Padawan'ın Yükselişi

Uzun uzun zaman önce çok uzak bir galakside...

-Her hikaye güneşli bir günde başlar ama bizimkisi çok farklı :)

Alderaan gezegeninde yağmurlu bir gündü o fırtınalı gecede bir kız bebek doğdu. Annesi onu doğurduktan sonra ölmüştü. Babası annesinin en sevdiği ismi olan ''Dönay''ismini koydu. Koyu Kahve rengi gözleriyle annesine ilk ve son kez baktı. Dönay büyüdü büyüdü ve büyüdü, 12 yaşına gelmişti. Babas'ı çiftçilik yaparak geçimini sağlıyorlardı. Dönay ise oradan buradanbirşeyler aşırıyordu. O gün Cumhuriyet'in başkanı gezegene ziyarete geliyordu. Dönay başkanı görmek için çok heycanlıydı. Her zaman onu Holo TV'lerde görüyordu. Dönay'ın babası çok asi bir adamdı. Cumhuriyeti sevmiyordu. Çünkü Cumhuriyetin yozlaşmış, insanları kandırmak için iyi görünen ve sadece Demokrasinin ''Sözde'' olan bir yapı olduğuna inanıyordu.Dönay Babasını zorla ikna ederek başkanı görmeye gittiler. Meydanda o kadar çok insan vardı ki Başkan görünmüyordu bile. Dönay'ın Babası Dönaya dönerek '' Ben hemen dönerim, dikkat et kendine ben gelene kadar'' dedi ve kalabalıkta kayboldu. Başkan konuşmaya başladı. Dönay başkanı daha yakından görmek için kalabalığı yararak içeriye doğru ilerledi. Tam başkanı görmüştü ki bir lazer sesi duyuldu. Herkes bir anda çığlık atarak oradan kaçışmaya başladı. Dönay daha 12 Yaşında olduğu için boyu fazla uzun değildi bu yüzden ezilme tehlikesi vardı. Etrafına bakınarak orada bir kargo kutusu gördü. Oraya koşarak içine girdi. Kalabalık oradan hızlıca uzaklaşıyordu, sonunda Dönay başkanın olduğu kürsüye baktı, 2 tane askerin yere yığıldığını gördü. Bir pelerinli adam tam başkanı vuracaktı ki ışın kılıcı sesi duyuldu. Başkanı vurmaya çalışan şahısın pelerini yere düştü ve bedeni yere yığıldı. Dönay adam'ı birine benzetti. Yavaşça kürsüye yaklaşmaya başladı ve bir anda göz bebekleri kocaman olmuştu. Yerde yatan ceset babası idi. Şok olmuştu bir anda göz rengi kırmızaya dönmeye başladı, yerdeki toz tanecikleri havada uçuşmaya başladı ve kulakları sağır edecek bir şekilde bağırdı. O gürültü ile havadaki bulutlar bir anda yok oldu. Başkan kafasını Dönay'a çevirdi ve askerlerine onu getirmesini emretti. Dönay tam kaçacaktı ki askerler yakaladı. Başkan Dönay'a ''Merhaba küçük!'' dedi. Dönay ise sinirli bir ifadeden başka birşey yapmadı. Başkan '' Sessiz bir kızsın öylemi?''Dönay ''Yeri geldiğinde iyi konuşurum ve sen benim babam'ı öldürdün, bunun cezasını çok ağır ödeyeceksin'' dedi. Başkan şaşkın ve sinirli bir ifade ile ''Göreceğiz, Askerler! hemen bu kızı götürün'' dedi.