"Küçük notlarla buraya gelmemi gerektiren hangi mesele acaba? "
- Sana da "Merhaba" Öykü.
-Üzgünüm ama küçük notlarla beni yanına kadar getirmen gerekmiyordu :)
- Biliyorsun değer verdiğim insanlara böyle küçük sürprizler yapmaya bayılıyorum.
Bu saçma duruma bir de gelmiş "küçük sürpriz " olarak adlandırıyor. Anlaşılan yine o görüntüsüyle tüm kızların kalbini çalan aslında özünde; duygusal,anlayışlı, çekingen olan "Doğa" karşımda duruyordu. Çocukluk arkadaşım , beni hiç bırakmayan,kollayan dostum yeri geldiğinde bana abilik taslayan "Doğa". 1 dakikalık duraksamadan sonra.
-Evet biliyorum sormam hataydı özür dilerim.
-Önemli değil Meleğim. [Arkadaşça]
- Her neyse seni gördüğüme sevindim [abicim]. Dedikten sonra ikimizde birden gülmeye başladık eski günlerdeki gibi Ardından birbirimize sıkıca sarıldık.[ arkadaşça]
"L" şeklinde ki koltukta ikimizde oturmuş saatlerdir konuşuyorduk öyle bir dalmıştık ki konuşmaya her konuya değinmiştik. Babamın sesiyle irkildik.
-Öykü , Doğa hadi yemek hazır !
-Tamam baba geliyoruz. Ardından Doğa'ya gülümsedim.
- hadi yemek hazır mutfağa geçelim.
-"peki tamam" derken bana gülümsedi ardından mutfağa geçtik. Inanmıyorum babam mı bu güzel sofrayı hazırladı yoksa ben rüya mı görüyordum ya da ben doğmadan önce kesin babam aşçı falanmış.Her neyse annem eve geç geleceği için ben ,babam ve Abim (Doğa). Birlikte yemek yedik yemekteyken ben telefonumla uğraşıyordum Doğa ve babamda çok koyu bir sohbete dalmışlardı. 1 saat sonra herkes masadan kalktı.
-Baba sen içeri geç istersen ben burayı hallederim.
- Evet ben ve Öykü hallederiz.
-Tamam bende birazdan çıkacağım annenle sinemaya gitmeyi düşünüyoruz sizde gelmek ister misiniz?
-Ben yorgunum evde biraz dinlenmem lazım babacim size iyi eğlenceler.
-Ben de yorgunum ve biraz başım ağrıyor. Size iyi eğlenceler Umut amca.
-Pekâlâ akşam görüşürüz.
-Görüşürüz baba.
-Görüşürüz Umut amca.
Babam evden çıktı biz de mutfakta bulaşıklari makineye diziyorduk birden Doğa kahkaha atmaya başladı.
-Ne oldu?
- Hiçbirşey
- Neye gülüyorsun?
- 8 yaşındaki halin aklıma geldi. Sandalyenin üzerine çıkmıştın mutfakta ki tezgahin üzerindeki tüm çikolata sosunu yiyordun her tarafın çikolata sosu olmuştu. Bende devam ettim konuşmaya
- Sonra annem beni o halde görünce çığlık atmıştı çünkü ondan önce daha yeni banyo yapmıştım. Ve yine yapmak zorunda kalmıştım.
-Küçücük masum bir kedi yavrusu gibi gülümsemistin.
- Dur 1 dakika sen bunları nerden biliyorsun? Diye sorduğumda bulaşıklar bitmişti. Yeniden "L " şeklindeki koltukta oturuyorduk. Döndüm yine aynı soruyu sordum.
-Şeyy ben ımm... dediği şeyleri bitirmesine izin vermeden hemen atıldım.
-Ahh şimdi hatırladım sen beni anneme ispitlemiştin.. gel buraya benden kurtulamazsin' dedikten hemen sonra elime bir kaç yastık alıp ona fırlattım.
-Hey hey hey sakin ol o zaman 8 yaşındaydık.
- bana ne yaa o gün boyunca ev ödevimi yapmamiı söylemişti annem senin yüzünden arkadaşlarımla dışarıda oyun oynayamamıştım. "Pislik gel buraya " diye bağırırken koltuğun etrafında dört dönüyorduk. O kaçarken be onu kovalıyor bir yandanda kafasına yastık firlatıyordum ama ne yazık ki ıskalıyordum. Bir süre sonra hızlı bir şekilde koştum o da yavaşlamıştı Tam önünü dönerken bende Yanlışlıkla üzerine atladım... ikimizde yere çakılmıştık.
