Emma to 17- letnia dziewczyna która od urodzenia musi robić wszystko perfekcjonalnie. Niestety nie zawsze jej to wychodzi i przez to jej macocha bije ją. Jak potoczą się losy dziewczyny?Czy uda jej się wrócić do normalnego życia?
Zapraszam do czytan...
******Jace****** Bardzo się wystraszyłem się. Czy coś jej się stało?? Czy jeszcze mi zaufa?? Bałem się. Nie wiedziałem co ze sobą zrobić. Było mi bardzo ciężko myśleć o czymś innym niż o zdrowiu Emmy. Lecz nagle odezwał się głos: -Panie Schreave może pan wejść-powiedział mężczyzna w białym fartuch. -Dziękuje- odpowiedziałem. Po wejściu do pokoju zobaczyłem leżąca na łóżku w śpiączce Emmę. Wystraszyłem się. Nie wiedziałem czy do niej podejść czy nie. Ale podszedłem. Zobaczyłem Emme która miała na zamknięte oczy i kilka siniaków. Jak ja mogłem być taki głupi i dać się całować jakiejś dziewczynie. Jestem najgłupszym człowiekiem na świecie. -Emma przepraszam. Naprawdę nie chciałem. Wiem że jestem najgłupszym człowiekiem na świecie i nigdy sobie tego nie wybaczę. Nie powinienem tego robić. Nie powinienem nawet się urodzić. Nigdy sobie tego nie wybaczę. Wyszedłem z pokoju i poszedłem do lekarza zadać mu pytanie. Wchodząc do gabinetu powiedziałem: -Przepraszam że przerywam prace ale mam jedno pytanie. -Tak, słucham?? -Czy będę mógł u niej być całymi dniami i pilnować żeby nic więcej się nie stało?? -Oczywiście nie ma problemu. Odetchnąłem z ulgą i wyszedłem z gabinetu. Byłem chociaż szczęśliwy z tego powodu że będę mógł cały czas przy niej być. Wróciłem do pokoju powiedziałem Emmie dobranoc, pocałowałem ją w czoło i wyszedłem z szpitala...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Następne pare rozdziałów będzie z punktu widzenia Jace'a. Mam nadzieje że się podoba...😊
