Κάτω από την πανσέληνο

Κεφάλαιο 3

-Πώς σου φαίνεται η καινούργια σου ζωή;

-.......

-Σου αρέσει η σχολική στολή;

-........

-Σε ποιο από τα club ανήκεις;

-.......

-Τι έγινε; Σου κόπηκε ξαφνικά η γλώσσα;

Δεν απάντησα. Μόνο τον κοιτούσα επίμονα, γουρλώνοντας τα μάτια μου.Αυτό το βλέμμα του με σκότωνε! Γύρισα το κεφάλι μου αλλού.

-Σου αρέσουν τα απόμερα μέρη,ε; Με ρώτησε.

-Όταν είμαι μόνη μου,ναι...

-Θες να μου πεις ότι έφυγες λίγο πιο μακριά επειδή ντρέπεσαι;

-Κάτι τέτοιο...

- Ο Ράιαν μού μίλησε για σενα.

   Γύρισα απότομα προς το μέρος του, γουρλώνοντας και πάλι τα μάτια μου για λίγο.

-Και τι σου είπε;

-Όπα όπα...Σαν πολύ δεν ταράχτηκες; Μου είπε πως είσαι καλό κορίτσι κι όλα τα σχετικά...Φαίνεται να σε συμπαθεί πολύ.

-Κι εγώ τον συμπαθώ.Στις αρχές τον είχα παρεξηγήσει,αλλά τώρα όλα πάνε μια χαρά!

-Ποτέ μην εμπιστεύεσαι έναν δημοφιλή,μπορεί να σου την φέρει πισώπλατα!

-Κι εσύ σαν αυτούς δεν είσαι αν δεν κάνω λάθος;

-Είμαι,απλώς σου το λέω για να μην απογοητευτείς αργότερα.Φαίνεσαι αρκετά αφελής κι εύκολη λεία επίσης.

-Κοίτα,άμα ήρθες να μου κάνεις κριτική τότε καλύτερα να φύγεις.

-Χαλάρωσε!Την αλήθεια λέω στο κάτω κάτω.

   Τα μάτια του είχαν αυτό το κάτι που με μαγνήτιζε...Με δυσκολία έπαιρνα το βλέμμα μου από πάνω του. Προσπαθούσα να το παίξω λίγο κουλ μπροστά του, όμως από μέσα μου έτρεμα. Άμα τα έπαιρνε ξαφνικά στο κρανίο και με χτυπούσε; Τέτοιους ανθρώπους δεν πρέπει να τους εμπιστεύεσαι εύκολα.

-Εγώ τώρα πάω να χορέψω,μου είπε. Αν θες, έλα.

   Τον ακολούθησα δισταχτικά. Χώθηκα μέσα στο πλήθος, αρκετά μέτρα μακριά του. Διέκρινα το χαμογελαστό του πρόσωπο καθώς χόρευε.Σε μια φάση με κοίταξε και μου κλεισε το μάτι. Εκείνη την στιγμή ντράπηκα τόσο μα τόσο πολύ! Γύρισα από την άλλη.Εντελώς ξαφνικά, ένιωσα μια ανάσα στο λαιμό μου. Τσίριξα γυρνώντας απότομα. 

-Είσαι πολύ φοβητσιάρα, μου είπε ο Στέφεν γελώντας εις βάρος μου.

-Όχι ότι ήρθες σαν τον χάρο πάνω από το κεφάλι μου!