Electrified Hearts

chapter 11

Lucy: Που ήσουν? Φαγεμε το κοσμο για να σε βρούμε. Το ρημαδι το κινητό διακοσμητικό χεριού το εχεις?!

Εγώ: Συγνώμη... Πρεπει να μιλήσουμε...

Lucy: Φυσικά και πρεπει να μιλήσουμε! Που εξαφανίστηκες? Μου ειπες οτι θα γυρνουσες χθες βράδυ!

Εγώ: Είναι κάτι άλλο που πρεπει να σας πω... Θέλω και τον Tyler...

                  ________________________

Χτύπησε το κινητό και ο Tyler

Tyler: Χευ Lucy!
Lucy: Συνάντηση στις 4 στην εθουσα μουσικής.
Tyler: Γιατί στις 4? Κοιτα Lucy εγώ κι εσύ δεν...
Lucy: Η Eva έχει να μας πει κάτι.

Του είπε και του το εκλεισε.

                ________________________

Κατέβηκαν στο εστιατόριο για μεσημεριανό απ τους πρωτους κι πήρα κάτι να φάω κι εκατσα κάπου μονη μου. Δε μπορουσα να σκεφτώ κάτι άλλο... Προσπαθούσα αλλά... Συνέχεια το μυαλό μου πήγαινε σε αυτον... Μα πως γίνετε... Τι θέλει στο σχολείο μας?

~Λιγες ώρες πριν~
Βγήκαν απο το μπάνιο και στο ενα χερι κρατούσα το σεντόνι και στο άλλο την αλησιδα του Ian. Ακουμπησα το σεντόνι στο κρεβάτι και πήγα κοντά στον Ian.

Εγώ: Συγνώμη που εμπλεκομαι στα προσωπικά σου, αλλά μπήκα στο πειρασμό και άνοιξαν το κουτάκι της αλυσίδας σου...

Ανοιξαν το κουτάκι και εβγαλα τη φωτογραφια με τον Ian και τους αλλους δυο νεαρούς και του έδειξαν με το χερι μου τον εναν νεαρό.

Εγώ: Αυτός, είναι φίλος σου?

Ian: Ναι! Ο Stephen Amell! Ημασταν μαζί στο πόλεμο. Τρέλα κολληταρια.

Εγώ: Δηλαδή... Εκανες παρεα και με άλλον λυκάνθρωπο πριν απο εμένα?

Ian: Τι λες? Γιατι, τον ξερεις? Ο Stephen ηταν βρικολακας όπως κι εγώ!

Εγώ: Οχι δεν είναι. Είναι καθηγητης στο σχολείο μου. Και είναι λυκάνθρωπος.

Ο Ian έμεινε αφωνος και με κοιτούσε σα χαμένος για λίγο.

Ian: Θα τον μπερδευεις με κάποιον άλλον. Τελευταια φορά που είδα τον Stephen Amell... Ηταν νεκρός. Ο αδελφός μου τον σκότωσε μπροστά στα ματια μου.

~Τωρα~
Tyler: Eva ξυπνα?!

Εγώ: Ναι!!? Τι?!

Tyler: Είσαι καλά? Τι σκεφτοσουν?

Εγώ: Ελα μαζί μου. Δε μπορω να περιμένω.