Άφησε την αλήθεια να λάμψει

Κεφάλαιο 3

Δ:...........Και θα ήθελα έτσι να σας γνωρίσω τον καινούργιο σας συμμαθητή..............

Εκείνη ήταν η στιγμή που κατάλαβε πως τον συγκεκριμένο "άγνωστο" τον ήξερε και μάλιστα πολύ καλά. 

 Eίχε να τον δει αρκετά χρόνια. Δεν είχε αλλάξει πολύ. Τα καστανά του μαλλιά ήταν χτενισμένα όπως ακριβώς ήταν και παλιά και τα πράσσινά του μάτια ήταν πιο λαμπερά από ποτέ. Κοιτώντας τον θυμήθηκε τον παλιό της εαυτό . Θυμήθηκε πόσο ώραία ήταν η ζωή της παλιά. Πόσο χαρούμενη ήταν . Μα οι όμορφες αναμνήσεις έσβησαν γρήγορα αφού βγήκε από τις σκέψεις της και βυθίστηκε στην μουντή καθημερινότητά της.

Καθ'όλη τη διάρκεια του μαθήματος άδικα προσπαθούσε να προσέξει τον καθηγητή της γιατί η ματιά της συνέχεια γύρναγε σε εκείνον. Ήταν σαν ένα "φάντασμα" από τα παιδικά της χρόνια που  εμφανίστηκε τώρα. Τώρα που εκείνη χρειαζόταν βοήθεια περισσότερο από ποτέ. Ακόμα και αν εκείνη δεν ήθελε να το παραδεχτεί σε κανέναν πόσο μάλλον στον ίδιο της τον εαυτό.

Από τη μερία της Άννας

Μόλις χτύπησε το κουδούνι χωρίς να το καταλάβω είχα σηκωθεί από τη θέση μου και προχωρούσα προς το μέρος του  . Κάτι μέσα μου με παρακινούσε να πάω να του μιλήσω μα προτού φτάσω κοντά του άγχος με κατέκλυσε. Το κεφάλι γέμισε με ερωτηματικά. Άραγε θα με θυμάται? Και αν με θυμάται τι στο καλό θα του πώ? Έτσι μέσα σε μια στιγμή αποφάσισα να μην του μιλήσω και με γρήγορα βήματα βγήκα από τη τάξη ψάχνοντας να βρω την Έλενα. Δεν χρειάστηκε να ψάξω και πολύ αφού με περίμενε ακριβώς δίπλα από την πόρτα της τάξης .

Ε: "Καλά βρε παιδί μου δεν μπορούσες να βγεις λιγο πιο γρήγορα?"

Ακούγοντας τα λόγια της κατάλαβα πως είχα περάσει αρκετή ώρα προγουμένως παλεύοντας το δίλημά μου

Α: " Εντάξει μωρέ! μια φορά άργησα και εγώ και το κάνεις θέμα"

Ε: " Τέλος πάντων. Παρά την αργοπορία σου θα σου το πω."

Α:" ποιο?"

Ε:" Ένα καταπληκτικό νέο. Λοιπόν σήμερα είμαστε καλεσμένες σε ένα πάρτι και θα πάμε όπωσδήποτε και δεν δέχομαι όχι για απάντηση!"

Α:"καλά θα δούμε"

Ε:" Α όχι δεν έχει θα δούμε! Θα πάμε! Θα έρθω από το σπίτι σου να ετοιμαστούμε μαζί! Λοιπόν, ετοιμάσου να περάσεις την πιο όμορφη νύχτα στη ζωή σου!"

Ο πιεστικός της χαρακτήρας με είχε βοηθήσει πολύ τον τελευταίο καιρό μα ταυτόχρονα με είχε βάλει σε μεγάλους μπελάδες. Ένα πράγμα ήταν σίγουρο πάντως σε καμία περίπτωση δεν θε με άφηνε να ξεγλιστρήσω εύκολα αυτή τη φορά. Φαινόταν αποφασισμένη να με κάνει έστω και με το ζόρι να περάσω καλα και το πάρτι ήταν η ιδανική ευκαιρία σύμφωνα με εκείνη. Προχωρούσαμε στους ατελείωτους διαδρόμους του σχολείου για να φτάσουμε στο προαύλιο ενώ εκείνη μιλούσε ακατάπαυστα για το τι θα φορέσουμε στο πάρτι.Φτάνοντας εκεί καθίσαμε σε ένα από τα ξύλινα παγκάκια που βρίσκονταν διάσπαρτα στην καταπράσσινη αυλη του σχολείου μας. Έτσι συνεχίσαμε να μιλάμε ή καλύτερα η Έλενα συνέχισε τον ατελείωτο μονόλογό της σχετικά πάντα με το πάρτυ όταν μια σκιά κάλυψε τον πρωινό ήλιο που μόλις είχε ξεπροβάλλει μέσα από τον συννεφιασμένο ουρανό.