|"Seninleyim"|

826 164 65
                                    



Bölümler kısa ve kesik olacaktır. Düşüncelerinizi belirtin. Teşekkürler .

                                                                                                                     &&&


Bazen,nedensizce yavaşlar adımların. Ne yapacağını bilmeden ilerlersin. Kelimelerini kaybedersin. Elinle, tüm hayallerini yakarsın. Ayağının altında ki kalp kırıklıklarına basıp kan ağlarsın işte. İçinde ki şeytan kazanmıştır aslında. Masallar gibi değil ki hayat. Herkes kaybediyor.  Beynimin bulandığını hissediyorum. Iblislerim yine iş başındaydı. Dişlerimi sıktım. Tuvalin katran siyahına boyandığını görüyordum. Kanımın damarlarımda çözündüğünü de hissediyordum. Zamanı değildi. O burdaydı. Maskelerimden en koyu tonlu olanını taktım. Bu işte iyiydim. İfadesiz olan yüzümü ona döndürdüm. Saçlarından tutup duvarlara vurmak istiyordum. Muhtemelen yine sorular sorup beynimi becerecekti. Sabır. Sadece sabır. 

"Aslında,bugün gelmek istemedim."

Sesini duyduğumda başımı kaldırdım. Okul kıyafeti üzerindeydi. Gözleri benim dışımda her şeye odaklanıyordu. 

"Gelmeseydin. Seni buraya zorla getirmedim." Ses tonum sertti. Onu burada istemiyordum. Kimseyi istemezdim ki ben. Ama duvarlarımın önünde oturmuş, aptalca şarkılar mırıldanıyordu. Onları aşmak için çaba göstermiyordu. Ama inanılmaz bir şekilde nefesini hissediyordum derinliklerde. Buna izin vermeyecektim. Gerekirse,nefesini keserdim. Ama yanima yaklaşamazdı. Ben buydum. Sadece cehennemi izletiyordum ona. Yanmasına izin vermeden. 

"Çünkü dengesizliğim üzerimde. Sabah otobüste şoföre geç geldi diye trip attım. İnanabiliyor musun? Adam delirdiğimi düşündü. Gerçi umrumda değil ama. Senin günün nasıldı acaba?"

Gözlerimi devirdim. Neden normal birini bulmazdim ki. Evrene, böyle manyak insanları hayatıma soktuğu için sayısız küfürlerimi yolladım. 

"Zaten delirmişsin sen."

Gülümsedi,yine. Sürekli gülümsüyordu. Sinir bozucuydu. Kesinlikle öyleydi. Umursamazca önüme döndüm. Paketi cebimden çıkardım. Sigaram bitmişti değil mi?Teşekkürler evren.  Yine eşsiz dokunuşların hayatımı beceriyorsun. Bir kaç dakika sessizliğe büründü. 

"Siyahtan başka renklerde var biliyorsun değil mi?" 

Ne demiştim? O susmayacakti. Ağzına kilit vurmalıydım. "Seni ilgilendirmiyor,biliyorsun değil mi?" 

"Son zamanlarda fazla yoğunsun.Duygularını neden saklıyorsun? Ben sadece hissediyorum. Bir şeyler yolunda değil. Gözlerinde ki karanlığın daha da siyahlaştığını biliyorum."

"Sen sadece izleyicisin. Bu oyun benim. Sahne ben istediğimde kapanacak. Yoğun. Uygun kelime değil. Fazla. Evet. Son günlerde fazlayım. Şeytan uyanıyor. Ve yanimda olduğun sürece acı vereceğim sana. 'Var mısın?"

Gözleri parıldadı. Odada ki havayı içine çekip fısıldadı. 

"Seninleyim."



ÖLÜMÜ YAŞAMAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin