BAM MEETS BAM (COMPLETED)

BAM MEETS BAM 34 FINAL CHAPTER

Final Chapter

Bea's POV
Buong tapang kong pinagmasdan ang labas bg isang napakataas na building, ang Calla Corporation. Hindi ako sigurado kung tama ba ang desisyon ko na pumunta dito nang mag-isa. kahit alam ko'ng malaking sugal at sarili ko'ng buhay angcsiyang magiging kabayaran sa oras na magpabaya ako.
Mula sa aking kinatatayuan, malinaw ko'ng natatanawan ang mga nakapilang sasakyan at mga armadong kalalakihan.

It's now or never!

Lalabas na sana ako mula sa likod ng isang sasakyan na katapat lang ng Callan Corporation nang may matanawan akong tao na hindi ko inaasahang makikita ko dito.

"Bell." Bulong ko sa pag-asang maririnig ako ng aking kakambal. Anong ginagawa niya dito? Akala ko ba 'Don't tag anyone'?

-FlashBack-

"Bea, please, go home. Magpahinga ka muna. Our men secured the mansion so ligtas na doon." Hindi ko na lamang pinansin si Philip dahil hindi ito ang unang beses na pinilit niya akong umuwi para magpahinga. "Ako na ang bahala kay Lenlen. Umuwi muns kayo ni MoGra." mababakas sa kanyang boses ang pag-aalala pero ayoko talagang iwanan si Lenlen.

"No. I'm staying here and I'm not going anywhere." pagmamatigas ko.

"No. You will go home and have some rest." Pagpupumilit pa niya. Hindi ba niya naiintindihan na kailangang nandito ako? Na kailangan ako ni Lenlen dito?

"Philip, please. Ayokong makipagtalo sa'yo. Hindi ako uuwi. Dito lang ako." Tumingin ako nang tuwid sa kanyang mga mata. "Huwag mo nang ipagpilitan yung gusto mo."

"Bea, if you really want to take care of Lenlen, you have to take care of yourself first." Tinaasan ko siya ng kilay. Kanina pa kasi niya ako ini-english! Nakakainis kasi, iba kasi ang nagiging itsura niya sa tuwing nagsasalita siya ng english, basta! Mahirap i-explain! "Please, hindi gugustuhin ni Lenlen na nagkakaganyan ka." Yumuko na lang ako at hindi na siya pinansin. Ano ba kasi ang sinasabi niya? Gusto niyang magpahinga ako habang nandito si Lenlen. She won't be here for the first place kung hindi dahil sa akin at sa gulo ng pamilya ko. So paano akong magpapahinga? "After mailipat ni Lenlen sa private room, umuwi na muna kayo ni MoGra. We're all tired and shocked about this but you guys need some rest." Hindi na niya ako hinintay na sumagot dahil umalis na siya sa aking harapan.

"As if ganoon lang 'yon kadali," bulong ko bago tumayo para magpunta sa cr. Hindi ko alam kung bakit, pero bigla ko'ng naalala ang mga nangyari kanina. I just someone. Alam ko'ng mali, pero bakit parang hindi manlang ako nakakaramdam ni-katiting na guilt? Masama na rin ba ako?

**
Pagkapasok na pagkapasok ko pa lang sa cr, kaagad akong nakaramdam ng kakaiba. Baka nga nagiging paranoid na ako pero pakiramdam ko'y may sumusunod sa akin. Tsk! Wala pa naman akong dala na kahit ano. Kahit yung cellphone ko ay naiwan ko kasama ng mga hinubad ko'ng damit nang pagbihisin ako ni Bessie kanina. Namantsahan kasi ng dugo ang damit ko, nakalomutan ko namang kuhanin ang cellphone ko. Bahala na! Lumapit ako sa lababo at nag-hugas ng kamay doon habang pinakikiramdaman ang paligid. Napangiti na lang ako nang may biglang nag-lock ng pintuan.

"Anong kailangan mo sa'kin? Wala ako sa kondisyon so please, don't mess with me."

"Chill." natatawang sagot sa akin ng isang babae na nakaauot ng black hoodie. Pamilyar ang boses niya. Pero hindi ko naman siya mamukhaan dahil nakasuot din siya ng face mask. "I just came to deliver a letter. Even if nangangati na akong patayin ka after doing that to my Tita." Itinigil ko ang paghuhugas ng kamay at malamig siyang tinignan gamit ang malaking salamin sa aking harapan. "Kahit maghugas ka pa ng kamay, kriminal ka pa rin. Mamamatay tao."

"She deserves it, Chloe." sagot ko. "At 'wag mo ako'ng subukan, you don't want to have the same death na na-experienced ng tita mo." Dagdag ko pa bago siya lagpasan pero agad niya akong hinawakan sa braso.