Yine bir günün akşamında onları çağırmak için müsait ortamımı hazırladım. Birkaç defa yazıları okumama rağmen bir türlü gelmiyorlardı. Bu durum oldukça canımı sıkmıştı, yalnız bırakmışlardı onlarda beni. Gece saatinde kalkıp evden çıktım. Cinlerin köylerine doğru yola koyuldum. Yine bir yerden sonra sokak lambaları kesildi ama ileri de onların olduğu mahallenin ışıkları, onlar varken az da olsa yolu aydınlatıyordu. Şimdi ise ışıktan eser yoktu, zifiri karanlığın içine doğru ilerliyordum.
Köye yaklaştıkça artık cebimden telefonumu çıkarıp az da olsa yere yakın tuttuğumda önümü aydınlatıyordu. Tam olarak köye geldiğimde, köyde hiçbir hayat belirtisi yoktu. Evler bom boş, ışıklar yanmıyordu. Korkuyordum ama bu olanları anlayabilmek için hava hafif aydınlanana kadar dua okuya-okuya bekledim. Hava hafif aydınlandığında etrafı gözetledim. O an burada başımdan geçenler gözümde canlandı. Hatıralarım depreşti. Etrafta hiçbir şey yoktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zuzumbilesi Hikayesi - Full
TerrorCiddi şekilde dinleyecek arkadaşlar sizlere uyarım var. Korkak olanlar bu kısımdan sonra başka bir sekmede başka bir şey okusun. Bu hikaye 2015 yılında incisözlük sitesinde zuzumbilesi adlı kullanıcı tarafından anlatılmış bir hikayedir. Sitede payla...
