BİR ÖMÜR

Çiçek

Dayanamayıp mesajına cevap verdim. "okuldan kalan vakitlerimde çalışıyorum barmaide'lik yapıyorum." Haftosonuydu ama bizimkiler evde yoktu. Benim işe gideceğimi bildikleri için uyandırmamışlardı. Saate baktığımda daha vaktim olduğu için mutlu olmuştum. Yatağımdan büyük bir keyifle kalktım. Mutfağa gidip su ısıttım. Üzerimi değiştirdim. Siyah bir kot ve bol salaş gri bir bady. Kahvemi alıp balkona çıktım. Havalar ısınıyordu ve ben yazı çok seviyordum. Sigaramı yaktığımda mesaj sesiyle kendime geldim. "Çalışman güzel tabiiki ama çalıştığın iş bir bayana göre riskli değil mi güzellik? :)" yazdıklarıyla gülümserken "Beni tanıyorsun yaklaşamazlar :)" yazıp sigaramdan bir duman daha çektim mutlulukla. Evde sıkıldığım için erken gitmeye karar verdim. Toparlanıp evden çıktım. İşe gittiğimde bizim ekibin toplanmaya başladığını gördüm. İki kahve alıp Berke abinin yanına geçtim. .Berke abi bizim supervisor'umuz. İşleri ve elemanları yazıyordu. Onunla herkesi yerlerine yerleştirdik. Saat yaklaştığında Özer'i yanıma çağırdım. Özer işyerinden bir çocuk. Yakışıklı biri ama tam bir egoist. Erkek işte kaslarıyla beyni ters orantıda gelişmiş. O içecekleri alkolleri getiriyor bende kendi düzenime göre barı düzenliyordum. Arada Özer'le atışıp vakit geçirdik. Telefona baktığımda mesaj görmeyi bekliyordum ama sanırım fırsat bulamamıştı. Telefonu cebime koyup üzerimi değiştirip Berke abinin yanına indim. Çünkü her işten önce benim saçımı örerdi. ALışkanlık işte. Öz abim gibiydi. Saçlarımda hazır olduktan sonra makyajımı da yapıp barın içine geçtim. Yine herkesden çok ben eğlenmiştim bu işi seviyordum. Fırsat bulduğum bir arada mesaj yazdım. "Ben işteyim cevap atmazsam kızma :)". Zamanın nasıl geçtiğini anlamadığım bir gün daha bitmiş ve ben çoktan arabaya geçip Berke abiyi beklemeye başladım. Telefonuma baktım mesaj gelmişti. "İşin bitince haber ver" cevap yazacağım arada abim gelmiş ve yola çıkmıştık. Eve geldiğimde kendimi duşa atıp yorgunluğumun suyla birlikte gitmesine izin verdim. Yatağıma uzanıp mesaj attım. "evdeyim" iki üç dakika içinde telefonum çaldı. Yusuf arıyordu. Heyecanla açtım. 

-Efendim

-Napıyosun

-Yeni geldim işte bir duş alıp mesaj attım.

-Çok geç geliyorsun.

-Evet ama bu şekilde toparlıyorum kendimi.

-Toparlıyorum derken? Bir şey mi var?

-Çok uzun başka zaman konuşuruz bunları, belki izine geldiğinde görüşürüz.

-İzine gelmeyi düşünmüyorum.

-Peki o zaman senin fikrin.

-Gözde ben sana birşey söyleyecektiim.

-Evet dinliyorum.

-Pazartesi kaçta evde olursun ?

-4 gibi neden ki?

-Arayacağım rahat konuşalım diye.

-Tamam olur. 

-Şimdi kapatmalıyım görüşürüz.

-Dikkat et..

