The search of the Mondragon Angel

Special Chapter

"....I love you Papa, hindi magbabago yun" dahan-dahan kung inilagak ang bungkos nang bulaklak sa ibabaw nang puntod ni Papa after I uttered a short prayer.

Today was his death anniversary. Parang kailan lang daHil sobrang linaw pa ang mga alaala nang aking nakaraan kasama siya which is I don't want to forget and keep on cherishing it until my last breath. Kaya siguro sobrang sakit pa.

"I love you Tatay" boses nang anak ko ang nagpabalik sa akin sa kasalukuyan.

I hold Tiny's hand at sabay kaming lumabas nang sementeryo.

"Mama, when does Tatay go back?" Sa simpleng tanong nang inosente kung anak ay nagdulot sa akin nang sobrang sakit.

I smiled and tug her loose hair on the back of her ear.

"Tatay is already happy kung nasaan man siya ngayon."

"Then you should be happy too Mama. I'm sad looking at you like that" naka pout niya pang saad.

"Daddy" mabilis na tumakBo ang anak ko Papunta sa Daddy niya na ngayon ay nakasandal na sasakyan niya.

"Princess" agad naman niya itong kinarga. "Hi, baby" nakangiti siyang lumapit sa akin ang kiss me on the lips.

"Eeeeeee!!" Matinis na boses ni Tiny ang nagputol sa makapigil hiningang halik na yun.

Sabay lang kaming nagtawanan at pumasok na nang sasakyan.

It's been five years mula nang ikasal kami ni Kai. And with that five years masasabi kong napakaswerte ko dahil siya ang pinili kong pakasalan. Walang araw na hindi niya pinaramdam sa akin kung gaano niya ako kamahal. Who would have thought na ang lalaking ubod nang playboy noon ay makuhang magmahal nang ganito kaseryoso ngayon. I can still remember that time na sinampal ako ni Ailee without knowing kung anong reason niya yun pala dahil dito sa mahal kong asawa.

"What are you thinking? Bakit ganyan kang makangiti while looking at me?"  I just shake my head ang smiled.

He hold my hand .

"My baby bunny become naughty. Don't tell me your thinking having sex with me while looking at me?" I gasp.

"Kai Monterey yang bibig mo. Our daughter is listening" bumunghalit lang nang tawa si Kai. Even Tiny at the back giggled habang nakataKip pa ang kamay sa kanyang bibig.

Tiny is always like that. Tumatawa siya kapag narinig niyang  nagtatawanan kami nang Daddy niya. She will cry too if one of us crying.

Naalala ko pa noong panahon na nag-away kami ni Kai. Or should we say inaway ko siya dahil sa walang kwentang bagay hanggang sa umiyak siya. He keep on crying nang biglang pumalahaw ang matinis na iyak ni Tiny while hugging his Dad. Ang ending dalawa na silang pinatahan ko. Ako ang galit ako pa ang nagsusumamo sa kaniya para tumigil na sa kakaiyak sa Tiny.

"Where to?" Tanong niya sa akin kapagkuwan. Still holding my hand.

"Baby saan mo gusto pumunta?" Tanong ko sa anak ko.

"To my hubby's house Mama. I miss him!" Kikay na sagot nang anak ko. Nagkatinginan nalang kami ni Kai at sabay na napabuntong hininga.

Dalawang oras ang tinagal nang aming biyahe at nakaabot na rin kami sa bahay ni Pearl. My long time childhood bestfriend.

Pagkababa palang namin sa sasakyan ay patakbo nang pumasok sa loob si Tiny.

"Ngayon palang gusto ko nang suntukin si Quinn" nakasimangot na bulong ni Kai habang nakaakbay sa akin.

"Bakit?"

"E kasi, Ama siya nang batang kinalolokohan nang anak ko" maktol niyang saad.

"Nagseselos ka naman. Mas okay nga yan kilala na natin si Dustin at saka alam kong hindi niya pababayaan ang anak natin" I give him a peck on the lips at sabay kaming naglakad papasok sa bahay nang bestfriend kong si Pearl.