De Donees University

Hoofdstuk 2

'Néé!'

'Ik stop.'

'Dit meen je niet!'

'Alweer die klote Fisher.'

De hel was officieel losgebroken.

Meneer Griffin maakte paniekerige gebaren en probeerde de boel te kalmeren. 'Laten we allemaal kalm blijven. Nate en Candice zijn aanwinsten voor jullie team.'

'God, ik wist niet dat we zo'n warm welkom zouden krijgen,' zei iemand spottend.

Als één man draaiden we ons om en zagen we Nate in de deuropening staan. Achter hem stond een lange brunette. Ze was beeldschoon, had donkerbruin lang haar waarop ik jaloers was en een lichaam waarvoor je een moord deed. Met zelfverzekerde stappen liep ze op haar hogen hakken naar binnen. Dat moest Candice zijn.

'Shit,' zei Caden, zijn blik was op Candice gericht.

'Ken je haar?' vroeg ik achterdochtig.

'Ik... umh,' stamelde Caden. Hij was sprakeloos.

Candice daarentegen was helemaal niet sprakeloos en had meegeluisterd. 'Hallo Caden, heb je me gemist?' Ze draaide zich naar me om en schonk me een glimlach. 'Ik ben zijn ex vriendin.'

O.

Shit.

'Met de nadruk op ex,' wist Caden uiteindelijk te zeggen.

Candice bleef dezelfde glimlach op haar gezicht houden en vertrok geen spier. 'Voor nu.'

Meneer Griffin schraapte zijn keel. 'Sommige van jullie kennen elkaar dus al. Volgende week kunnen jullie elkaar nog beter leren kennen. Dit waren alle mededelingen. Jullie kunnen gaan.'

'Ik ben het hier niet mee eens,' zei Alec donker.

'Dan stop je ermee. Accepteer het of ga weg,' zei Griffin en dat zorgde ervoor dat we allemaal onze mond hielden.

Toen we buiten het kantoor stonden, staarden we allemaal naar Nate en Candice. Ik hield niet van de manier waarop Candice naar Caden keek. Het zorgde ervoor dat ik persoonlijk de ogen uit haar hoofd wilde krabben.

'Hoe gaat het met je moeder? Doe je familie de groeten van me,' zei Candice poeslief tegen Caden.

Oké, dat was de druppel.

'Zij kent jouw familie wel?' vroeg ik verontwaardigd aan Caden.

Hij legde zijn hand op mijn schouder en er verscheen een paniekerige blik in zijn ogen, 'Rose, ze is niet belangrijk voor me zoals jij bent.'

'Geef antwoord op mijn vraag.'

'Oké, Candice heeft mijn familie weleens ontmoet, maar dat was vroeger,' zei hij onwillig.

Ik wierp mijn handen in de lucht. 'Ik ben hier klaar mee. Wat is er mis met me dat ik je familie niet mag ontmoeten?'

Caden knikte kort naar de rest van de groep en ik hoefde geen genie te zijn om te begrijpen wat hij ermee bedoelde: niet hier. Al boeide dat me niks. Zijn vrienden mochten best zien wat voor klootzak hij was. Toen Caden niks zei, zuchtte ik geïrriteerd.