  Dıt dııttt. Ne demek izine gelmeyeceğim ya? Şuan bütün moralim alt üst olmuştu. Pazar günü kendimi iyi hissetmediğim için işe gitmedim. Yine bayılma nöbetlerim tutmuştu. Başım sürekli dönüyordu. Alışkındım ben buna. Sinir hastasıydım çünkü. Yusuf'un da işleri çok vardı doğru düzgün konuşamamıştık. Yataktan çıkmadan bir günü bitirdim. Sabah her zamanki gibi "Günaydın güzellik" mesajıla uyandım.Rüya görmüştüm. Perşembe günü okul çıkışıma geliyordu. Beraber vakit geçiriyorduk. "Günaydın askerim" dedim akşam gördüüğüm rüyayı anlattım ona da. Bütün gün arayacağı saati bekleyip heyecan yaptım. Saat 3 ile 5 arası nöbeti varmış. Arayamayacakmış. O kadar moralim bozulmuştu ki. Eve gidip direk uyudum. Çalan zil sesi ile küfür ederek kapıyı açtım. Karşımda bir adam elinde kocaman bir buket çiçek. "Hakkari'den bir arkadaşınızdan." neye uğradığımı şaşırmıştım. Babam ne oluyor der gibi bakıyordu. Omuz silkip odama gittim çiçeğe sarılarak. Çok güzeldi. Üzerindeki kartı gördüm. "Dünya güzeline" Hemen telefonu alıp teşekkür ettiğimi çok mutlu olduğumu anlatan uzun bir mesaj yazdım. Saat 5 oldu ama hala cevap gelmedi 7 oldu cevap yok. 8 9 ... mesaj yok telefonu kapalı. Delirmek üzereydim. saat 10 oldu ve benim şimdiye kadar çoktan uyumam lazımdı yarın mutfak dersimvardı ama bir gram uykum yoktu. Hakkari'de ki haberlere baktım. Yok hiç bir haber yok. Ağlamaya başladım istem dışı dökülüyordu yaşlar. 11 oldu saat telefondan gözümü bir saniye bile ayırmadan baktım. Saat  tam 00.07'de geldi mesaj. "Güzelim biliyorum çok merak ettin ama haber verecek fırsatım olmadı. Van'a iniyorum şuan daha sonra Ankara oradan da İzmir'e geleceğim." Sevinçten ne yapacağımı şaşırdım. O sevinçle bir an da "seni seviyorum" yazdım. O mutlulukla uyudum. Atölye dersim ilk defa bu kadar güzel geçmişti. Aşçılık okuduğum için haftanın iki günü atölye'de geçiyordu. İşimiz bittiğinde sınıftaki kızlarla plan yaptık. Çünkü onlara anlatacaktım ve merak etmeye başladılar. Aslında biz biraz da kardeş gibiyiz. Herşeyimiz birliktedir. Ailelerimiz bile kabullenmişti artık. Sürekli beraber vakit çeirip birbirimizi kollarız. Ebru İlkay ve Deniz. Beraber kahve içmeye gidip daha sonra Ebru'larda kalacaktık. İzinlerimizi aldık. Ben tabiiki Yusuf'a da haber vermiştim. Dikkat etmemi ve müsait oldukça mesaj atacağını söylemişti. O gece çok eğlendik yine kızlarla çok güzel vakit geçirmiştik. Ertesi gün okula gitmeyip evde pinekledik. Yusuf yarın gelecekti çıkışıma. Çok heyecanlıydım. Eve gelip hemen birşeyler seçtim üzerime. Bilek kot üzerime baykuş desenli bady'mi aldım. Airmaxlerim ve yarım kol uzun bir yün hırka aldım havalar hala serindi. Heyecandan zor uyumuştum. Okulda nasıl vakit geçireceğimi şaşırdım. Zaman geçmiyordu. 14.20 olmuyordu. Son derslere doğru İlkay bana hafif basit bir makyaj yapmıştı. Zaten abartıyı sevmem ben. Ebru'nun evi okulun karşısında olduğu için üzerimi onlarda değiştirdim. İzban istasyonunda buluşacaktık oradan Alsancak'a geçecektik. İstasyona doğru yürümeye başladık İlkay'la aşırı heyecanlıydım ve onun yanımda olması beni biraz da olsa rahatlatıyordu. Onu gördüm karşımda. Yine klasik giyinmişti. Kısa saçları şaşırmama sebep olmuştu ama yakışmıştı. Yaklaştıkça 2-3 günlük kahverengimsi sakalları belli oluyordu. Artık aramızda 2-3 adım mesafe vardı. İlkay beni öpüp bol şans diledi kulağıma ve gitti. Öylece kalmıştık. Bir an da birbirimize öyle sıkı sarılmıştık ki. Bu duygunun tarifi olamaz..

BÖLÜM SONU