I'm Fine

Dankwoord.

Ja, het dankwoord. Dit is de eerste keer dat ik een verhaal af heb gemaakt, en ik heb dus zeg maar nog nooit een dankwoord gedaan, dus ik weet niet precies hoe ik dit moet beginnen, vandaar dit vage begin.

Ik heb een jaar over dit verhaal gedaan, en het zou wel wonderbaarlijk zijn als je tot nu gelezen hebt, dankje als je dat hebt gedaan.

Het was wel lastig om dit verhaal te schrijven en daarna te publiceren, ik wou m'n gevoel kwijt - al is wat hier beschreven wordt in wat extremere vormen dan dat er in mijn gedachten rondspeelde. Hier in kon ik mijn gedachten kwijt, in een ander personage, en ik ben daar heel erg dankbaar voor.

Ook ben ik heel dankbaar voor alle mensjes die voten voor de hoofdstukken van dit verhaal. Echt heel erg bedankt, jullie hebben geholpen om dit verhaal hoger te gooien, en om mij gelukkig te maken, dankjewel.

Ik ben heel dankbaar voor de mensen die reageerden, lieve dingen maar ook correcties als in taalfouten / spellingsfouten, ook jullie maken mij blij en/of jullie hebben geholpen dit verhaal beter te maken, dankjewel.

Ik ben natuurlijk heel erg dankbaar voor al de (stille) lezers, door jullie heb ik laatst wel de 1,ooo lezers gehaald, want ja, ook jullie maken mij zo blij!

En als laatste ik wil @f-bienne bedanken, want zij staat altijd voor mij klaar in alle tijden, en ze is geweldig lief. Jullie moeten haar verhaal uitchecken, haha! We moeten sowieso meeten, i love you.

Heel erg bedankt voor het lezen, I love you all. & Be strong, maakt niet uit wat er gebeurd.
(Je kan me altijd een message sturen!) Kusjes, ik.