The search of the Mondragon Angel

Chapter 1(The search)

COLE

"Papa kumusta po?" Tanong ko sa kanya pagdating niya galing sa detective agency. He heaved a deep sigh and look at me with a sad eyes. That answer everything. Still no sign of her whereabouts.

"It's again a false alarm,Son!" I held my mom as she weep beside me. It's been fifteen years since we started to look my missing sister but there was no trace. She is turning 3 when we lost her. My family spent our 11 of years longing for her and we still had a hope that one day she will be back again and we will become one happy family. We really believe that she's still breathing somewhere at hindi lang namin mahanap. By the way Im Cole Mondragon 16 and a fourth year student.

SEVEN

"Papa kain na tayo!" Sigaw ko nang mamataan ko si Papa na nagsampay nang mga damit sa labas.

"Ikaw na ang bahala na pumunta sa paaralan mo. Hindi na kita masamahan dahil maaga akong aalis at maghanap nang trabaho" sabi niya saka sinubo ang pagkain ma nasa kutsara. Pinagmasdan ko nang maigi ang Papa ko. May katandaan na rin mahalata mo sa mukha niya and medyo kulubot na balat at mayroon naring kunting uban ang buhok niya. Ilang taon ding naghirap si Papa para mapalaki ako nang maayos sa kabila na wala na akong Ina. Yes! Ang sabi ni Papa my mother died of accident nahulog daw ito sa bangin at hindi na naka-survive dead on arrival. As I look at him intently  eating silently my heart torn into pieces at hindi ko na napigilang umiyak.

"Bakit ka umiyak may masakit ba sayo?"

"Sorry Papa alam kong nahihirapan kana pero pinilit parin kita na lumuwas dito. Sorry talaga!" He reassured me and hug me.

"Dalaga na talaga ang anak ko! Huwag mong alalahanin si Papa basta ang isipin mo ay ang pag-aaral mo at kung paano ka maka-survive sa bago mong paaralan. Okay?" I nod. Pangako Papa iahon kita  mula sa kahirapan. Pangako.

MONDRAGON ACADEMY

Isa sa mga dahilan kung bakit pinilit ko ang Papa ko ma lumipat dito sa maynila ay ang pagiging scholar ko sa Mondragon Academy. Sinuwerte na nakapasa ako at ito na nga nandito na ako. I close my eyes amd feel the sudden moment . "Mondragon Academy! Woaaaah!! Nandito na ako!" Malakas kong sigaw kahit na may mga student na dumaan at timingin pa sila sa akin na nagbulung-bulungan.

"Sira-ulo yata!"

"Lintek na guard bakit pinapasok niya yan dito!"

"Tang-ina naman ang aga-aga may baliw ma agad. Panira nang mood!"

I glared at them. Narinig ko lahat yon mga loko. Pakialam niyo e masaya ako.

*********

"Seven Lopez?"

"Yes po." Tanong sa akin nang nagpapakilalang Principal o mas akmang sasabihin President nang school na ito.

"Ang cool nang name mo. And base sa dala mong documents your a scholar here and hindi nga biro ang laki nang mga grades mo. Welcome sa  Mondragon Academy!" Nakangiti niyang turan.

"Maraming salamat po." I was about to turn nang magsalita siya.

"Brace yourself dahil may mga estudyante talagang mga siraulo dito!" Pagbabanta ba yun O bilin? I shake my head nang akmang buksan ang pinto palabas nang President office nang bigla itong bumukas at iniluwa ang isang sinasambang nilalang. Syet! Na malagkit ang guwapo ni kuya. Tang'na. At ang tangkad pa. Matangkad ako kahit 15 palang ako pero mas matangkad talaga siya. "Cole!" Nabalik ako sa huwisyo nang nagsalita ang president sa likod ko. Cole? Ang cool naman nang name niya.

"Mom!" Mom? Ibig sabihin anak siya ni Ms. Ganda? Daebak hindi ko akalain na sa porma at ganda niya may anak na pala siyang biniyayaan din nang lahat nang biyaya sa langit puta! " Will you please move. Hindi kasi ako makadaan dahil nakagitna ka sa pinto"

Syet! Nakakahiya nakita niyang nakatingin ako sa kanya. Holy shit! That voice. Ang guwapo talaga napaka-unfair naman mukhang mayaman pa ang gagong yon.Naglakad nalang ako at naghanap nang maiinom bigla tuloy akong nauhaw dahil doon.

Lintek! Nasan na ako ang laki nang Mondragon Academy!......

******
COLE

"Who is she?" I ask my Mom when I sat down  in the couch.

"New student"

"Diba ang rule---?"

"She's a scholar here. So there is no reason for us not to accept her kahit sabihing 2 weeks na siyang late!" Woaah that's my Mom hindi pa ako tapos nagsalit inunahan na niya ako. Cool right?

"What makes you come all the way here?!"

"Dad want us to have a dinner outside. It looks kasi na bo bore kana raw dito!" I look at her. Kahit na ano pang pilit niya just to see her happy but she can't fooled me. Anong silbi nang pagiging anak ko kong hindi ko alam ang paghihirap niya at pangungulila sa sister ko. "See you tonight Mom" I kiss her forehead and head towards the door. Keezha nasaan ka ba? At saan ka namin matagpuan?.
We deadly miss you.

******************TO BE CONTINUE "***