ΒΑΛΣΑΜΟ Ή ΒΑΣΑΝΟ...

Ποιός είναι ποιός...

"Άγγελε..." ακούω να με φωνάζουν και πραγματικά παραξενεύομαι που δεν μπορώ να αναγνωρίσω την φωνή, κι έτσι γυρνάω να δω ποιός, ή μάλλον ποιά, είναι και προς μεγάλη μου έκπληξη αντικρύζω την Μάρθα. Ποιά είναι η Μάρθα; Η πρώτη μου κοπέλα και ωωχ πως το λέμε αυτό στη Μαρία... "Μα είσαι ένας κούκλος! Τί έπαθες; Δεν θα με αγκαλιάσεις;!" Ωωχ... Πριν προλάβω να αντιδράσω έρχεται και με αγκαλιάζει και νιώθω την Μαρία πίσω μου να τσιτώνεται...Και πάλι ωωχχ

    "Γειά σου βρε Μάρθα..πόσα χρόνια εε;.." Λέω και απομακρύνομαι διακριτικά από το κράτημά της

"Άντε καλέ χρόνια..Εμένα σαν χθές μου φαίνεται. Περάσαμε άλλωστε τόσο όμορφα μαζί.." Μα τί στο καλό την έπιασε κι αυτήν τώρα να τα θυμηθεί όλα...Η Μαρία μου έχει μελανιάσει το χέρι κι στη μέση να μην ξέρω τί να πω...

    "Εε τί θυμάσαι τώρα κι εσύ..."

"Γιατί εσύ τα έχεις ξεχάσει;" 

     "Πάνε τόσα χρόνια τώρα..."

"Άν θέλεις μπορούμε να τα ξαναθυμηθούμε..."

          "Κχχ κχχχ" ακούω την Μαρία να ξεροβήχει και μόλις την αντικρύζω είμαι σίγουρος ότι απόψε ή θα πεθάνω ή θα χωρίσω...

"Η κοπέλα;" ρωτάει η Μάρθα μόλις την βλέπει

    "Η Μαρία. Μάρθα η Μαρία, Μαρία η Μάρθα." Λέω και η Μαρία απλώνει το χέρι για χειραψία ενώ η Μάρθα με κοιτάει και ρωτάει

"Μαρία... Τί εστί Μαρία;"

          "Έλα ντε...Τί Μαρία άραγε;" λέει η Μαρία ενώ μαζεύει το χέρι της και με κοιτάει πολύ έντονα, θυμωμένα θα έλεγα, στα μάτια περιμένοντας την απάντησή μου... Κι εγώ ξανά χαμένος... Από τη μια θέλω να το φωνάξω ότι είναι η κοπέλα μου, ο έρωτάς  μου, και τρελαίνομαι που βλέπω ότι με θέλει και ζηλεύει! Από την άλλη όμως, φοβάμαι, επειδή φοβάται ότι είναι ακόμη πολύ νωρίς, πως άμα το πω και το φωνάξω, θα θυμώσει, γιατί είχαμε πει ότι θα μείνει μεταξύ μας στην αρχή. Εε τώρα εγώ φταίω; Όχι πείτε μου...  

"Άγγελε... Θα μας συστήσεις ή θα συστηθούμε μόνες μας;" Ξαναρωτάει η Μάρθα

    "Μα σας σύστησα... Μάρθα η Μαρία, Μαρία η Μάρθα." Κάτι μου λέει πως δεν τις κάλυψα...

"Καλώς.. Μαρία είμαι η Μάρθα. Ο πρώτος έρωτας του Άγγελου! Εσύ;" λέει και απλώνει εκείνη το χέρι για χειραψία αυτή τη φορά... Ωωχ η Μαρία έχει μαρμαρώσει στη θέση της και με κοιτάει έντονα στα μάτια... Ή τώρα ή ποτέ... Εγώ θα κάνω ότι νιώθω και ο Θεός βοηθός... Προτιμάω να με κατσαδιάσει η Μαρία, παρά να με χωρίσει με όλα αυτά που πετάει η Μάρθα.