Τα παιχνίδια των θεών: Νόρνες

8. Αναπάντεχη έκπληξη

Ασγκαρντ 10-12-2030

Καζάνι έτοιμο να σκάσει. Αυτό ακριβώς ήμουν, ένα καζάνι που κόντευε πια να ξεχειλίσει με το καπάκι του χοροπηδώντας να είναι έτοιμο να εκσφενδονιστεί εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά για να ξεφύγει από τον ασφυκτικό κλοιό που το είχαν επιβάλει.

Σκεφτόμουν ξανά και ξανά, πόσα ακόμα θα μπορούσα να αντέξω ή τι θα μπορούσα τώρα να κάνω για να ξεφύγω από την μοίρα που η ίδια είχα επιβάλει στον εαυτό μου.

«Να ξέρεις ότι μόνη σου ορίζεις την μοίρα σου» μου είχε πει ο Θορ και είχε δίκιο.

Μόνη μου επέλεξα να εμπιστευτώ το πιο ακατάλληλο άτομο, σαν ανίδεη που δεν είχε ήδη δει πολλά στην ζωή της. Μόνη μου επέλεξα να προδώσω τον βασιλιά μου και να υποστώ τώρα την χειρότερη ποινή του. Μόνη μου θα υποστώ τις συνέπειες που έδωσα τον εαυτό μου στον πρώτα τυχόντα.

Το δωμάτιο που υπό άλλες προϋποθέσεις θα μου είχε φανεί μεγαλοπρεπές με την πλούσια διακόσμηση από χρυσό και ξύλο και τα βαριά μπορντό υφαντά, έκλεινε γύρω μου ασφυκτικά. Ένιωθα τα πρόσωπα από τις τοιχογραφίες να με κοιτούν με περιφρόνηση, η εικόνα του σφιχταγκαλιασμένου ζευγαριού που έστεκε πάνω από το παράθυρο τρύπαγε την καρδιά μου. 'Πως μπόρεσες να φανείς τόσο ηλίθια;' μου φώναζαν όλα μαζί.

Μα ποια μοίρα τέλος πάντων με είχε καταραστεί; Γιατί δεν με άφηνε επιτέλους στην ησυχία μου; Δεν έφταναν τα όσα είχα ζήσει μέχρι τώρα; Τι παραπάνω επιτέλους θα έπρεπε να περιμένω μετά από όλα αυτά;

Η εικόνα του Κάι να σημαδεύει το κορμί μου στο μέρος της κοιλιάς με είχε στοιχειώσει. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι μπορούσε να μου το κάνει αυτό. Τον πίστεψα, τον αγάπησα, τον εμπιστεύτηκα και εκείνος; Εκείνος τώρα θα γλένταγε στην υγειά του κορόιδου, στην υγειά μου περιμένοντας να έρθουν τα χαρμόσυνα νέα του αποκεφαλισμού μου προς παραδειγματισμό που φέρθηκα τόσο ανόητα και δεν κράτησα την αγνότητα μου πριν την ενηλικίωση μου όπως ορίζει ο νόμος. Όταν ο Θωρ θα το ανακαλύψει δεν θέλω καν να σκεφτώ τις συνέπειες.

Αλλά και εκείνος; Αντί σαν άντρας να έρθει και να μου δηλώσει ο ίδιος την τιμωρία μου, έβαλε τον πατέρα του να μου το πει. Και μετά με έστειλε σε αυτό το απαίσιο δωμάτιο για να με ετοιμάσουν οι πιο φαντασμένες κλώσες του παλατιού για το μεγάλο δείπνο ώστε να με επιδείξει σαν τρόπαιο. Και μετά;