TANITIM |

112 26 13
                                    


Kendimi rüzgarın ellerine teslim ettiğimde hatırladığım son şey uçurumdan aşağı, dalgaların içine düştüğümdü.

 Bütün benliğimi yakan, beni değiştiren dalgalar kumsala ulaştığında içimde hiçbir şey kalmamıştı. 

Çürüyen ruhumu o kumsalda bıraktım. 

Ben Gece.

 ve Azrail'i öldüreceğim.

Annemin ölümüne sebep olan o adamın acı çekmesini sağlayacağım.

Babamın ardında bırakmış olduğu sembolü takip edeceğim.

Fakat,

Yapamadım.

Onu öldüremedim.

Ona dokunduğumda, kanımda gezen acı azalıyordu. 

Gözlerine baktığımda, yaralarım siliniyordu bedenimden. 

Dudaklarıma değdiğinde dudakları, Gece değildi benliğim.

Onun ellerinde varlığım bambaşka bir şeye dönüşüyordu, gölgelerin arasında gezmiyordum artık.

Ağaçların arasında, güneşli bir havada dolaşmak gibiydi onun kollarında olmak.

Öldüremedim.

Ben öldüm.

O benim Azrail'im oldu.

Ben onun Gece'si.






AZRAİL VE GECE #Wattys2017Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin