Chapter 18 [So close to the truth

134 2 0
                                    

JEANINE

I know this will happen. The truth keep surfacing.

"You know it already?!"

"What is your intention? Bakit ka nagpakilalang si Keeizha! Is money what you need? Well pay you! So just get lost!" I never seen him acted like this before. At naintindihan ko siya.

"Please calm down Kai! Let me explain!"

"For what? For your another lies? Enough Jeanine. Go and tell them that you are not the real K! Or else ako ang magsasabi sa kanila!"

"Sa tingin mo ba bakit hindi pa alam nila Mom and Dad ang tungkol sa akin despite that Kuya Cole knows the whole truth?!" bigla siyang natigilan kaya sinamantala ko ang pagkakataon. "Because kuya Cole wants me to remain quite. The moment they know that I am not the real K can you imagine kung aNong gagawin ni Mama?"

"Alam mo naman pala na ganito ang mangyari bakit mo ginawa?"

"I know. But I am working with this too. I know there's a reason behind this at yan ang dapat kung malaman. For K's safety let me stay for the meantime Kai"

Halos hindi na ako makakilos dahil sa higpit nan hawak niya sa balikat ko.

"You know kung sino siya? Then nasaan si K? Tell me!"

"I can't tell you right now. As I told you para to sa kaligtasan ni K. Kung gusto mo siyang makita ulit na buhay pwes ask nothing dahil hindi ka nakakatulong! " tinanggal ko ang mga kamay niyang nakahawak sa mga balikat ko. " I'm working with this too para maibalik sa dati ang lahat. " Iniwan ko siyang pabagsak na naupo sa bench nang hospital garden.

Papa I'm done dealing my own pain since Mom died. Now I let you feel the same pain like it's death. For me and Mom.

SEVEN

Si Jeannine hindi si K? Paanong nangyari yun? Lumabas ako mula sa pinagtataguan kong halaman at nakita ko si Kai na umiiyak habang nakaupo sa may bench. Kung totoo ang narinig ko kanina paano na sina Kuya pogi? Tiyak magiging malungkot ulit sila.

Bumili ako nang melon milk sa may bending machine sa may di kalayuan nang hospital at lumapit kay Kai.

"Oh! Pampalamig!" Sabay abot ko sa kanya nang Melon milk.

"Salamat!"

"Mabait ako ngayon dahil malungkot ka pero kapag okay kana ulit humanda ka !"

"Tsk! Mabait bang tawagin tong ginawa mo!" Tsh! Masungit talaga.

"Kai----sino ba talaga si K?" Alam kong pangit ang nangingialam pero ewan at bakit bigla nalang akong naging interesado sa pagkatao ni K.

"She is Cole Sister. We used to be bestfrriend but I came to like her without knowing. Walang araw na hindi siya umiiyak because I annoyed her always. She's cute, brilliant and cheerful spirited kid. Saan kami magpunta ni Cole at Quinn andun din siya. We were just 3 years old but I already love her kaya ang sabi ko sa sarili ko protektahan ko siya at pakakasalan. But that promise broke dahil hindi ko siya na protektahan I was in the states when they reported her disappearance. Bumalik kami agad nang Mommy ko sa Philippines to help them look for her but I failed. It's been eleven years now after she disappeard pero wala parin. Seven----"

Agad kong pinahid ang aking nga luha at hinarap siya.

"Jeanine isn't K. Jeanine isn't -------"

I know Kai. I know!

Niyakap ko siya and softly tap his back.

"I don't have a word that can comfort you but I hope this will do!" And tinutukoy ko ay ang pagyakap ko sa kanya. Sinandal niya ang ulo niya sa dibdib ko habang yakap ko siya.

Kai bakit nasaktan ako nang ganito? Bakit pakiramdam ko we shared the same pain But I can't explain why.

Minutes later........

"Kumusta na ang pakiramdam mo?" Tanong ko sa kanya nang hindi na siya umiiyak.

"I'm sorry for showing you this side of me"

"We're human kaya natural lang umiiyak ang Tao no!"

"I don't know you poses this power!"

"E?"

"The power to comfort me. Pwedeng yumakap ulit?"

Before I could react nakayakap na siya sa akin.

(Kai's heart beat faster)

"Narinig mo ang sound na yun?" Taka kong tanong sa kanya. It's seems like a sound of a heartbeat pero hindi naman yun sa akin e.

"Anong sound wala kong narinig.

"Heart ano bang nangyari sayo?"

"May sinasabi ka ba Kai?"

"Wala ah! Ahmm-----hindi ka ba papasok sa loob?" Bakit para siyang nataranta?

"Hindi na actually pauwi na ako kanina nang nakita kita dito!"

"Ah si----sige mauna na ako-------Careful!" That was too late. Nabangga na ang tuhod niya sa Isa sa mga upuan sa hospital garden.

Pagdating sa bahay walang Tao? Nasaan si Papa? Ilang beses nang gabi na siyang umuwi nababahala na ako para sa kanya. Patanda na ang Papa ko paano kung-----paano kung.......Naman Seven ano bang pina-iisip mo? Siyempre ligtas ang Papa ko no. Makapagluto na nga lang para pagdating ni Papa kakain nalang kami.

Inilapag ko nalang ang bag ko sa sala at dumiretso nang kusina. Binuksan ko ang ref at para matuwa dahil may bago palang biniling scallops si Papa. Fresh na fresh pa.

Kukuha na sana ako nang chopping board nang biglang may bumagsak sa silid tulugan namin. Pinatay ko muna ang stove at nagmaadaling pumunta sa pinanggalingan nang tunog.

Picture frame naming dalawa ni Papa? Paano to bumagsak e wala namang bukas na bintana para makapasok ang malakas na hangin mula sa labas. Nangiginig ang kamay na kinuha ko ang picture frame.

Hindi siya nabasag pero may biyak at ang biyak na yun ay mismong sa gitna namin ni Papa. Para bang pilit kaming paghiwalayin sa picture nato.

I shake my head para mawala ang masasamang iniisip ko. Pagtayo ko napansin kong naka uniform pa pala ako kaya naisipan ko nalang magbihis.

Kailan lang bumili nang malaking salamin si Papa? Ngiti-ngiti sa sarili, dahan-dahan kong tinanggal ang blouse habang nakaharap sa salamin haha pakialam niyo e ngayon lang ako nakagamit nang ganito kalaking----------

Bigla akong natigilan sa nakita ko sa harap nang salamin......

"Wow Kuya guwapo ang ganda naman nang arts nato ikaw ba ang gumawa?" Tanong ko nang makita ang isang malaking canvas na may guhit na batang babae at may hugis puso na mismong nakaguhit sa kaliwang bahagi nang dibdib na batang babae.

"I'm not fond of arts at hindi run ako mahilig sa drawing pero nagawa ko yan perfectly"

"You must really treasure her. Kuya guwapo"

"Indeed. She is my little sister and that is her birthmark!"

"A heartshape birthmark? Possible ba yun kuya?"

"It's odd. Pero totoo. And my sister is the only one who got that rare birthmark"

And that impossible birthmark lie in the very left side of my chest.

The Mondragons birthmark.

 The search of the Mondragon AngelTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon