True Love Waits

Chapter 5

Tapos na kaming kumain nang nagsisidatingan yung mga Green Konoha na naglaro kanina. Lahat ng makakita sa kanila puro ‘congratulations’ ang sinasabi. Nahihiyaa kaming tatlo kaya ‘di kami lumalapit kahit ba sabihin nilang magkaklase kami ng 4 years, ay hindi, minsan pala nalilipat ng section.

“wait lang ha. Bibili lang ako sa snacks area” pumunta na ako agad doon. “ Ate, pabili naman ng isang oreo aat limang choco-choco. Magkano po?

“14 pesos” sabay abot ko ng twenty. Habang hinihintay ko ung sukli, biglang dumating sa tabi ko. Medyo napatitig ako sa kanya ng konti.

“Next time be more careful, okay? You don’t want to hurt your head twice.” Ako ba kausap ni Reggie?

“Ah, eh, oo” ngumiti na lang ako. Inabot na rin sa akin yung sukli ko. “4 years tayong magkakilala pero bihira mo talaga akong kausapin, Gwenn. Galit ka ba?” ‘di ko alam kung nagpapaka-sarcastic siya or seryoso.

“Hindi no!” na may kasali pang kaway ng kamay. “Hindi lang ako sanay sa’yo.” Tumawa siya pero parang ngiti lang. “Bakit naman? For 4 years, we see each other everyday.”

“Eh….ganun talaga!” medyo nahiya ako kaya tinalikuran ko siya pero bigla siyang humawak sa braso ko. “Bakit?”

“Di ba sabi mo di ka pa sanay na kausapin ako, so I think it will be a agood idea if we go on a…..date?” Ano raw?

“Ha? Pero—-“

“I think it’s settled. Let’s meet here on Saturday at about 3, k?” sabay balik niya sa mga akaibigan niya.

Nung pagkaupo ko, iba yung ngiti nitong si Kia at Jonaliza.

“Bakit ganyan mga ngiti niyo?”

“Eh kasi kinausap ka ni Reggie.” Sabi ni Kia.

“May aftershock pa ba? Kinikilig ka noh?!” mapang-asar talaga itong si Jonaliza.

“Ewan ko sa inyo! Pero, uhm, kasi niyaya niya ako sa Sabado”

“What?!?” sabay nilang tanong.

“OO. Tara na! punta na tayo sa Dome. Cheering Competition na. At kasali si…….Angelica.”

**************