"Just Friends"

Hoofdstuk 2

POV Dylan

Ooohhh wat moet ik doen hij is zo leuk, dit is echt niet goed voor mij ben ik gek aan het worden hij gebruikt meisjes alleen maar. "Dylan?" "UHHH NEE IK VIND JE NIET LEUK!" "Ik bedoel uhmm sorry" blozend kijk ik de anderenkant weer op. "Oke...." zegt hij. De teleurgesteldheid is te horen in z'n stem. "Uhmm sorry Charlie ik moet nu echt naar huis" Alweer is Charlie teleurgesteld. "Oke is goed ik hoop dat ik je morgen nog zie?" Ik zeg snel "doei" ik loop weg ik hoor hem nog achter me roepen "dag". Later die dag zie ik Charlie weer op de gang lopen. Ik probeer hem nog te onwijken maar hij heeft me al gezien en komt gelijk op me aflopen. Wanneer ik me om probeer te draaien voel ik z'n hand al op m'n schouder. "Hey Dylan wat leuk dat ik je weer tegen kom, zullen we misschien samen bij mij thuis chillen?" Wow hij kijkt me echt hoopvol aan. Dat kan ik tog niet weigeren? "Jahoor ik pak nog even snel mijn spullen uit mijn kluis" Omg wat heb ik gedaan ik ben echt mijn verstand verloren!

POV Charlie
"Doei Dylan" ik sluit de deur achter me, wat is ze tog een knap meisje.
Nu ik zo nadenk Dylan loopt nu helemaal alleen naar huis, ze woont hier best wel een eindje vandaan. Zou ik haar brengen?? Ik pak snel mijn autosleutels in mijn zak en ren naar mijn auto. Ik rij langs de paden en zie daar Dylan een eindje verderop lopen. Ik open mijn raam en zeg "heb je een lift nodig?" "Oh uhmm ja graag bedankt" zegt ze als ze de auto inkruipt. "Graag gedaan" knipoog ik. "Eens een fuckboy altijd een fuckboy" mompelt ze zacht terwijl ze grinnikt. Ik zet mijn auto stil langs de kant en zegt tegen Dylan "wat zij je tegen mij kleintje" ik zeg het glimlachend zodat ze weet dat het een grapje is. Ze lacht "fuckboy" "Ooh wil je het zo spelen kleintje" ik pak haar bij haar heupen en zet haar op m'n schoot ze leunt tegen het stuur aan. Ze kijkt me verward aan. Dan zet ik een grote grijns op. Ze kijkt me met grote ogen aan. Dan begin ik haar te kietelen waar ze duidelijk niet tegen kan en barst in lachen uit. "HAHAHA STOPP HAHAHA" ik blijf door gaan wat ik beter niet kon doen haar ogen sluiten en haar ademhaling vertraagt.... "SHITT!!" Zeg ik bezorgt.

Ik probeer haar wakker te schudden maar ze word niet wakker. Dit gebeurde er ook bij Kim ik wist niet dat het slecht met haar ging en toen ..... Ik vergeef het mezelf nooit meer gelukkig is ze niet dood. Ineens hoor ik Dylan grinniken. "Hihi grapje" Ik kijk haar boos aan zet haar naast me neer en rij naar haar huis. "Charlie wat is er?" Vraagt ze bezorgt. "Niks laat het gewoon"

POV Dylan

Ik sluit de deur achter me en zie hoe Charlie wegrijd. Wat was er met hem? Waarom was hij zo boos? Wat heb ik verkeerd gedaan? Zou het door het grapje komen? Waarom zou dat zo erg zijn? Ik begrijp het echt niet, ik vraag het hem morgen wel.