Güçlerimi sınadığımız bir dönemden geçiyorduk şu sıralar. Lucas, Felicia ve Bailee iş birliği ile kıyafetimi tasarlayıp oluşturmuş, Paris elindeki imkanları Peter ile birleştirip kendi aramızda teknolojiyi en iyi kullanır olup ağ makinelerini — benim için adları ağ makineleriydi— oluşturmuşlardı. Ekibimiz o kadar yükselmişti ki Daily Bugle bile bizi yere sermek için zorla uğraşır olmuştu.
Ben ise...
Planlanılan gibi Örümcek Adam'ın ortağı olup çıkmıştım. Farklı teoriler de yok değildi fakat biz bunları hiç dinlemiyorduk.
"Gwen, seni sırtımda taşımak istemiyorum."
Ağzımı kocaman açtım ve Peter'dan uzaklaştım. "Berbat bir erkek arkadaşsın."
Felicia sonunda dayanamadan "Atla artık kızım!" diye bağırdığında kulağımdaki cihazı fırlatmamak için zor durdum. Derince nefes aldım ve yüksek binanın kenarında gelip karşımdaki binaya baktım.
"Düşersem..."
"Seninle düşerim." dedi Peter. Gülümsedim.
Biraz örümcekçilik yapmanın bir zararı yoktu. Yutkundum ve maskemi geçirip başlığımı taktıktan sonra daha fazla düşünmeden ağımı fırlattım.
Sonra da atladım.
Önce yere doğru bir inişe geçtim ve çığlığım işlek caddeyi doldurdu. Rüzgar nefesimi kesiyor, adrenalin hormonu tüm hücrelerimi yakıyordu. Peter'ın eğitimlerini hatırlayıp ağa tutunduğum kolumu hafifçe çektiğimde tekrar havaya doğru uçtum. Ağ, yapıştığı binadan koptuğunda paniklemeden ilerideki bir binaya ağımı fırlattım. Çok kolaydı. Merdivenden koşarak inmeme benziyordu ama tabi ki ona fark atardı.
Birden aklıma annemin merdivenlerden inerken koşmamam için yaptığı uyarılar geldi. Eğer bu halimi bir bilseydi...
Elimde olmadan kocaman bir kahkaha attığımda Peter, kırmızı mavi kostümüyle yanımda belirdi ve bana "O kadar kötü değilmiş değil mi?" diye seslendi.
Onu şen kahkahalarım ile cevapladığımda birlikte New York sokaklarının tepesinde dolaşmaya devam ediyorduk.
Birlikteydik. Bir bütündük. Ve bundan daha büyük bir güç bulunamazdı.
|ilham alınan birkaç fanart|
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Buraya son yazmak istemiyorum çünkü sürekli dediğim gibi ben sonlardan nefret ederim.
Fakat Kulaklık'ı özleyeceğim. Gwen'in sıradan, masum hallerini cahilliklerini ve lise ortamını özleyeceğim. Umarım size de bu ortamı sevdirebilmişimdir.
Baştan beri yanımda olan çok insan var. Hangi birini saysam hiç bilmiyorum. Her bölüme bıkmadam usanmadan gelen yorumlarıyla malumatfurus İzel hayatıma, teşekkürlerimi sunuyorum mesela.
Ve duydum ki geçenlerde doğum günüsü olan bir güzellik varmış? EvaRosewell doğum günün kutlu olsun. Baştan beri yanımda olduğun için ne kadar memnunum, mutluyum anlatamam sana. Teşekkür ederim, teşekkür ederim.
tazsuyusevmez Meltem seni unuttuğumu düşünme, senin motivasyonların yorumların beni nasıl şevklendirdi anlatamam. Çok teşekkür ederim. ahorcrux Yorumlarında hayat buluyorum, Kulaklık'a yaptığın o yorumlar nasıl güzeldi anlatamam. Çoook teşekkür ederim sana da hayatım. Bir akşam boyunca bıkmadan beni dinlemiş olan Bayan Stark tonehstark sana ayrı minnettarım.
belldoms şarkı seçimlerinde bana yardım eden, bölümlerce arkamda duran ZECEM THE BESTESTİM SAY HELLO. Çok seviyorum seni, çok teşekkür ederim sana da.
Ve tüm bu süreç içinde desteğini, oyunu yorumunu fikrini esirgemeyen tüm okuyucular, inanılmaz değerlisiniz. Yanımda olduğunuz için teşekkür ederim. Hepinize sonsuz bir sevgi besliyorum.
Şimdi gülümseyin. Aman sakın kulaklığınızı da unutayım demeyin. Hayatta bir Peter yok ama sizin o Peter olmamanız için bir neden de yok.
Hepinize bol öpücükler. Başka kitaplarda başka satırlarda görüşmek şartıyla hoşçakalın.
