Hikayenin yeni bölümleri gelmedi, her gün veya her hafta geleceğini söylememe rağmen. Üzgünüm sadece yazamıyorum, anlayış göstermenizi de beklemiyorum çünkü sonuna kadar haklısınız. En azından bu hikaye bir sonu hak ediyor diye son bir bölüm yazıyorum.
Stafen terler içinde uyandı. Chris yatağın öbür ucunda hala uyumaya devam ediyordu.
Stafen elini Chris'in yanağına götürdü ve okşadı. Chris gözünü açıp ''Sabah oldu mu?'' dedi. Stafen ''Hayır daha gece yarısı, ama benim şimdi gitmem lazım'' dedi. Chris ''Bu saatte nereye?'' diyerek cevap verdi. Stafen ''Biliyorsun işler böyle yürüyor'' dedi ve Chris'e yüzünü yaklaştırdı. Ve uzun bir süre boyunca birbirlerine kitlendiler. Stafen bunun son öpücüğü olduğunu biliyordu ama ona bunu söylemek istemiyordu. Ne kadar az bilirse o kadar az tehlikeye girer diye düşünüdü. Chris ''Görüşürüz, seni seviyorum'' diyerek yatağına geri döndü. Stafen da ''Seni her zaman seveceğim'' dedi ve kapıdan dışarı çıktı.
Rüyasında gördüğü şeyin bir önsezi olduğunu biliyordu. Speederına atlayarak tapınağa gitmeye başladı. Tapınağa vardığında ise gözlerine inanamadı. Tapınak alevler içindeydi.
Öngörüsü gerçekleşmişti, ve eğer öyle ise tüm Jediler ihanete uğramıştı. KLONLAR TARAFINDAN!
Tapınağın girişine yaklaştı ve aracından indi. Vücudu titremeye başladı. Ama yumruklarını sıkarak tapınağa doğru girmeye başladı ve o anda Yıllardır hissetmediği birşeyi hissetti. Girişe yaklaşınca bir kişi belirmeye başladı ve o anda beyni bir anda durdu.
Duvara yaslanmış, kılıcı açık bir şekilde duran soğuk sesli kadın '' Seni bekliyordum, uzunnn zamandır'' dedi. Stafen gözlerini ovalayarak ''Dönay?'' dedi.
Dönay ''Demek adımı unutmamışsın HHAAAAAH ne güzel'' dedi.
Stafen ''Hepimize ihanet ettin, sen benim en yakın dostumdun, ailemdin!'' dedi. Dönay ise ''Ailen mi? bırak bu saçma şeyleri, bana katılman için sana bir fırsat verdim ama onu geri çevirdin. Bunun sonun olacağını biliyordun'' dedi. Stafen Kılıçlarını eline aldı ve Mavi ışığı bir anda yüzünde yansımaya başladı.
Dönay ''Görmeyeli baya değişmissin, ama bu hiç birşeyi değiştirmeyecek'' dedi ve kılıcını öne doğru fırlattı. Stafen geri çekilerek kılıçtan son anda kurtuldu. Dönay ''Hahh iyi kaçıs, korkak'' dedi ve Öne doğru zıpladı. Gerisi zaten bpııııııııız cıııııııııııııız luuuuuuuuuuuuuz pşuvvvvvvvvvvvv.
Işın kılıçlarının sesi havada yankılanıyordu. Stafen iki kılıcınıda geriye çekti ve ileriye son hızda darbe yaptı. Dönay kılıcını düşürdü. Stafen kılıcını ileri doğru götürerek üstüne yürümeye başladı ama o anda Dönay ellerini kaldırdı ve son güçte yıldırımlar yollamaya başladı. Stafen o kadar darbe aldı ki ayakta zar zor durabiliyordu. Ve sonunda yere düştü. Dönay kılıcını eline doğru çekti ve açtı. Kılıcın rengi Dönay'ın yüzünde yansıyordu. Kılıcı havaya kaldırdı ve Sta...... bir anda lazer sesi duyuldu. Stafen gözünü açtığında ise Dönay yere düşüyordu, yüzünde inanılmaz bir üzüntü ifadesi ile. Arkasında döndüğünde ise Rex'in onu vurduğunu anladı.
Rex kaskını çıkardı. Gözünden yaşlar damlıyordu. İleri doğru atıldı ve Dönay yere düşmeden kucağına aldı. Dönay zar zor ''R..Re... Rex ben ben çook üzgü...'' derken gözlerinden yaşlar damladı ve son nefesini verdi. Rex Dönay'a son kez sarılıp ayağa kalktı. Stafen nefret dolu ve üzgün bir haldeydi. Rex'in yanına geldi ve sarıldılar. Sarılırken tam bırakacaktı ki......... Bir lazer sesi daha duyuldu ve bir tane daha ve bir tane daha...
Stafen ve Rexin bedeni olduğu yerde yığıldı.
TÜM HİKAYE BOYUNCA YANIMDA OLDUĞUNUZ İÇİN ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM. HİKAYEYİ BAZI NEDENLERDEN DOLAYI DEVAM ETTİREMEDİM O YÜZDEN BÖYLE BİR SON HAZIRLADIM, KÖTÜ BİR BÖLÜMDÜ AMA EN AZINDAN SİZE VEDA ETMEK İSTEDİM. <3 HEPİNİZE ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM... İLERİDE BELKİ GÖRÜŞMEK DİLEĞİYLE
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Padawan'ın Yükselişi
Science FictionJediler için karanlık bir zaman başlıyordu. Galaksi umutsuzlukla dolmuş, canlıların kanıyla yıkanıyordu. Ama öyle bir kişi vardı ki Galaksinin kaderini değiştirecekti.