troupe. I want to be a member to get a full scholarship.

I need to support myself. Wala na akong mapupuntahan, wala na akong maaasahan. Nagkakayod kalabaw na nga ako para mapakain ang sarili ko at ang kapatid ko na kasalukuyang nag aaral ng elementarya. She's in Grade 5 while I'm in second year college.

I love her and I'm doing this for her. Kasama kasi scholarship ang monthly allowance and that will be a big help for the both of us. Hindi ko na kailangang maghirap sa magtinda sa palengke kada madaling araw. Mas makakasama ko pa ng matagal ang kapatid ko. Napangiti ako sa naiisip at mas lalong ginalingan ko ang paghataw hanggang matapos na ako ang kantang sinasayaw ko.

The audience clapped for me pero ang judges? They're just writing something on their papers. Well, tumayo yung isang judge na babae. I'm so tensed.

"Hmm, I'm impressed" She said

I smiled at her

"Thank you" I politely said

"So, you're here for the scholarship? You want to join the group for a monthly allowance? Poor bitch" Taas kilay niyang sabi sa akin

I was taken aback. I wasn't expecting that.

"Uh, yeah.." I trailed "Is it wrong?" I continued

"What?" That judge asked

"I'm doing this for my sister. I want her to live a normal life. We don't have our parents to support us that's why I'm doing anything para mabuhay kami."
I proudly said infront of the crowd

"Well, this school is for the wealthy families only, you're aware of that?" The bitch asked again

"I am fully aware of that, Miss." i said smiling

"So what are you doing here? It's obvious you don't belong here kiddo"

"So this school, para lang sa may pera? What about doon sa mga walang pera BUT! May utak. Kaysa naman may pera ka nga at nakakapag aral sa eskwelahang ito pero mas malaki pa yung mani kaysa sa utak nila? Magkakaroon pa kaya ng achievement ang school na ito kung ganoon? Ha, Miss?" I said, smirking

"What the?" Nanlalaki mata niyang tanong "How dare you, Miss! Sino ka para maliitin kami?!" Nanggigil niyang sabi

"Well, ikaw ang unang nagmaliit sa akin, remember? I'm just bringing the favor back" Sabi ko then flipped my hair

"Oh really? Well then congratulations! YOU ARE NOT ACCEPTED"

My eyes widened what? Ginagawa niya ba ito dahil nagkasagutan kami? Ohmygod no. This is my only way para makaraos kami ng kapatid ko. Hindi ko 'to pupwedeng sayangin.

"Hey, Miss! Don't tell me sinasabi mo sakin yan dahil naiirita ka sakin? Bakit? Natalo ba kita? Nabara ba kita? Pinapakita mo lang sa akin na ginagamit mo yang kapangyarihan mo para gantihan ako. But please Miss, sa ibang way ka na gumanti. Huwag na dito. Kailangan ko ito" Halos nagmamamakaawa kong sabi

"Haha what a poo—" Hindi siya natuloy sa pagsasalita ng pigilan siya nung Hot na judge.

"Hey Avah, stop already" Sabi niya sa mahinahon ngunit puno ng authority na boses

Agad namang natigilan si Judge-- sorry nakalimutan ko name

"So, Dara right? Chiandara Tyler?" He asked

"Ahh yeah judge!" Masigla kong sagot

"You dance very well, Dara. I think we need you in our group" He said then smiled. Omg I'm melting

I smirked at Mava. Wait is it Mava? Oh i don't care

She looked really pissed bago mag walk out. At sa tingin ko? Magiging masaya ang pagpapraktis ko. Sobrang saya

Napahilata agad ako sa nag iisa naming sofa sa bahay. Hoy ha may foam ito. Masarap upuan at pwede tulugan! Anyways nakakapagod itong araw na ito, isama mo pa yung mga tao dun sa school na akala mo anak ni Bill Gates sa sobrang taas ng tingin sa sarili. Duh? Ang yaman nga nila, ang papanget naman. Sus mga leche

"Ate, nilalait mo na naman ba yung mga schoolmates mo sa isip mo? Kanina ka pa nakatingin sa kisame at wala na akong maisip na ibang dahilan para titigan mo yang kisame natin na puno ng sapot" Tuloy tuloy na sabi ng echusera kong kapatid.

"Hala! Grabe ka naman, Jillian! Ano nalang mararamdaman ng kisame natin sa sinabi mo? Makiramdam ka naman!" Madramang sabi ko

"Ate ba talaga kita? Mas tatanggapin ko pang ampon na lang ako eh. Abnormal ka." Natatawa niyang sabi sabay talikod

Akala niya ligtas siya? Kinuha ko yung libro na nakakalat sa sahig tsaka ko tinawag ang pangalan niya

"Jill!"

Pagkalingon niya agad kong binato yung hawak kong libro sabay sumigaw ako ng

"Facebook!"

Nagising ako ng mga bandang alas kwatro ng umaga. Since hindi pa naman nagsisimula yung scholarship ko kailangan ko munang kumilos ng mas matagal. Mamaya kasi eh mayroon pa kong duty doon sa cafe malapit sa school. Swerte ko na nga na nakakuha ako ng slot dun sa cafe na yun last na crew nalang pala kasi yung kailangan kaya swerte talaga.

Pero sa ngayon kailangan ko munang pumunta ng palengke para bantayan yung paninda ni Ate Rosy. Medyo malaki naman yung bayad niya sa akin every week isama mo ba yung libreng isamg kilo ng bigas kada dalawang araw kaya kinuha ko na

Tumayo ako at dumiretso na sa banyo. Habang naliligo ako ay iniisip ko na ang maaring mangyari sa akin sa paaralan na iyon. Magkakaroon pa ba ako ng kaibigan? I'm too dirty for them. Para akong isang magandang basahan na pinapalibutan ng mga mamahaling carpets.

Pagkatapos kong maligo ay napatingin ako sa nakahandang uniform sa kama ko. It's free since kasama na yon sa scholarship. Napaisip ako kung kakayanin ko ba ang ugali ng mga halimaw na iyon. Sabagay dapat magpasalamat pa ako at makakapasok ako dun noh,

Pagkatapos kong suotin ang sapatos ko ay tinignan ko muna ang sarili ko sa salamin sa huling pagkakataon, ewan ko ba pero ang nakikita ko lang dito sa salamin ay isang napakagandang anghel. Ah oh, Look ako lang pala iyon!

Pagkatapos kong gawin ang ritwal ko ay lumabas na ako ng kwarto at sinilip ang kwarto ng walanghiya kong kapatid. Napangiti nalang ako nang makitang natutulog parin siya ng mahimbing. Mamaya pa ata pasok nila eh or hindi talaga siya pumasok? Well, it's impossible naman na hindi siya pumasok since head over heels siya sa pag aaral. Lagi niyang sinasabi sa akin na babayaran niya lahat ng pagod ko mapa aral at mapakain ko lang siya. This time napatawa na ako. Jill, manatili ka lang sa tabi ko okay na ako. Wag mong iiwan si ate ah? Wag ka mag bboyfriend pero sa ganda mong 'yan? Hindi impossibleng mag katoon ng lovelife ito. Sana lang wag niya akong iiwan.

Ang aga aga drama ko na. Tss ngumiti ako sa huling pagkakataon bago sinarado ang pintuan ng kwarto niya at dumiretso na ako sa kusina para magluto ng almusal niya.