Ayrılık

7 6 0
                                    

Artık istenmeyen gün gelmişti. Nasıl olacak nasıl yapacağım diye düşünürken ayrılık vakti geldi. O sabah yine gittim yanına havaalanına kadar yanındaydım. 1 saatlik bir yolculuk sonunda istemediğim halde geldiğimizi farkettim. Yol boyunca onu izledim ezberlemek istermiş gibi. Ağlamak istiyordum ama ağlamamak zorunda olduğumu biliyordum. Aglamamalıydım. Kendimi son ana kadar tuttum. Etraf kalabalık olunca Yusuf rahat hareket edemez bunu zaten biliyordum. Ama sarılmak öpmek istiyordum. Sadece son dakika dudaklarına ufak bir öpücük birakabildim. X-ray den geçmesini izledim. Hala oradan bana git diye işaret yapıp durdu. Kapının önüne çıkıp oturdum. Hiç utanmadan belki yarım saat orada oturmuşumdur. Artık gitmem gerektiğini anladım. İzban'a bindiğimde elimin karşıladığını hissettiğimde elime baktım. O an elime tutuşturduğu künyeye baktım. Birini çıkarıp bana vermişti. Önceki gün aldığım bilekliği de bileğimde duruyordu. Tekrardan iki damla yaş düştü gözümden. Uzun bir yolculuk sonunda eve geldim. Biraz annemle konuştuk dertlestik. Annemle konuşmak beni her zaman rahatlatır. Kaç saat geçtiğini telefonumun çalmasıyla farkettim. Ankara'ya indiğini söylemek için aramıştı. Çok konuşamadık diğer uçağa binmek için kapattı telefonu. Çok büyük bir boşluk vardı içimde.

   Kaç gün geçtiğini saydığım şafak sayesinde anlıyordum. Sürekli konuşuyoruz ama bu benim ozlemimi gidermeme yetmiyordu tabiikide. Okul sayesinde biraz daha hızlı geçiyordu zaman. İşi de bırakmıştım. Canım biricik arkadaşlarimla eğlenmek çok hoşuma gidiyordu. O gün biraz eğlenmek için Alsancak'a gitmeye karar verdik. Haber verdim biricik askerime sorun çıkarmadı. Zaten beni kısıtlama huyu yoktu. Daha doğrusu ben onun hayır diyeceği şeyleri yapmıyordum. Gece bir mesajla neye uğradığımı şaşırdım. Neymiş efendim Kemal beni ellediğini iddia ediyormuş. Yusuf bunu bana nasıl sorabilir ya? Gerçekten böyle bir şeye inanmış olabilir mı? Bu adam benim ayarlarımla oynadı. En ufak birşeyde ağlıyordum. Ağzıma ne geldiyse saydım sanırım. Çok sinirlenmiştim. Sonra ona inanmadığını kulağına geldiğini yanlış anladığımı güzelce ifade edip bir şekilde gönlümü almıştı. Beni bu kadar iyi tanıması nasıl davranacağını bilmesi ona daha çok bağlanmama sebep oluyor..
BÖLÜM SONU

Şehidimiz var. Allah mekanını cennet eylesin. Kısa olduğu için pazar akşamı bir tane daha gelir..

BİR ÖMÜRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin