Κεφάλαιο 12

170 15 2
                                    

Εκείνος τήρησε και με το παραπάνω την υπόσχεσή του . Εκείνο το πρωί όπως και τα επόμενα πρωινά ερχόταν από το σπίτι μου για να πάμε μαζί στο σχολείο . Αρχίζαμε να γινόμασταν αυτοκόλλητοι . Περνούσαμε ολοένα και περισσότερο χρόνο μαζί , κάνοντας την φιλία μας πιο δυνατή . Όμως πολλές φορές οι σχέσεις των ανθρώπων δοκιμάζονται με τους πιο βίαιους και επίπονους τρόπους . . . .  . . . . . . .

 Ήταν ένα ζεστό πρωινό Τρίτης και όπως κάθε μέρα ετοιμαζόμουν βιαστικά  για να πάω στο σχολείο .  Όταν ετοιμάστηκα πήγα στην κουζίνα για να προλάβω έστω όσο μπορέσω να φάω κάτι . Πριν καλά καλά καθίσω σε μια από τις καρέκλες του τραπεζιού , που είχε παραφορτώσει με τρόφιμα η μητέρα μου λίγο πριν φύγει για την δουλειά της , χτύπησε το κουδούνι της εξώπορτας . Σημάδι πως ο Πέτρος είχε φτάσει στο σπίτι μου και με περίμενε για να πάμε μαζί στο σχολείο . Αυτό γινόταν κάθε μέρα από τότε που είχαμε συναντηθεί στο πάρκο . Εκεί που πρωτογνωριστήκαμε και που λίγα χρόνια αργότερα μου υποσχέθηκε πως η σχέση ματαξύ μας θα γίνει όπως πρώτα .  Ένα πλατύ χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπό μου καθώς έπαιρνε τα πράγματά μου και κατευθυνόμουν προς την πόρτα .  Ανοίγοντας την αντίκρυσα εναν Πέτρο πιο χαρούμενο απο ποτε , κάτι το οποίο  κίνησε την περιέργεια μου . Τον καλημέρισα και αρχίσαμε μαζί να περπατάμε στον άδειο δρόμο που θα μας οδηγούσε στο σχολείο . Ήμασταν αμίλητοι , αφού περνούσαμε όλη την μέρα μαζί δεν είχαμε και κάτι καινούργιο να πούμε , ώσπυ ο Πέτρος είπε :

- Να σε ρωτήσω κάτι Άννα ? 

Αντί να απαντήσω  έγνεψα καταφατικά με το κεφάλι μου τρώγοντας ταυτόχρονα ένα κουλούρι που πρόλαβα να πάρω από το σπίτι προτού φύγω . 

- Θα ήθελες να πάμε κάποια στιγμή για φαγητό μαζί ? 

- Ναι , γιατί όχι ? 

- Σε προιδοποιώ πάντως . . . . Θα είναι ραντεβού  είπε χαμογελώντας και κοιτάζοντάς με με ένα βλέμμα που έκανε τα μάγουλά μου να κοκκινίσουν  ..... και θα κάνουμε όλα αυτά που κάνουν στα ραντεβού . Όπως στις ταινίες . Όπως ακριβώς έλεγες ότι σου άρεσε όταν ήμασταν μικροί . 

Δεν μίλησα . Από την μια είχα πλυμμυρίσει από χαρά για το γεγονός πως πήρε την πρωτοβουλία να γίνουμε κάτι παραπάνω από φίλοι και από την άλλη είχα μείνει έκπληκτη από το γεγονός ότι θυμόταν όλες τις βλακείες και παιδικές χαζομάρες που του είχα πει παλαιότερα . Ώρες - ώρες αυτό το παιδί είναι απίστευτο !

- Άρα το κλείσαμε ε ? Θα περάσω να σε πάρω το βράδυ κατά τις 8 ' 30 . μου είπε κλείνοντάς μου το μάτι καθώς έμπαινε στην αυλή του σχολείου . 

Ήταν επίσημο τώρα πια .  Ο καλύτερός μου φίλος θα με πάει σε ραντεβού . Με αυτά που κάνει δεν θα μου είναι και πολύ δύσκολο να μην μπορώ να ζήσω χωρίς εκείνον . 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Αυτό είναι λοιπόν το καινούργιο κεφάλαιο .... Ελπίζω να σας αρέσει . Το ξέρω πως είναι μικρό μα σε λίγες μέρες θα ανεβάσω και το επόμενο . Περιμένω σχόλια ....

Άφησε την αλήθεια να λάμψειTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang