De Donees University

Hoofdstuk 3

Met horten en stoten haalde ik adem. Het gejuich veranderde in een achtergrondgeluid en de bruinrode grond van de atletiekbaan werd een waas. Toen de finishlijn in zicht kwam, dwong ik mezelf met het laatste beetje energie dat ik nog overhad om harder te rennen. Mijn spieren trilden, zweet droop van me af en mijn longen stonden op het punt om te knappen. Door de felle zon kneep ik mijn ogen tot spleetjes.

Als iemand me nu zou tegenhouden, wist ik zeker dat ik dood op de grond zou neervallen. Vanuit mijn ooghoeken zag ik iemand naast me rennen. Hij was net zo uitgeput als mij, maar kreeg het voor elkaar om een sarrend glimlachje op zijn gezicht te laten verschijnen.

Al langer dan een uur rennend en nog steeds was die klootzak me aan het uitdagen.

Wáár was ik mee bezig?

Nou, dat is een lang verhaal.

En het begon allemaal op de dinsdagochtend...

***

- 3 dagen eerder -

Katers waren de ongunstige bijwerkingen van drank. Gelukkig voor mij, had ik wel ergere dingen meegemaakt en wist ik me dinsdag uit mijn bed te sleuren. Na gedoucht te hebben en drie aspirientjes te hebben geslikt, trok ik het nieuwe uniform van de Donees University aan.

Kritisch bekeek ik mezelf in de spiegel. Het uniform leek op die van de academie. Blauwe blazer, witte blouse en blauwe rok. In plaats van een feniks, was er een adelaar op mijn borstkas geborduurd. De details van de adelaar waren geweldig: gouden draadjes waren kundig verweven tot een trotse adelaar. Overigens hadden de tweedejaars een jaguar als symbool, de derdejaars een lynx en de vierdejaars een wolf. Elk dier stond voor andere normen en waarden. De adelaar stond voor kracht, verlichting, vrijheid en oog voor detail.

Geïrriteerd zag ik dat mijn blonde haar pluisde. Vandaag was de dag dat ik mijn nieuwe klas ontmoette en ik moest een goede indruk maken.

Ik haalde mijn mobiel van de lader en zag dat ik wel 11 berichten had.

Zoey: Joehoe, sunshine, we zien elkaar morgen in de kantine.

Zoey: Als je dat redt zonder over je nek te gaan. Katers zijn fantastisch, niet waar?

Rochelle: Ik heb je horloge nog van gisteren. Je zei dat je hem cadeau gaf aan me, maar ik denk niet dat je dát meende... Neem 'm mee naar het ontbijt.

Alec: Jij hebt ervoor gezorgd dat Caden over me heen heeft gekotst, ik eis een schadevergoeding.

LiamXOXO: Rosie posie, ik heb een leuk filmpje dat je wel wilt zien...

Uit pure schaamte, negeerde ik het filmpje en de andere berichten van mijn vrienden. Caden had me nog niks gestuurd, maar hij zou zich waarschijnlijk net zo beroerd als ik voelen.

Ik pakte mijn tas beet waarin alle spullen die ik nodig had voor vandaag zaten en liep in een drafje mijn kamer uit. Om tien uur moest ik mijn nieuwe klas in lokaal 2A101 zien te vinden. Het was op de tweede verdieping in het hoofdgebouw, maar meer wist ik ook niet.

Gelukkig was ik niet de enigste die zich haastte. Op mijn gang zag ik meerdere meiden lopen en in het trappenhuis voegden jongens zich erbij. Je had in elk gebouw waarin leerlingen verbleven één kantine. Ik had bij God geen idee waar onze kantine was, maar ik besloot gewoon de rest van de leerlingen te volgen.