Περπατούσαμε στο δρόμο δίχως να γνωρίζω που θα με πήγαινε τελικά ο Πέτρος . Αλλά ειλικρινά δεν με ενδιαφέρει . Κρατούσε σφικτά το χέρι μου στο δικό του , πρωτόγνωρη η αίσθηση .
Ένιωθα ασφάλεια και δεν μπορούσα να σταματήσω να χαμογελάω όσο και αν προσπαθούσα . Εκείνος ήταν αυτός που μετά από τόσο καιρό με είχε κάνει να νιώσω πάλι χαρούμενη , να αναγνωρίσω την ομορφιά που είχε η παρέα των άλλων αλλά και η αγάπη που μου δινόταν από τους γύρω μου και να αρχίσω να την εκτιμώ πολύ περισσότερο από ότι πριν .
.
Τελικά μετά από ένα ευχάριστο περίπατο κάτω από το λαμπερό φεγγάρι που στόλιζε τον βραδινό ουρανό , φτάσαμε στον προορισμό μας . Ήταν ένα σημείο στην άκρη κάποιου πάρκου , τοποθεσία άγνωστη σε εμένα .
Αν και κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί πως ένα απλό πάρκο μέσα στην νύχτα δεν θα αποτελούσε την " ιδανική " τοποθεσία για ένα ραντεβού , εγώ αυτή την στιγμή θα διαφωνούσα , εξαιτίας βεβαίως της μαγευτικής εικόνας που αντίκρυζαν τα μάτια μου .
Από τα κλαδιά των πανύψηλων δέντρων που υπήρχαν γύρω μας υπήρχαν κρεμασμένα αμέτρητα μικρά φαναράκια , δίνοντας ακριβώς τον κατάλληλο φωτισμο έτσι ώστε το σκηνικό να θυμίζει ρομαντική ταινία .
Στο κέντρο του πάρκου ακουμπισμένα στο έδαφος υπήρχαν τεράστια μαξιλάρια σε παστέλ αλλά και σε διάφορα άλλα χρώματα , πάνω στα οποία είχε τοποθετηθεί αρκετά προσεκτικά ένα καλάθι παρόμοιο με αυτά του πικ - νικ .
Όση ώρα παρατηρούσα το εντυπωσιακό τοπίο που ξετυλιγόταν μπροστά μου , ο Πέτρος στεκόταν δίπλα μου απολαμβάνοντας την αντίδρασή μου . Σίγουρα το στόμο μου θα ήταν ορθάνοιχτο αφού είχα μείνει άφωνη . . .
" Τί έγινε , δεν έχεις τίποτα να πεις ? " μου είπε πειραχτικά οδηγώντας το κοκαλωμένο μου σώμα προς τις πολύχρωμες μαξιλάρες .
Όντως δεν μπορούσα να βρω λόγια για αυτό που είχε κάνει . Αν και ήταν μια απλή χειρονομία , το γεγονός ότι έφτιαξε όλο αυτό το σκηνικό μόνο και μόνο για εμένα , έκανε τα πάντα να φαντάζουν στα μάτια μου τόσο ξεχωριστά και ανεκτίμητα .
Δεν θα μπορούσε η βραδιά να ήταν καλύτερη .
Είχα όλα όσα χρειαζόμουν . Τώρα πια που είχα ξαναβρεί την ευτυχία στο πρόσωπο του κανείς δεν θα μπορούσε να με ξαναβυθίσει στην θλίψη των προηγούμενων χρόνων . Τα πάντα ήταν τώρα πια εκπληκτικά και δεν θα επέτρεπα σε κανέναν να μου κλέψει τον παράδεισο μέσα στον οποίο ζούσα . . .
.
.
.
.
.
.
Επιτέλους ανέβασα κεφάλαιο μετά από τόσο καιρό ...
Το 3έρω είναι μικρό αλλά θα προσπαθήσω να συνεχίσω την ιστορία . Σας ευχαριστώ που διαβάζετε την ιστορία μου <3 Περιμένω τα σχόλια σας και τις προτάσεις σας για την συνέχεια της ιστορίας :)
VOUS LISEZ
Άφησε την αλήθεια να λάμψει
Roman pour AdolescentsΜια νεαρή κοπέλα ύστερα από ένα τρομερό συμβάν άρχισε να σπρώχνει μακρυά της τα αγαπημένα της πρόσωπα και σιγά-σιγά κλείστηκε στον εαυτό της. Όλοι προσπαθούσαν να την βοηθήσουν αλλά μήπως δεν βρέθηκε ακόμα το κατάλληλο άτομο για να ξαναβρεί η κοπέλα...