Bölüm 2: Bazı İpuçları

180 25 2
                                    

Benden sonra biriyle telefonda konuşma yaptı. Ardından rastgele bir kafeye girdi ve beklemeye başladı. Bende o sırada çantamda her zaman bulunan güneş gözlüklerimi çıkartarak ajan kılığına girdim. Buradan tüm ajanlara sesleniyorum: ajan olmak süpermiş kankiler! Neyse konumuza dönelim. Ardından yanına bir adam geldi. En arka masada olduğum için pek birşey duyamamıştım. Ama sonra ikisi birden kalktılar. Bende hemen ayaklandım ve dediği son cümleye kulak misafiri oldum :

-Yarın okuldan sonra yine burada.

Anlaşılan yarın da dışarı çıkacaktım. Şimdi işin yoksa yarını bekle. Off! Çok sıkıcı. Ama eve gitmeliyim diyerek yola koyuldum. Onlar çoktan gitmişti...

Sabah kalktığımda, daha çok gün aydınlandığında yatağımdan kalktım ve çantamı hazırlamaya başladım. Gece hiç uyumamıştım. Annemin beni azarlama seansı sabaha anca bitmişti çünkü. Ama kadın haklı. Dün eve biraz gecikmiş olabilirdim.

Sonra ise elimi yüzümü yıkamaya gittim. Su, her zamankinden daha soğuk gelmişti yüzüme. Her zaman sağ tarafta asılı duran yeşil, çiçek desenli havlu ile yüzümü kuruladım. Ancak bunları ağır çekimde yaptığım için zaman akıp gitmişti. Saati fark ettiğimde hemencecik hazırlandım, koşar adımlarla evden çıktım ve okul için koşmaya başladım. Tam okuldan içeri girecekken onların sesi ile olduğum yere çakılı kaldım...

-Bak beni anladın dimi Melisa? Planı bir daha anlatmayacağım.

Bu o adamın sesiydi. Hemen bir duvarın arkasına geçerek kendimi gizledim. Emin olmak için yüzlerine baktığımda tam tahmininimdeki kişiler olduğunu anladım. Ve daha çok kulak kabartmaya başladım.

-Of anladım be Arif! Hadi işine!Yıldız bende.

Yıldız!? Ben olabilir miydim? Ama sonuçta dünyadaki tek Yıldız ben değildim değil mi?
Neyse. Demek adamın adı da Arif. Gitgide bilgi dağarcığım genişliyordu. Bakalım amaçları neydi? Demeye kalmadan Melisa yanıma geldi:

-Dün beni gördükten sonra ne yaptın canım?

Düşün Yıldız düşün!

-Eve geçtim Melisa. Niye? Ne oldu ki?

-Bizim arkadaş dışarıda... Neyse boşver.

Anlatsana kızım!? Demeye kalmadan biri ağzıma bastırmaya başladı. Doğru, kaçırılıyordum! Tam beni kaçırana tekme atacakken görüntü karardı ve yere yığılmaya başladım.

***********************
Arkadaşlar okuyan herkese çok teşekkürler, birtanesiniz. Ama bir ricam olacak; kitap daha çok yeni ve hemen keşfedilmesi imkansız. Bu yüzden beğendiyseniz birilerine önermeniz ; bir dahaki bölümün daha uzun olmasına sebep olabilir. Öpüldünüz!

Çıkış (Askıda)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin