Hel returns

3

Isabell.

Ik voel twee armen om me heen en als ik me omdraai zie ik twee prachtige ogen die me aankijken.

Goeiemorgen schoonheid.

"Nou, ik ben wel schoon." Zeg ik plagend.

Hij lacht en streelt zacht over mijn wang waardoor ik kippenvel krijg.

"Heb jij me in bed gelegd, of ben ik gaan slaapwandelen?" Vraag ik.

Ik heb je in bed gelegd, je was niet aan het slaapwandelen maar wel aan het praten over hoe veel je van me houd en hoe mooi je me vind.

Ik kijk hem fronsend aan.
"Echt?"

Nee grapje.
Maar je was wel iets aan het mompelen wat ik niet verstond.

Ik glimlach.

Dat ik praat in mijn slaap is een vrijwel bekent probleem bij mij.

"Gaan we vandaag weg?" Vraag ik.

Ashton schud zijn hoofd.

Ik heb ontbijt voor je gemaakt en we kijken vanmiddag wel hoe je je voelt.

Hij geeft me geen keus dus ik sta op uit bed en ik ga eerst langs de wc en vervolg mijn weg dan naar de keuken.

Wat voelt het fijn om schoon te zijn en niet te stinken en gewoon naar een wc te kunnen en water uit een kraan halen en schoon en lekker eten te eten.

Dit heb ik echt gemist.

Ik wist niet dat ik dit zo hard nodig had.

Ik zie een dienblad staan, vol met lekker eten en verse broodjes.

Ik begin zowat te kwijlen en ik pak het dienblad en zet het neer op tafel.
Ashton komt voor me zitten en pakt ook een broodje.

Hij hoeft niet te eten.

Hij hoeft niet te slapen.

Hij heeft een eigen energiebron.

Al is het nog onduidelijk voor mij wat die energiebron is en waar die is, ik weet al wel dat het hem kracht geeft maar ook dingen kan verbieden.

"Bedankt Ashton." Zeg ik oprecht en ik begin smullend aan mijn broodjes nadat hij toestemming heeft gegeven.

Hij kijkt lachend toe hoe ik het eten naar binnen werk.

"Sorry, ik eet echt als een varken maar ik heb al zo lang niet meer zo iets lekkers gehad." Mompel ik met halfvolle mond.

Ik oordeel niet. Ik snap best dat je honger hebt en nu je na al die tijd weer normaal eten hebt snap ik ook best dat het overheerlijk smaakt.

Ik lach en hij lacht ook.

"Ik zal rustiger eten, dat is ook beter." Zeg ik en nu pas begin ik echt te kauwen, hap voor hap.

Het smaakt heerlijk en ik geniet van het eten.

Damn wat heb ik dit eten gemist...

We blijven niet te lang maar lang genoeg dat je bent aangesterkt en weer een tijd vooruit kunt.

Ik knik en ik staar naar het lege bord.

Mijn maag knort en ik kijk Ashton aan.

Hij kijkt mij aan en lacht.

Ik maak wel noedels voor je.

Ik lach en hij loopt naar het aanrecht en pakt precies wat hij nodig heeft.

Sinds hij als een soort geest leeft heeft hij een fotografisch geheugen en weet hij altijd alles.

Ik ben zo ontzettend blij dat ik hem heb...

"Ashton." Zeg ik serieus en hij draait zich om en kijkt me aan.

"Bedankt, ik weet dat het in het begin niet zo lekker liep tussen ons maar ik ben blij dat ik jou heb." Zeg ik zacht.

Hij komt naar me toe en slaat zijn armen om me heen.

Baby, we hebben allebei fouten gemaakt maar ik hou meer van je dan ik ooit van iemand heb gehouden...

Ik zucht en ik denk terug aan ons begin.

Met Sanne en met alle anderen.
Met Kay en alle problemen.

Dat moment dat ik Ashton en Sanne samen betrapte.
Toen mijn hart brak.

En later, toen Ashton ontdekte dat wij hetzelfde zijn.
Ook denk ik aan alle momenten met mijn vader.

Ashton hielp me in die tijd.
En hij hielp me hem te vermoorden...

"Ik kan je niet genoeg bedanken." Zeg ik.

Hier, eet dit op. Dan kunnen we een andere keer sentimenteel gaan doen.
Zegt hij met een knipoog.

Ik glimlach en ik ruik aan de overheerlijke noedels.

Mijn maag knort als een gek en ik begin te eten.

"Mijn god! Dit is verrukkelijk!" Roep ik met volle mond.

Ashton gniffelt en hij gaat op de bank zitten.
Als ik de noedels op heb, ruim ik de tafel af en ga ik bij hem zitten.

Met een wel gevulde buik kijk ik naar de tv en ik geniet van het comfort van de bank.

Soms denk ik dat het slecht is dat ik zo kan genieten van de spullen die eigenlijk van iemand anders zijn.
Maar als ik dan langer nadenk boeit het me niet zo veel meer.
Ze zijn toch dood...

Ik glimlach en Ashton kijkt me fronsend aan.

"Binnenpretje." Zeg ik.

Hij glimlacht en trekt me tegen zich aan.

Door mijn voedselbaby ben ik moe en door de warmte val ik meteen in slaap zodra ik tegen Ashton aan lig.

Ik hou van hem...