Monster ေလးရဲ႕ NiNi / Monster လေးရဲ့ NiNi (Zawgyi +Unicode)

Monster ေလးရဲ႕ အိမ္သူ 2

"Jonginnie hyung ဝင္လာၿပီေနာ္"

Xing တစ္ေယာက္ ေျပာလည္းေျပာ အခန္းတံခါးကိုလည္းဖြင့္ကာဝင္လိုက္ေတာ့ ေအးစက္စက္ေလထုကစီးႀကိဳလို႔
ကုတင္ေဘးက ျပတင္းေပါက္ကို ပိတ္ကာ ကုတင္ထက္က ပုစြန္ထုပ္ေကြးေလးေဘး ဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့ ငိုသံသဲ့သဲ့ကေလးက စိတ္မေကာင္းဖြယ္
ဆံပင္ေလးေတြကိုဖြဖြသက္ေပးေတာ့ ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္ကာ တအိအိနဲ႔ငိုဆဲ

"Jon..."
"Xing hyung sehun ေလ သူ သူ ကၽြန္ေတာ့္ကို မုန္းသြားေလာက္ၿပီေနာ္ ကၽြန္ေတာ္ေလ ကၽြန္ေတာ္"
"Jongin ရယ္"

ရင္ခြင္ထဲက ကေလးငယ္ကို ခပ္တင္းတင္းဖတ္ထားရင္း Yixing စဥ္းစားရေလၿပီ

"Jongin  hyung ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ေျပာျပမယ္နားေထာင္မလား"
"ဘာဇာတ္လမ္းလဲဟင္"
"Jongin နဲ႔ sehun လိုဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ေပါ့"

ကုတင္ထက္ပံု႔ပံု႔ေလးထိုင္ကာ စိတ္ဝင္တစားနားေထာင္ေနတဲ့ jongin ပံုစံကိုၾကည့္ကာ xing သက္ျပင္းဖြဖြခ်လိုက္မိသည္

"လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္ကေပါ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိခဲ့ဖူးတယ္ ေရသတၱဝါေလးေတြအေၾကာင္းေလ့လာရတာကို အရမ္းစိတ္ဝင္စားတဲ့ေကာင္ေလးေပါ့ သူကတစ္ေန႔က်ေတာ့ သူ႔ရဲ႕မဟာသိပၸံဘြဲ႕အတြက္ က်မ္းျပဳစုဖို႔ ပင္လယ္ေကြ႕တစ္ခုကို ခရီးထြက္ခဲ့တယ္
သူအဲဒီပင္လယ္ေကြ႕ကရြာငယ္ေလးမွာေနရင္း ေရသတၱဝါေလးေတြကိုေလ့လာေနခဲ့တာ တစ္လေလာက္ၾကာတဲ့အခ်ိန္ေပါ့ အဲဒီေန႔ကတစ္ေယာက္ထဲ ပင္လယ္ကမ္းေျခတစ္ေလၽွာက္ ရႈခင္းေတြၾကည့္ရင္း ေငးေမာရင္းလမ္းေလၽွာက္လာခဲ့တယ္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ေနေရာင္က်လာခ်ိန္ အိမ္ျပန္ဖို႔လမ္းအရွာမွာ လာရာလမ္းကိုမေတြ႕ေတာ့တာပဲ သူသတိထားမိခ်ိန္မွာ သူဟာ ရြာရဲ႕တားျမစ္နယ္ေျမအျဖစ္ကန္႔သတ္ခံထားရတဲ့ ေတာအုပ္ငယ္ေလးထဲေရာက္ေနခဲ့ၿပီ ေကာင္ေလးကအရမ္းေၾကာက္ေနခဲ့တယ္ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အေဝးတစ္ေနရာကမီးေရာင္တစ္ခုဟာသူရွိတဲ့ေနရာကိုလာေနတာသတိထားမိေတာ့ အရမ္းဝမ္းသာသြားမိတာေပါ့ သူထင္တာသူ႔ကိုကူညီမယ့္လူလို႔ထင္ခဲ့တာကိုး........."

ေျပာလက္စဇာတ္လမ္းကိုရပ္ကာ ကုတင္ေပၚက jongin ကိုၾကည့္ေတာ့ မ်က္ေတာင္ေလးေတြစင္းကာ အိပ္ခ်င္ေနပံု ငိုထားရတာၾကာေတာ့ ပင္ပန္းေနရွာၿပီေပါ့