Electrified Hearts

Chapter 2

... Γύρισα και είδα την Lucy να γελάει.

Lucy: χάχα τι έπαθες καλέ? Τόσο πολύ σε τρόμαξα?

Εγω: Ναι, είχα απορροφηθεί από το υπέροχο τοπίο έξω (της είπα ψέματα και τα νύχια μου εξαφανηστικαν)

Lucy: Ωραία, εγώ πάω για ύπνο γιατί είμαι πτωμα.

Ξάπλωσε και εγώ συνεχισα να κοιτάζω έξω μπας και ξανά δω τον παράξενο τυπο, αλλά οι ώρες περνούσαν και δεν ξανά εμφανίστηκε και έπεσα για ύπνο. Το άλλο πρωί μας χώρισαν σε τάξεις. Πρώτη ώρα είχαμε γεωμετρία. Μπήκα στη τάξη τραγουδώντας.

Tyler: Γειά σου κούκλα! (είπε ανοίγοντας το βιβλίο του ανάποδα)

Εγω: "So baby pull me closer, it the backseat of your rover", παρεμπιπτόντως έχεις το βιβλίο ανάποδα. (έκατσα στη θέση μου)

Tyler: (χαμογελασε)

Μετά από λίγο ο καθηγητής της γεωμετρίας μας είπε ότι δε θα κάνουμε άλλες ώρες μάθημα, απλά μας κάλεσαν για να μας μοιράσουν τα βιβλία, και όλοι χαρήκαμε γι αυτό. Μετά από λίγο μας είπε ότι είμαστε ελεύθεροι να φύγουμε και να κάνουμε ότι θέλουμε. Βγήκαμε από την τάξη και όταν εβγαινα από τη πόρτα, ο Tyler με έπιασε από το χέρι.

Tyler: Χέυυ, πως είσαι? Είσαι να πάμε για καφέ?
Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε η Ashley και τον έπιασε από το χέρι.

Ashley: Hey Baby! (Τον φιλησε)

Εγω: Ορίστε ήρθε η κοπελιά σου, γιατί δε πας με αυτή? (έφυγα)

Ashley: Τι λέει αυτή αγάπη μου? Που της είπες να πάτε? (του χαϊδεύει τα μαλλιά)

Tyler: Πουθενά. Πάμε για καφέ?

Ανέβηκα γρήγορα στο δωμάτιο να αφήσω τη τσάντα μου και βγήκα από το σχολείο και άρχισα να περπατάω στο δάσος. Έτσι όπως περπατούσα ήρεμα, ακούστηκε ενας θόρυβος από τη κορυφή ενός δέντρου. Κοίταξα το δέντρο, όπου ακούστηκε ο θόρυβος, με μεγάλη προσοχή, αλλά δε μπορούσα να διακρίνω αν υπήρχε κάποιο ζώο εκεί πάνω, ή κάτι άλλο.

Εγω: Hello?? Είναι Κάνεις εκεί?

Δε πήρα απάντηση και σκέφτηκα ότι λογικά θα ήταν κάποιο πολύ μικρό ζώο, ή θα έγινε από τον αέρα. Όμως με τη έντονη όσφρηση που έχω, μύρισα αίμα και τρόμαξα μη βρω κανένα πτώμα και αποφάσισα ότι καλύτερα θα ήταν να γυρίσω.

;;: Περίμενε... (σιγανά)

Γύρισα απότομα το κεφάλι μου. Η φωνή ακούστηκε από το δέντρο.